பிரபந்த தனியன்கள்
பாசுரங்கள்
வண்ண மாடங்கள் சூழ்* திருக்கோட்டியூர்க்*
கண்ணன் கேசவன்* நம்பி பிறந்தினில்*
எண்ணெய் சுண்ணம்* எதிரெதிர் தூவிடக்*
கண்ணன் முற்றம்* கலந்து அளறு ஆயிற்றே. (2)
ஓடுவார் விழுவார்* உகந்து ஆலிப்பார்*
நாடுவார் நம்பிரான்* எங்குத்தான் என்பார்*
பாடுவார்களும்* பல்பறை கொட்ட நின்று*
ஆடுவார்களும்* ஆயிற்று ஆய்ப்பாடியே
பேணிச் சீர் உடைப்* பிள்ளை பிறந்தினில்*
காணத் தாம் புகுவார்* புக்குப் போதுவார்*
ஆண் ஒப்பார்* இவன் நேர் இல்லை காண்* திரு-
வோணத்தான்* உலகு ஆளும் என்பார்களே
உறியை முற்றத்து* உருட்டி நின்று ஆடுவார்*
நறுநெய் பால் தயிர்* நன்றாகத் தூவுவார்*
செறி மென் கூந்தல்* அவிழத் திளைத்து* எங்கும்
அறிவு அழிந்தனர்* ஆய்ப்பாடி ஆயரே
கொண்ட தாள் உறி* கோலக் கொடுமழுத்*
தண்டினர்* பறியோலைச் சயனத்தர்*
விண்ட முல்லை* அரும்பு அன்ன பல்லினர்*
அண்டர் மிண்டிப்* புகுந்து நெய்யாடினார்
கையும் காலும் நிமிர்த்துக்* கடார நீர்*
பைய ஆட்டிப்* பசுஞ் சிறு மஞ்சளால்*
ஐய நா வழித்தாளுக்கு* அங்காந்திட*
வையம் ஏழும் கண்டாள்* பிள்ளை வாயுளே
வாயுள் வையகம் கண்ட* மடநல்லார்*
ஆயர் புத்திரன் அல்லன்* அருந்தெய்வம்*
பாய சீர் உடைப்* பண்பு உடைப் பாலகன்*
மாயன் என்று* மகிழ்ந்தனர் மாதரே
பத்து நாளும் கடந்த* இரண்டாம் நாள்*
எத் திசையும்* சயமரம் கோடித்து*
மத்த மா மலை* தாங்கிய மைந்தனை*
உத்தானம் செய்து* உகந்தனர் ஆயரே
கிடக்கில் தொட்டில்* கிழிய உதைத்திடும்*
எடுத்துக் கொள்ளில்* மருங்கை இறுத்திடும்*
ஒடுக்கிப் புல்கில்* உதரத்தே பாய்ந்திடும்*
மிடுக்கு இலாமையால்* நான் மெலிந்தேன் நங்காய்.
செந்நெல்லார் வயல் சூழ்* திருக்கோட்டியூர்*
மன்னு நாரணன்* நம்பி பிறந்தமை*
மின்னு நூல்* விட்டுசித்தன் விரித்த* இப்
பன்னு பாடல் வல்லார்க்கு* இல்லை பாவமே (2)
சீதக் கடலுள்* அமுது அன்ன தேவகி*
கோதைக் குழலாள்* அசோதைக்குப் போத்தந்த*
பேதைக் குழவி* பிடித்துச் சுவைத்து உண்ணும்*
பாதக் கமலங்கள் காணீரே*
பவள வாயீர் வந்து காணீரே (2)
முத்தும் மணியும்* வயிரமும் நன்பொன்னும்*
தத்திப் பதித்துத்* தலைப்பெய்தாற் போல்* எங்கும்
பத்து விரலும்* மணிவண்ணன் பாதங்கள்*
ஒத்திட்டு இருந்தவா காணீரே*
ஒண்ணுதலீர்! வந்து காணீரே
பணைத்தோள் இள ஆய்ச்சி* பால் பாய்ந்த கொங்கை*
அணைத்து ஆர உண்டு* கிடந்த இப் பிள்ளை*
இணைக்காலில்* வெள்ளித் தளை நின்று இலங்கும்*
கணைக்கால் இருந்தவா காணீரே*
காரிகையீர்! வந்து காணீரே
உழந்தாள் நறுநெய்* ஒரோர் தடா உண்ண*
இழந்தாள் எரிவினால்* ஈர்த்து எழில் மத்தின்*
பழந்தாம்பால் ஓச்ச* பயத்தால் தவழ்ந்தான்**
முழந்தாள் இருந்தவா காணீரே*
முகிழ்முலையீர் வந்து காணீரே
பிறங்கிய பேய்ச்சி* முலை சுவைத்து உண்டிட்டு*
உறங்குவான் போலே* கிடந்த இப்பிள்ளை*
மறம் கொள் இரணியன்* மார்வை முன் கீண்டான்*
குறங்குகளை வந்து காணீரே*
குவிமுலையீர் வந்து காணீரே
மத்தக் களிற்று* வசுதேவர் தம்முடைச்*
சித்தம் பிரியாத* தேவகிதன் வயிற்றில்*
அத்தத்தின் பத்தாம் நாள்* தோன்றிய அச்சுதன்*
முத்தம் இருந்தவா காணீரே*
முகிழ்நகையீர் வந்து காணீரே
இருங்கை மதகளிறு* ஈர்க்கின்றவனைப்*
பருங்கிப் பறித்துக்கொண்டு* ஓடும் பரமன்தன்*
நெருங்கு பவளமும்* நேர்நாணும் முத்தும்*
மருங்கும் இருந்தவா காணீரே*
வாணுதலீர் வந்து காணீரே
வந்த மதலைக்* குழாத்தை வலிசெய்து*
தந்தக் களிறு போல்* தானே விளையாடும்*
நந்தன் மதலைக்கு* நன்றும் அழகிய*
உந்தி இருந்தவா காணீரே*
ஒளியிழையீர்! வந்து காணீரே
அதிருங் கடல்நிற வண்ணனை* ஆய்ச்சி
மதுரமுலை ஊட்டி* வஞ்சித்து வைத்துப்*
பதறப் படாமே* பழந் தாம்பால் ஆர்த்த*
உதரம் இருந்தவா காணீரே*
ஒளிவளையீர் வந்து காணீரே
பெருமா உரலிற்* பிணிப்புண்டு இருந்து* அங்கு
இரு மா மருதம்* இறுத்த இப் பிள்ளை*
குருமா மணிப்பூண்* குலாவித் திகழும்*
திருமார்வு இருந்தவா காணீரே*
சேயிழையீர் வந்து காணீரே
நாள்கள் ஓர் நாலைந்து* திங்கள் அளவிலே*
தாளை நிமிர்த்துச்* சகடத்தைச் சாடிப்போய்*
வாள் கொள் வளைஎயிற்று* ஆருயிர் வவ்வினான்*
தோள்கள் இருந்தவா காணீரே*
சுரிகுழலீர் வந்து காணீரே
மைத்தடங்கண்ணி* யசோதை வளர்க்கின்ற*
செய்த்தலை நீல நிறத்துச்* சிறுப்பிள்ளை*
நெய்த்தலை நேமியும்* சங்கும் நிலாவிய*
கைத்தலங்கள் வந்து காணீரே*
கனங்குழையீர் வந்து காணீரே
வண்டு அமர் பூங்குழல்* ஆய்ச்சி மகனாகக்*
கொண்டு வளர்க்கின்ற* கோவலக் குட்டற்கு*
அண்டமும் நாடும்* அடங்க விழுங்கிய*
கண்டம் இருந்தவா காணீரே*
காரிகையீர்! வந்து காணீரே
எம் தொண்டை வாய்ச் சிங்கம்* வா என்று எடுத்துக்கொண்டு*
அந் தொண்டை வாய்* அமுது ஆதரித்து* ஆய்ச்சியர்
தம் தொண்டை வாயால்* தருக்கிப் பருகும்* இச்
செந் தொண்டை வாய் வந்து காணீரே*
சேயிழையீர்! வந்து காணீரே
நோக்கி யசோதை* நுணுக்கிய மஞ்சளால்*
நாக்கு வழித்து* நீராட்டும் இந் நம்பிக்கு*
வாக்கும் நயனமும்* வாயும் முறுவலும்*
மூக்கும் இருந்தவா காணீரே*
மொய்குழலீர் வந்து காணீரே
விண்கொள் அமரர்கள்* வேதனை தீர* முன்
மண்கொள் வசுதேவர்* தம் மகனாய் வந்து*
திண்கொள் அசுரரைத்* தேய வளர்கின்றான்*
கண்கள் இருந்தவா காணீரே*
கனவளையீர் வந்து காணீரே
பருவம் நிரம்பாமே* பாரெல்லாம் உய்யத்*
திருவின் வடிவு ஒக்கும்* தேவகி பெற்ற*
உருவு கரிய* ஒளி மணிவண்ணன்*
புருவம் இருந்தவா காணீரே*
பூண்முலையீர்! வந்து காணீரே
மண்ணும் மலையும்* கடலும் உலகு ஏழும்*
உண்ணுந் திறத்து* மகிழ்ந்து உண்ணும் பிள்ளைக்கு*
வண்ணம் எழில்கொள்* மகரக்குழை இவை*
திண்ணம் இருந்தவா காணீரே*
சேயிழையீர்! வந்து காணீரே
முற்றிலும் தூதையும்* முன்கைமேல் பூவையும்*
சிற்றில் இழைத்துத்* திரிதருவோர்களைப்*
பற்றிப் பறித்துக்கொண்டு* ஓடும் பரமன்தன்*
நெற்றி இருந்தவா காணீரே*
நேரிழையீர்! வந்து காணீரே
அழகிய பைம்பொன்னின்* கோல் அங்கைக் கொண்டு*
கழல்கள் சதங்கை* கலந்து எங்கும் ஆர்ப்ப*
மழ கன்றினங்கள்* மறித்துத் திரிவான்*
குழல்கள் இருந்தவா காணீரே*
குவிமுலையீர் வந்து காணீரே
சுருப்பார் குழலி* யசோதை முன் சொன்ன*
திருப் பாதகேசத்தைத்* தென்புதுவைப் பட்டன்*
விருப்பால் உரைத்த* இருபதோடு ஒன்றும்
உரைப்பார் போய்* வைகுந்தத்து ஒன்றியிருப்பரே (2)
மாணிக்கம் கட்டி* வயிரம் இடை கட்டி*
ஆணிப் பொன்னால் செய்த* வண்ணச் சிறுத்தொட்டில்*
பேணி உனக்குப்* பிரமன் விடுதந்தான்*
மாணிக் குறளனே தாலேலோ*
வையம் அளந்தானே தாலேலோ (2)
உடையார் கனமணியோடு* ஒண் மாதுளம்பூ*
இடை விரவிக் கோத்த* எழிற் தெழ்கினோடும்*
விடை ஏறு காபாலி* ஈசன் விடுதந்தான்*
உடையாய்! அழேல் அழேல் தாலேலோ*
உலகம் அளந்தானே! தாலேலோ
என்தம்பிரானார்* எழிற் திருமார்வற்குச்*
சந்தம் அழகிய* தாமரைத் தாளற்கு*
இந்திரன் தானும்* எழில் உடைக் கிண்கிணி*
தந்து உவனாய் நின்றான் தாலேலோ*
தாமரைக் கண்ணனே! தாலேலோ
சங்கின் வலம்புரியும்* சேவடிக் கிண்கிணியும்*
அங்கைச் சரிவளையும்* நாணும் அரைத்தொடரும்*
அங்கண் விசும்பில்* அமரர்கள் போத்தந்தார்*
செங்கண் கருமுகிலே! தாலேலோ*
தேவகி சிங்கமே! தாலேலோ
எழில் ஆர் திருமார்வுக்கு* ஏற்கும் இவை என்று*
அழகிய ஐம்படையும்* ஆரமும் கொண்டு*
வழு இல் கொடையான்* வயிச்சிரவணன்*
தொழுது உவனாய் நின்றான் தாலேலோ*
தூமணி வண்ணனே தாலேலோ
ஓதக் கடலின்* ஒளிமுத்தின் ஆரமும்*
சாதிப் பவளமும்* சந்தச் சரிவளையும்*
மா தக்க என்று* வருணன் விடுதந்தான்*
சோதிச் சுடர் முடியாய்! தாலேலோ*
சுந்தரத் தோளனே! தாலேலோ
கானார் நறுந்துழாய்* கைசெய்த கண்ணியும்*
வானார் செழுஞ்சோலைக்* கற்பகத்தின் வாசிகையும்*
தேனார் மலர்மேல்* திருமங்கை போத்தந்தாள்*
கோனே! அழேல் அழேல் தாலேலோ*
குடந்தைக் கிடந்தானே! தாலேலோ
கச்சொடு பொற்சுரிகை* காம்பு கனகவளை*
உச்சி மணிச்சுட்டி* ஒண்தாள் நிரைப் பொற்பூ*
அச்சுதனுக்கு என்று* அவனியாள் போத்தந்தாள்*
நச்சுமுலை உண்டாய்! தாலேலோ*
நாராயணா! அழேல் தாலேலோ
மெய் திமிரும் நானப்* பொடியொடு மஞ்சளும்*
செய்ய தடங்கண்ணுக்கு* அஞ்சனமும் சிந்துரமும்*
வெய்ய கலைப்பாகி* கொண்டு உவளாய் நின்றாள்*
ஐயா! அழேல் அழேல் தாலேலோ*
அரங்கத்து அணையானே! தாலேலோ
வஞ்சனையால் வந்த* பேய்ச்சி முலை உண்ட*
அஞ்சன வண்ணனை* ஆய்ச்சி தாலாட்டிய*
செஞ்சொல் மறையவர் சேர்* புதுவைப் பட்டன் சொல்*
எஞ்சாமை வல்லவர்க்கு* இல்லை இடர்தானே (2)
தன்முகத்துச் சுட்டி* தூங்கத் தூங்கத் தவழ்ந்து போய்ப்*
பொன்முகக் கிண்கிணி ஆர்ப்பப்* புழுதி அளைகின்றான்*
என்மகன் கோவிந்தன்* கூத்தினை இள மா மதீ!*
நின்முகம் கண்ணுள ஆகில்* நீ இங்கே நோக்கிப் போ (2)
என் சிறுக்குட்டன்* எனக்கு ஒர் இன்னமுது எம்பிரான்*
தன் சிறுக்கைகளால்* காட்டிக் காட்டி அழைக்கின்றான்*
அஞ்சன வண்ணனோடு* ஆடல் ஆட உறுதியேல்*
மஞ்சில் மறையாதே* மா மதீ! மகிழ்ந்து ஓடி வா
சுற்றும் ஒளிவட்டம்* சூழ்ந்து சோதி பரந்து எங்கும்*
எத்தனை செய்யிலும்* என்மகன் முகம் நேரொவ்வாய்*
வித்தகன் வேங்கட வாணன்* உன்னை விளிக்கின்ற*
கைத்தலம் நோவாமே* அம்புலீ! கடிது ஓடி வா
சக்கரக் கையன்* தடங்கண்ணால் மலர விழித்து*
ஒக்கலைமேல் இருந்து* உன்னையே சுட்டிக் காட்டும் காண்*
தக்கது அறிதியேல்* சந்திரா! சலம் செய்யாதே*
மக்கட் பெறாத* மலடன் அல்லையேல் வா கண்டாய்
அழகிய வாயில்* அமுத ஊறல் தெளிவுற*
மழலை முற்றாத இளஞ்சொல்லால்* உன்னைக் கூகின்றான்*
குழகன் சிரீதரன்* கூவக் கூவ நீ போதியேல்*
புழையில ஆகாதே* நின்செவி புகர் மா மதீ!
தண்டொடு சக்கரம்* சார்ங்கம் ஏந்தும் தடக்கையன்*
கண் துயில்கொள்ளக் கருதிக்* கொட்டாவி கொள்கின்றான்*
உண்ட முலைப்பால் அறா கண்டாய்* உறங் காவிடில்*
விண்தனில் மன்னிய* மா மதீ! விரைந்து ஓடி வா
பாலகன் என்று* பரிபவம் செய்யேல்* பண்டு ஓர் நாள்
ஆலின் இலை வளர்ந்த* சிறுக்கன் அவன் இவன்*
மேல் எழப் பாய்ந்து* பிடித்துக்கொள்ளும் வெகுளுமேல்*
மாலை மதியாதே* மா மதீ! மகிழ்ந்து ஓடி வா
சிறியன் என்று என் இளஞ் சிங்கத்தை* இகழேல் கண்டாய்*
சிறுமையின் வார்த்தையை* மாவலியிடைச் சென்று கேள்*
சிறுமைப் பிழை கொள்ளில்* நீயும் உன் தேவைக்கு உரியை காண்*
நிறைமதீ! நெடுமால்* விரைந்து உன்னைக் கூகின்றான்
தாழியில் வெண்ணெய்* தடங்கை ஆர விழுங்கிய*
பேழை வயிற்று எம்பிரான் கண்டாய்* உன்னைக் கூகின்றான்*
ஆழிகொண்டு உன்னை எறியும்* ஐயுறவு இல்லை காண்*
வாழ உறுதியேல்* மா மதீ! மகிழ்ந்து ஓடி வா
மைத்தடங் கண்ணி* யசோதை தன்மகனுக்கு* இவை-
ஒத்தன சொல்லி* உரைத்த மாற்றம்* ஒளிபுத்தூர்-
வித்தகன் விட்டுசித்தன்* விரித்த தமிழ் இவை*
எத்தனையும் சொல்ல வல்லவர்க்கு* இடர் இல்லையே (2)
உய்ய உலகு படைத்து உண்ட மணிவயிறா * ஊழிதொறு ஊழி பல ஆலின் இலையதன்மேல்*
பைய உயோகு-துயில் கொண்ட பரம்பரனே!* பங்கய நீள் நயனத்து அஞ்சன மேனியனே!*
செய்யவள் நின் அகலம் சேமம் எனக் கருதி* செல்வு பொலி மகரக் காது திகழ்ந்து இலக*
ஐய! எனக்கு ஒருகால் ஆடுக செங்கீரை* ஆயர்கள் போரேறே! ஆடுக ஆடுகவே.(2)
கோளரியின் உருவங் கொண்டு அவுணன் உடலம்* குருதி குழம்பி எழ கூர் உகிரால் குடைவாய்!*
மீள அவன்மகனை மெய்ம்மை கொளக் கருதி* மேலை அமரர்பதி மிக்கு வெகுண்டு வரக்*
காள நன் மேகமவை கல்லொடு கால் பொழியக்* கருதி வரை குடையாக் காலிகள் காப்பவனே!*
ஆள! எனக்கு ஒருகால் ஆடுக செங்கீரை* ஆயர்கள் போரேறே! ஆடுக ஆடுகவே.
நம்முடை நாயகனே! நான்மறையின் பொருளே!* நாவியுள் நற்கமல நான்முகனுக்கு ஒருகால்-
தம்மனை ஆனவனே! தரணி தலமுழுதும்* தாரகையின் உலகும் தடவி அதன் புறமும்*
விம்ம வளர்ந்தவனே! வேழமும் ஏழ் விடையும்* விரவிய வேலைதனுள் வென்று வருமவனே!*
அம்ம! எனக்கு ஒருகால் ஆடுக செங்கீரை* ஆயர்கள் போரேறே! ஆடுக ஆடுகவே.
வானவர்தாம் மகிழ வன் சகடம் உருள* வஞ்ச முலைப்பேயின் நஞ்சம் அது உண்டவனே!*
கானக வல் விளவின் காய் உதிரக் கருதிக்* கன்று அது கொண்டு எறியும் கருநிற என்கன்றே!*
தேனுகனும் முரனும் திண்திறல் வெந்நரகன்* என்பவர் தாம் மடியச் செரு அதிரச் செல்லும்*
ஆனை! எனக்கு ஒருகால் ஆடுக செங்கீரை* ஆயர்கள் போரேறே! ஆடுக ஆடுகவே.
மத்து அளவுந் தயிரும் வார்குழல் நன்மடவார்* வைத்தன நெய் களவால் வாரி விழுங்கி* ஒருங்கு-
ஒத்த இணைமருதம் உன்னிய வந்தவரை* ஊரு கரத்தினொடும் உந்திய வெந்திறலோய்!*
முத்தின் இளமுறுவல் முற்ற வருவதன்முன்* முன்ன முகத்து அணிஆர் மொய்குழல்கள் அலைய*
அத்த! எனக்கு ஒருகால் ஆடுக செங்கீரை* ஆயர்கள் போரேறே! ஆடுக ஆடுகவே.
காய மலர்நிறவா! கருமுகில் போல் உருவா!* கானக மா மடுவிற் காளியன் உச்சியிலே*
தூய நடம் பயிலும் சுந்தர என்சிறுவா!* துங்க மதக்கரியின் கொம்பு பறித்தவனே!*
ஆயம் அறிந்து பொருவான் எதிர்வந்த மல்லை* அந்தரம் இன்றி அழித்து ஆடிய தாளிணையாய்!*
ஆய எனக்கு ஒருகால் ஆடுக செங்கீரை* ஆயர்கள் போரேறே! ஆடுக ஆடுகவே
துப்பு உடை ஆயர்கள் தம் சொல் வழுவாது ஒருகால்* தூய கருங்குழல் நற் தோகைமயில் அனைய*
நப்பினைதன் திறமா நல் விடை ஏழ் அவிய* நல்ல திறல் உடைய நாதனும் ஆனவனே!*
தப்பின பிள்ளைகளைத் தனமிகு சோதிபுகத்* தனி ஒரு தேர் கடவித்தாயொடு கூட்டிய* என்-
அப்ப! எனக்கு ஒருகால் ஆடுக செங்கீரை* ஆயர்கள் போரேறே! ஆடுக ஆடுகவே.
உன்னையும் ஒக்கலையிற் கொண்டு தம் இல் மருவி* உன்னொடு தங்கள் கருத்து ஆயின செய்து வரும்*
கன்னியரும் மகிழ கண்டவர் கண்குளிர* கற்றவர் தெற்றிவர பெற்ற எனக்கு அருளி*
மன்னு குறுங்குடியாய்! வெள்ளறையாய்! மதில் சூழ்- சோலைமலைக்கு அரசே! கண்ணபுரத்து அமுதே!*
என் அவலம் களைவாய்! ஆடுக செங்கீரை* ஏழ் உலகும் உடையாய் ஆடுக ஆடுகவே
பாலொடு நெய் தயிர் ஒண் சாந்தொடு சண்பகமும்* பங்கயம் நல்ல கருப்பூரமும் நாறி வர*
கோல நறும்பவளச் செந்துவர் வாயினிடைக்* கோமள வெள்ளிமுளை போல் சில பல் இலக*
நீல நிறத்து அழகார் ஐம்படையின் நடுவே* நின் கனிவாய் அமுதம் இற்று முறிந்து விழ*
ஏலும் மறைப்பொருளே! ஆடுக செங்கீரை* ஏழ் உலகும் உடையாய்! ஆடுக ஆடுகவே.
செங்கமலக் கழலிற் சிற்றிதழ் போல் விரலிற்* சேர் திகழ் ஆழிகளும் கிண்கிணியும்* அரையிற்-
தங்கிய பொன்வடமும் தாள நன் மாதுளையின்* பூவொடு பொன்மணியும் மோதிரமும் கிறியும்*
மங்கல ஐம்படையும் தோள்வளையும் குழையும்* மகரமும் வாளிகளும் சுட்டியும் ஒத்து இலக*
எங்கள் குடிக்கு அரசே! ஆடுக செங்கீரை* ஏழ் உலகும் உடையாய்! ஆடுக ஆடுகவே.
அன்னமும் மின் உருவும் ஆளரியும் குறளும்* ஆமையும் ஆனவனே! ஆயர்கள் நாயகனே!
என் அவலம் களைவாய்! ஆடுக செங்கீரை* ஏழ் உலகும் உடையாய் ஆடுக ஆடுக என்று*
அன்னநடை மடவாள் அசோதை உகந்த பரிசு* ஆன புகழ்ப் புதுவைப் பட்டன் உரைத்த தமிழ்*
இன்னிசை மாலைகள் இப் பத்தும் வல்லார்* உலகில்- எண்திசையும் புகழ் மிக்கு இன்பம் அது எய்துவரே.
மாணிக்கக் கிண்கிணி ஆர்ப்ப* மருங்கின் மேல்*
ஆணிப் பொன்னாற் செய்த* ஆய்பொன் உடை மணி*
பேணி பவளவாய்* முத்துஇலங்க* பண்டு-
காணி கொண்ட கைகளால் சப்பாணி*
கருங்குழற் குட்டனே! சப்பாணி. (2)
பொன் அரைநாணொடு* மாணிக்கக் கிண்கிணி*
தன் அரை ஆட* தனிச் சுட்டி தாழ்ந்து ஆட*
என் அரை மேல்நின்று இழிந்து* உங்கள் ஆயர்தம்*
மன் அரைமேல் கொட்டாய் சப்பாணி*
மாயவனே* கொட்டாய் சப்பாணி
பல் மணி முத்து* இன்பவளம் பதித்தன்ன*
என் மணிவண்ணன்* இலங்கு பொற் தோட்டின் மேல்*
நின் மணிவாய் முத்து இலங்க* நின் அம்மைதன்*
அம்மணி மேல் கொட்டாய் சப்பாணி*
ஆழியங் கையனே சப்பாணி
தூ நிலாமுற்றத்தே* போந்து விளையாட*
வான் நிலா அம்புலீ* சந்திரா! வா என்று*
நீ நிலா நிற் புகழாநின்ற* ஆயர்தம்*
கோ நிலாவ கொட்டாய் சப்பாணி*
குடந்தைக் கிடந்தானே! சப்பாணி.
புட்டியிற் சேறும்* புழுதியும் கொண்டுவந்து*
அட்டி அமுக்கி* அகம் புக்கு அறியாமே*
சட்டித் தயிரும்* தடாவினில் வெண்ணெயும் உண்*
பட்டிக் கன்றே! கொட்டாய் சப்பாணி*
பற்பநாபா! கொட்டாய் சப்பாணி.
தாரித்து நூற்றுவர்* தந்தை சொற் கொள்ளாது*
போர் உய்த்து வந்து* புகுந்தவர் மண் ஆளப்*
பாரித்த மன்னர் படப்* பஞ்சவர்க்கு* அன்று-
தேர் உய்த்த கைகளால் சப்பாணி*
தேவகி சிங்கமே! சப்பாணி
பரந்திட்டு நின்ற* படுகடல் தன்னை*
இரந்திட்ட கைம்மேல்* எறிதிரை மோதக்*
கரந்திட்டு நின்ற* கடலைக் கலங்கச்*
சரந் தொட்ட கைகளால் சப்பாணி*
சார்ங்க விற்கையனே! சப்பாணி.
குரக்கு இனத்தாலே* குரைகடல் தன்னை*
நெருக்கி அணை கட்டி* நீள் நீர் இலங்கை*
அரக்கர் அவிய* அடு கணையாலே*
நெருக்கிய கைகளால் சப்பாணி*
நேமியங் கையனே! சப்பாணி.
அளந்து இட்ட தூணை* அவன் தட்ட* ஆங்கே-
வளர்ந்திட்டு* வாள் உகிர்ச் சிங்க உருவாய்*
உளந் தொட்டு இரணியன்* ஒண்மார்வு அகலம்*
பிளந்திட்ட கைகளால் சப்பாணி*
பேய் முலை உண்டானே! சப்பாணி.
அடைந்திட்டு அமரர்கள்* ஆழ்கடல் தன்னை*
மிடைந்திட்டு மந்தரம்* மத்தாக நாட்டி*
வடம் சுற்றி* வாசுகி வன்கயிறு ஆகக்*
கடைந்திட்ட கைகளால் சப்பாணி*
கார்முகில் வண்ணனே! சப்பாணி
ஆட்கொள்ளத் தோன்றிய* ஆயர்தம் கோவினை*
நாட்கமழ் பூம்பொழில்* வில்லிபுத்தூர்ப் பட்டன்*
வேட்கையால் சொன்ன* சப்பாணி ஈரைந்தும்*
வேட்கையினால் சொல்லுவார்* வினை போதுமே (2)
தொடர் சங்கிலிகை சலார்-பிலார் என்னத்* தூங்கு பொன்மணி ஒலிப்பப்*
படு மும்மதப் புனல் சோர வாரணம் பைய* நின்று ஊர்வது போல்*
உடன் கூடிக் கிண்கிணி ஆரவாரிப்ப* உடை மணி பறை கறங்க*
தடந் தாளிணை கொண்டு சார்ங்கபாணி* தளர்நடை நடவானோ
செக்கரிடை நுனிக்கொம்பிற் தோன்றும்* சிறுபிறை முளைப் போல*
நக்க செந் துவர்வாய்த் திண்ணை மீதே* நளிர் வெண்பல் முளை இலக*
அக்குவடம் உடுத்து ஆமைத்தாலி பூண்ட* அனந்தசயனன்*
தக்க மா மணிவண்ணன் வாசுதேவன்* தளர்நடை நடவானோ
மின்னுக் கொடியும் ஓர் வெண் திங்களும்* சூழ் பரிவேடமுமாய்ப்*
பின்னற் துலங்கும் அரசிலையும்* பீதகச் சிற்றாடையொடும்*
மின்னிற் பொலிந்த ஓர் கார்முகில் போலக்* கழுத்தினிற் காறையொடும்*
தன்னிற் பொலிந்த இருடிகேசன்* தளர்நடை நடவானோ
கன்னற் குடம் திறந்தால் ஒத்து ஊறிக்* கணகண சிரித்து உவந்து*
முன் வந்து நின்று முத்தம் தரும்* என் முகில்வண்ணன் திருமார்வன்*
தன்னைப் பெற்றேற்குத் தன்வாய் அமுதம் தந்து* என்னைத் தளிர்ப்பிக்கின்றான்*
தன் எற்று மாற்றலர் தலைகள் மீதே* தளர்நடை நடவானோ
முன் நல் ஓர் வெள்ளிப் பெருமலைக் குட்டன்* மொடுமொடு விரைந்து ஓடப்*
பின்னைத் தொடர்ந்தது ஓர் கருமலைக் குட்டன்* பெயர்ந்து அடியிடுவது போல்*
பன்னி உலகம் பரவி ஓவாப் புகழ்ப்* பலதேவன் என்னும்*
தன் நம்பி ஓடப் பின் கூடச் செல்வான்* தளர்நடை நடவானோ
ஒரு காலிற் சங்கு ஒரு காலிற் சக்கரம்* உள்ளடி பொறித்து அமைந்த*
இரு காலுங் கொண்டு அங்கு அங்கு எழுதினாற்போல்* இலச்சினை பட நடந்து*
பெருகாநின்ற இன்ப-வெள்ளத்தின்மேல்* பின்னையும் பெய்து பெய்து*
தரு கார்க் கடல்வண்ணன் காமர் தாதை* தளர்நடை நடவானோ
படர் பங்கைய மலர்வாய் நெகிழப்* பனி படு சிறுதுளி போல்*
இடங் கொண்ட செவ்வாய் ஊறி ஊறி* இற்று இற்று வீழநின்று*
கடுஞ் சேக் கழுத்தின் மணிக்குரல் போல்* உடை மணி கணகணென*
தடந் தாளிணை கொண்டு சாரங்கபாணி* தளர்நடை நடவானோ
பக்கம் கருஞ் சிறுப்பாறை மீதே* அருவிகள் பகர்ந்தனைய*
அக்குவடம் இழிந்து ஏறித் தாழ* அணி அல்குல் புடை பெயர*
மக்கள் உலகினிற் பெய்து அறியா* மணிக் குழவி உருவின்*
தக்க மா மணிவண்ணன் வாசுதேவன்* தளர்நடை நடவானோ
வெண் புழுதி மேற் பெய்துகொண்டு அளைந்தது ஓர்* வேழத்தின் கருங்கன்று போல்*
தெண் புழுதியாடி திரிவிக்கிரமன்* சிறு புகர்பட வியர்த்து*
ஒண் போது அலர்கமலச் சிறுக்கால்* உறைத்து ஒன்றும் நோவாமே*
தண் போது கொண்ட தவிசின் மீதே* தளர்நடை நடவானோ
திரை நீர்ச் சந்திர மண்டலம் போலச்* செங்கண்மால் கேசவன்* தன்-
திரு நீர் முகத்துத் துலங்கு சுட்டி* திகழ்ந்து எங்கும் புடைபெயர*
பெரு நீர்த் திரை எழு கங்கையிலும்* பெரியதோர் தீர்த்த பலம்-
தரு நீர்ச்* சிறுச்சண்ணம் துள்ளம் சோரத்* தளர்நடை நடவானோ
ஆயர் குலத்தினில் வந்து தோன்றிய* அஞ்சனவண்ணன் தன்னைத்*
தாயர் மகிழ ஒன்னார் தளரத்* தளர்நடை நடந்ததனை*
வேயர் புகழ் விட்டுசித்தன்* சீரால் விரித்தன உரைக்கவல்லார்*
மாயன் மணிவண்ணன் தாள் பணியும்* மக்களைப் பெறுவர்களே* (2)
பொன் இயல் கிண்கிணி* சுட்டி புறங் கட்டித்*
தன் இயல் ஓசை* சலன்-சலன் என்றிட*
மின் இயல் மேகம்* விரைந்து எதிர் வந்தாற்போல்*
என் இடைக்கு ஓட்டரா அச்சோ* அச்சோ
எம்பெருமான்! வாராய் அச்சோ அச்சோ (2)
செங்கமலப் பூவிற்* தேன் உண்ணும் வண்டே போல்*
பங்கிகள் வந்து* உன் பவளவாய் மொய்ப்ப*
சங்கு வில் வாள் தண்டு* சக்கரம் ஏந்திய*
அங்கைகளாலே வந்து அச்சோ அச்சோ*
ஆரத் தழுவாய் வந்து அச்சோ அச்சோ
பஞ்சவர் தூதனாய்ப்* பாரதம் கைசெய்து*
நஞ்சு உமிழ் நாகம்* கிடந்த நற் பொய்கை புக்கு*
அஞ்சப் பணத்தின்மேல்* பாய்ந்திட்டு அருள்செய்த*
அஞ்சனவண்ணனே! அச்சோ அச்சோ*
ஆயர் பெருமானே! அச்சோ அச்சோ
நாறிய சாந்தம்* நமக்கு இறை நல்கு என்னத்*
தேறி அவளும்* திருவுடம்பிற் பூச*
ஊறிய கூனினை* உள்ளே ஒடுங்க* அன்று_
ஏற உருவினாய்! அச்சோ அச்சோ*
எம்பெருமான்! வாராய் அச்சோ அச்சோ
கழல் மன்னர் சூழக்* கதிர் போல் விளங்கி*
எழலுற்று மீண்டே* இருந்து உன்னை நோக்கும்*
சுழலை பெரிது உடைத்* துச்சோதனனை*
அழல விழித்தானே! அச்சோ அச்சோ*
ஆழி அங் கையனே! அச்சோ அச்சோ
போர் ஒக்கப் பண்ணி* இப் பூமிப்பொறை தீர்ப்பான்*
தேர் ஒக்க ஊர்ந்தாய்!* செழுந்தார் விசயற்காய்*
கார் ஒக்கு மேனிக்* கரும் பெருங் கண்ணனே!*
ஆரத் தழுவாய் வந்து அச்சோ அச்சோ*
ஆயர்கள் போரேறே! அச்சோ அச்சோ
மிக்க பெரும்புகழ்* மாவலி வேள்வியிற்*
தக்கது இது அன்று என்று* தானம் விலக்கிய*
சுக்கிரன் கண்ணைத்* துரும்பாற் கிளறிய*
சக்கரக் கையனே! அச்சோ அச்சோ*
சங்கம் இடத்தானே! அச்சோ அச்சோ
என் இது மாயம்?* என் அப்பன் அறிந்திலன்*
முன்னைய வண்ணமே* கொண்டு அளவாய் என்ன*
மன்னு நமுசியை* வானிற் சுழற்றிய*
மின்னு முடியனே! அச்சோ அச்சோ*
வேங்கடவாணனே! அச்சோ அச்சோ
கண்ட கடலும்* மலையும் உலகு ஏழும்*
முண்டத்துக்கு ஆற்றா* முகில்வண்ணா ஓ! என்று*
இண்டைச் சடைமுடி* ஈசன் இரக்கொள்ள*
மண்டை நிறைத்தானே! அச்சோ அச்சோ*
மார்வில் மறுவனே! அச்சோ அச்சோ
துன்னிய பேரிருள்* சூழ்ந்து உலகை மூட*
மன்னிய நான்மறை* முற்றும் மறைந்திடப்*
பின் இவ் உலகினில்* பேரிருள் நீங்க* அன்று-
அன்னமது ஆனானே! அச்சோ அச்சோ*
அருமறை தந்தானே! அச்சோ அச்சோ
நச்சுவார் முன் நிற்கும்* நாராயணன் தன்னை*
அச்சோ வருக என்று* ஆய்ச்சி உரைத்தன*
மச்சு அணி மாடப்* புதுவைக்கோன் பட்டன் சொல்*
நிச்சலும் பாடுவார்* நீள் விசும்பு ஆள்வரே (2)
வட்டு நடுவே* வளர்கின்ற* மாணிக்க-
மொட்டு நுனையில்* முளைக்கின்ற முத்தே போல்*
சொட்டுச் சொட்டு என்னத்* துளிக்கத் துளிக்க* என்
குட்டன் வந்து என்னைப் புறம்புல்குவான் கோவிந்தன் என்னைப் புறம்புல்குவான்* (2)
கிண்கிணி கட்டிக்* கிறி கட்டிக் கையினிற்*
கங்கணம் இட்டுக்* கழுத்திற் தொடர் கட்டித்*
தன் கணத்தாலே* சதிரா நடந்து வந்து*
என் கண்ணன் என்னைப் புறம்புல்குவான்* எம்பிரான் என்னைப் புறம்புல்குவான்
கத்தக் கதித்துக்* கிடந்த பெருஞ்செல்வம்*
ஒத்துப் பொருந்திக்கொண்டு* உண்ணாது மண் ஆள்வான்*
கொத்துத் தலைவன்* குடிகெடத் தோன்றிய*
அத்தன் வந்து என்னைப் புறம்புல்குவான்* ஆயர்கள் ஏறு என் புறம்புல்குவான்
நாந்தகம் ஏந்திய* நம்பி சரண் என்று*
தாழ்ந்த தனஞ்சயற்கு ஆகி* தரணியில்*
வேந்தர்கள் உட்க* விசயன் மணித் திண்தேர்*
ஊர்ந்தவன் என்னைப் புறம்புல்குவான் உம்பர்கோன் என்னைப் புறம்புல்குவான்
வெண்கலப் பத்திரம் கட்டி* விளையாடிக்*
கண் பல பெய்த* கருந்தழைக் காவின் கீழ்ப்*
பண் பல பாடிப்* பல்லாண்டு இசைப்ப* பண்டு-
மண் பல கொண்டான் புறம்புல்குவான்* வாமனன் என்னைப் புறம்புல்குவான்
சத்திரம் ஏந்தித்* தனி ஒரு மாணியாய்*
உத்தர வேதியில்* நின்ற ஒருவனைக்*
கத்திரியர் காணக்* காணி முற்றும் கொண்ட*
பத்திராகாரன் புறம்புல்குவான்* பார் அளந்தான் என் புறம்புல்குவான்
பொத்த உரலைக் கவிழ்த்து* அதன்மேல் ஏறி*
தித்தித்த பாலும்* தடாவினில் வெண்ணெயும்*
மெத்தத் திருவயிறு* ஆர விழுங்கிய*
அத்தன் வந்து என்னைப் புறம்புல்குவான்* ஆழியான் என்னைப் புறம்புல்குவான்
மூத்தவை காண* முது மணற்குன்று ஏறிக்*
கூத்து உவந்து ஆடிக்* குழலால் இசை பாடி*
வாய்த்த மறையோர் வணங்க* இமையவர்-
ஏத்த வந்து என்னைப் புறம்புல்குவான்* எம்பிரான் என்னைப் புறம்புல்குவான்
கற்பகக் காவு* கருதிய காதலிக்கு*
இப்பொழுது ஈவன் என்று* இந்திரன் காவினில்*
நிற்பன செய்து* நிலாத் திகழ் முற்றத்துள்*
உய்த்தவன் என்னைப் புறம்புல்குவான்* உம்பர்கோன் என்னைப் புறம்புல்குவான்
ஆய்ச்சி அன்று ஆழிப் பிரான்* புறம்புல்கிய*
வேய்த் தடந்தோளி சொல்* விட்டுசித்தன் மகிழ்ந்து*
ஈத்த தமிழ் இவை* ஈரைந்தும் வல்லவர்*
வாய்த்த நன்மக்களைப் பெற்று* மகிழ்வரே (2)
மெச்சு ஊது சங்கம் இடத்தான்* நல் வேய் ஊதி*
பொய்ச் சூதிற் தோற்ற* பொறை உடை மன்னர்க்காய்*
பத்து ஊர் பெறாது அன்று* பாரதம் கைசெய்த*
அத் தூதன் அப்பூச்சி காட்டுகின்றான்*
அம்மனே! அப்பூச்சி காட்டுகின்றான் (2)
மலை புரை தோள் மன்னவரும்* மாரதரும் மற்றும்*
பலர் குலைய* நூற்றுவரும் பட்டழிய* பார்த்தன்
சிலை வளையத்* திண்தேர்மேல் முன்நின்ற* செங்கண்
அலவலை வந்து அப்பூச்சி காட்டுகின்றான்*
அம்மனே! அப்பூச்சி காட்டுகின்றான்.
காயும் நீர் புக்குக்* கடம்பு ஏறி* காளியன்
தீய பணத்திற்* சிலம்பு ஆர்க்கப் பாய்ந்து ஆடி*
வேயின் குழல் ஊதி* வித்தகனாய் நின்ற*
ஆயன் வந்து அப்பூச்சி காட்டுகின்றான்*
அம்மனே! அப்பூச்சி காட்டுகின்றான்
இருட்டிற் பிறந்து போய்* ஏழை வல் ஆயர்*
மருட்டைத் தவிர்ப்பித்து* வன் கஞ்சன் மாளப்-
புரட்டி* அந்நாள் எங்கள்* பூம்பட்டுக் கொண்ட*
அரட்டன் வந்து அப்பூச்சி காட்டுகின்றான்*
அம்மனே! அப்பூச்சி காட்டுகின்றான்
சேப் பூண்ட* சாடு சிதறித்* திருடி நெய்க்கு
ஆப்பூண்டு* நந்தன் மனைவி கடை தாம்பால்*
சோப்பூண்டு துள்ளித்* துடிக்கத் துடிக்க* அன்று
ஆப்பூண்டான் அப்பூச்சி காட்டுகின்றான்*
அம்மனே! அப்பூச்சி காட்டுகின்றான்.
செப்பு இள மென்முலைத்* தேவகி நங்கைக்குச்*
சொப்படத் தோன்றி* தொறுப்பாடியோம் வைத்த*
துப்பமும் பாலும்* தயிரும் விழுங்கிய*
அப்பன் வந்து அப்பூச்சி காட்டுகின்றான்*
அம்மனே! அப்பூச்சி காட்டுகின்றான்
தத்துக் கொண்டாள் கொலோ?* தானே பெற்றாள் கொலோ?*
சித்தம் அனையாள்* அசோதை இளஞ்சிங்கம்*
கொத்து ஆர் கருங்குழற்* கோபால கோளரி*
அத்தன் வந்து அப்பூச்சி காட்டுகின்றான்*
அம்மனே! அப்பூச்சி காட்டுகின்றான்
கொங்கை வன்* கூனிசொற் கொண்டு குவலயத்*
துங்கக் கரியும்* பரியும் இராச்சியமும்*
எங்கும் பரதற்கு அருளி* வன்கான் அடை*
அங் கண்ணன் அப்பூச்சி காட்டுகின்றான்*
அம்மனே! அப்பூச்சி காட்டுகின்றான்
பதக முதலை* வாய்ப் பட்ட களிறு*
கதறிக் கைகூப்பி* என் கண்ணா! கண்ணா! என்ன*
உதவப் புள் ஊர்ந்து* அங்கு உறுதுயர் தீர்த்த*
அதகன் வந்து அப்பூச்சி காட்டுகின்றான்*
அம்மனே! அப்பூச்சி காட்டுகின்றான்
வல்லாள் இலங்கை மலங்கச்* சரந் துரந்த*
வில்லாளனை* விட்டுசித்தன் விரித்த*
சொல் ஆர்ந்த அப்பூச்சிப்* பாடல் இவை பத்தும்
வல்லார் போய்* வைகுந்தம் மன்னி இருப்பரே (2)
அரவு அணையாய்! ஆயர் ஏறே!* அம்மம் உண்ணத் துயிலெழாயே*
இரவும் உண்ணாது உறங்கி நீ போய்* இன்றும் உச்சி கொண்டதாலோ*
வரவுங் காணேன்;வயிறு அசைந்தாய்* வன முலைகள் சோர்ந்து பாயத்*
திரு உடைய வாய்மடுத்துத்* திளைத்து உதைத்துப் பருகிடாயே (2)
வைத்த நெய்யும் காய்ந்த பாலும்* வடி தயிரும் நறு வெண்ணெயும்*
இத்தனையும் பெற்றறியேன்* எம்பிரான்! நீ பிறந்த பின்னை*
எத்தனையும் செய்யப் பெற்றாய்;* ஏதும் செய்யேன் கதம் படாதே*
முத்து அனைய முறுவல் செய்து* மூக்கு உறிஞ்சி முலை உணாயே
தந்தம் மக்கள் அழுது சென்றால்* தாய்மார் ஆவார் தரிக்ககில்லார்*
வந்து நின்மேற் பூசல் செய்ய* வாழ வல்ல வாசுதேவா!*
உந்தையார் உன்திறத்தர் அல்லர்* உன்னை நான் ஒன்று உரப்பமாட்டேன்*
நந்தகோபன் அணி சிறுவா!* நான் சுரந்த முலை உணாயே
கஞ்சன்தன்னால் புணர்க்கப்பட்ட* கள்ளச் சகடு கலக்கு அழிய*
பஞ்சி அன்ன மெல்லடியால்* பாய்ந்த போது நொந்திடும் என்று*
அஞ்சினேன் காண் அமரர் கோவே!* ஆயர் கூட்டத்து அளவன்றாலோ*
கஞ்சனை உன் வஞ்சனையால்* வலைப்படுத்தாய்! முலை உணாயே
தீய புந்திக் கஞ்சன் உன்மேல்* சினம் உடையன் சோர்வு பார்த்து*
மாயந்தன்னால் வலைப்படுக்கில்* வாழகில்லேன் வாசுதேவா!*
தாயர் வாய்ச்சொல் கருமம் கண்டாய்* சாற்றிச் சொன்னேன் போகவேண்டா*
ஆயர் பாடிக்கு அணிவிளக்கே!* அமர்ந்து வந்து என் முலை உணாயே
மின் அனைய நுண் இடையார்* விரி குழல்மேல் நுழைந்த வண்டு*
இன் இசைக்கும் வில்லிபுத்தூர்* இனிது அமர்ந்தாய்! உன்னைக் கண்டார்*
என்ன நோன்பு நோற்றாள் கொலோ* இவனைப் பெற்ற வயிறு உடையாள்*
என்னும் வார்த்தை எய்துவித்த* இருடிகேசா! முலை உணாயே (2)
பெண்டிர் வாழ்வார் நின் ஒப்பாரைப்* பெறுதும் என்னும் ஆசையாலே*
கண்டவர்கள் போக்கு ஒழிந்தார்* கண்ணிணையால் கலக்க நோக்கி*
வண்டு உலாம் பூங்குழலினார்* உன் வாயமுதம் உண்ண வேண்டிக்*
கொண்டு போவான் வந்து நின்றார்* கோவிந்தா நீ முலை உணாயே
இரு மலை போல் எதிர்ந்த மல்லர்* இருவர் அங்கம் எரிசெய்தாய்!* உன்
திரு மலிந்து திகழு மார்வு* தேக்க வந்து என் அல்குல் ஏறி*
ஒரு முலையை வாய்மடுத்து* ஒரு முலையை நெருடிக்கொண்டு*
இரு முலையும் முறை முறையாய்* ஏங்கி ஏங்கி இருந்து உணாயே
அங் கமலப் போதகத்தில்* அணி கொள் முத்தம் சிந்தினாற்போல்*
செங் கமல முகம் வியர்ப்ப* தீமை செய்து இம் முற்றத்தூடே*
அங்கம் எல்லாம் புழுதியாக* அளைய வேண்டா அம்ம! விம்ம*
அங்கு அமரர்க்கு அமுது அளித்த* அமரர் கோவே! முலை உணாயே
ஓட ஓடக் கிண்கிணிகள்* ஒலிக்கும் ஓசைப் பாணியாலே*
பாடிப் பாடி வருகின்றாயைப்* பற்பநாபன் என்று இருந்தேன்*
ஆடி ஆடி அசைந்து அசைந்திட்டு* அதனுக்கு ஏற்ற கூத்தை ஆடி*
ஓடி ஒடிப் போய்விடாதே* உத்தமா! நீ முலை உணாயே
வார் அணிந்த கொங்கை ஆய்ச்சி* மாதவா! உண் என்ற மாற்றம்*
நீர் அணிந்த குவளை வாசம்* நிகழ நாறும் வில்லிபுத்தூர்ப்*
பார் அணிந்த தொல் புகழான்* பட்டர்பிரான் பாடல் வல்லார்*
சீர் அணிந்த செங்கண்மால் மேல்* சென்ற சிந்தை பெறுவர் தாமே (2)
போய்ப்பாடு உடைய நின் தந்தையும் தாழ்த்தான்* பொரு திறற் கஞ்சன் கடியன்*
காப்பாரும் இல்லை கடல்வண்ணா* உன்னை தனியே போய் எங்கும் திரிதி*
பேய்ப்பால் முலை உண்ட பித்தனே!* கேசவ நம்பீ! உன்னைக் காது குத்த*
ஆய்ப் பாலர் பெண்டுகள் எல்லாரும் வந்தார்* அடைக்காய் திருத்தி நான் வைத்தேன் (2)
வண்ணப் பவளம் மருங்கினிற் சாத்தி* மலர்ப்பாதக் கிண்கிணி ஆர்ப்ப*
நண்ணித் தொழும் அவர் சிந்தை பிரியாத* நாராயணா! இங்கே வாராய்*
எண்ணற்கு அரிய பிரானே* திரியை எரியாமே காதுக்கு இடுவன்*
கண்ணுக்கு நன்றும் அழகும் உடைய* கனகக் கடிப்பும் இவையாம்!
வையம் எல்லாம் பெறும் வார்கடல் வாழும்* மகரக்குழை கொண்டுவைத்தேன்*
வெய்யவே காதில் திரியை இடுவன்* நீ வேண்டிய தெல்லாம் தருவன்*
உய்ய இவ் ஆயர் குலத்தினில் தோன்றிய* ஒண்சுடர் ஆயர்கொழுந்தே*
மையன்மை செய்து இள ஆய்ச்சியர் உள்ளத்து* மாதவனே! இங்கே வாராய்
வணம் நன்று உடைய வயிரக் கடிப்பு இட்டு* வார்காது தாழப் பெருக்கிக்*
குணம் நன்று உடையர் இக் கோபால பிள்ளைகள்* கோவிந்தா! நீ சொல்லுக் கொள்ளாய்*
இணை நன்று அழகிய இக் கடிப்பு இட்டால்* இனிய பலாப்பழம் தந்து*
சுணம் நன்று அணி முலை உண்ணத் தருவன் நான்* சோத்தம் பிரான்! இங்கே வாராய்
சோத்தம் பிரான்! என்று இரந்தாலும் கொள்ளாய்* சுரிகுழலாரொடு நீ போய்க்*
கோத்துக் குரவை பிணைந்து இங்கு வந்தால்* குணங்கொண்டு இடுவனோ? நம்பீ*
பேர்த்தும் பெரியன அப்பம் தருவன்* பிரானே! திரியிட ஒட்டில்*
வேய்த் தடந்தோளார் விரும்பும் கருங்குழல்* விட்டுவே! நீ இங்கே வாராய்
விண்ணெல்லாம் கேட்க அழுதிட்டாய்!* உன்வாயில் விரும்பி அதனை நான் நோக்கி*
மண்ணெல்லாம் கண்டு என் மனத்துள்ளே அஞ்சி* மதுசூதனே என்று இருந்தேன்*
புண் ஏதும் இல்லை உன்காது மறியும்* பொறுத்து இறைப் போது இரு நம்பீ!
கண்ணா! என் கார்முகிலே! கடல்வண்ணா* காவலனே! முலை உணாயே
முலை ஏதும் வேண்டேன் என்று ஓடி* நின்காதிற் கடிப்பைப் பறித்து எறிந்திட்டு*
மலையை எடுத்து மகிழ்ந்து கல்-மாரி காத்துப்* பசுநிரை மேய்த்தாய்*
சிலை ஒன்று இறுத்தாய்! திரிவிக்கிரமா!* திரு ஆயர்பாடிப் பிரானே!*
தலை நிலாப் போதே உன்காதைப் பெருக்காதே* விட்டிட்டேன் குற்றமே அன்றே?
என் குற்றமே என்று சொல்லவும் வேண்டா காண்* என்னை நான் மண் உண்டேனாக*
அன்புற்று நோக்கி அடித்தும் பிடித்தும்* அனைவர்க்கும் காட்டிற்றிலையே?*
வன் புற்று அரவின் பகைக் கொடி* வாமன நம்பீ! உன்காதுகள் தூரும்*
துன்புற்றன எல்லாம் தீர்ப்பாய் பிரானே! திரியிட்டுச் சொல்லுகேன் மெய்யே
மெய் என்று சொல்லுவார் சொல்லைக் கருதித்* தொடுப்புண்டாய் வெண்ணெயை என்று*
கையைப் பிடித்துக் கரை உரலோடு என்னைக்* காணவே கட்டிற்றிலையே?*
செய்தன சொல்லிச் சிரித்து அங்கு இருக்கில்* சிரீதரா! உன்காது தூரும்*
கையிற் திரியை இடுகிடாய் இந்நின்ற* காரிகையார் சிரியாமே
காரிகையார்க்கும் உனக்கும் இழுக்கு உற்று என்* காதுகள் வீங்கி எரியில்?*
தாரியா தாகில் தலை நொந்திடும் என்று* விட்டிட்டேன் குற்றமே அன்றே?*
சேரியிற் பிள்ளைகள் எல்லாரும்- காது பெருக்கித்* திரியவும் காண்டி*
ஏர் விடை செற்று இளங்கன்று எறிந்திட்ட* இருடிகேசா! என்தன் கண்ணே!
கண்ணைக் குளிரக் கலந்து எங்கும் நோக்கிக்* கடிகமழ் பூங்குழலார்கள்*
எண்ணத்துள் என்றும் இருந்து* தித்திக்கும் பெருமானே! எங்கள் அமுதே*
உண்ணக் கனிகள் தருவன்* கடிப்பு ஒன்றும் நோவாமே காதுக்கு இடுவன்*
பண்ணைக் கிழியச் சகடம் உதைத்திட்ட* பற்பநாபா இங்கே வாராய்
வா என்று சொல்லி என்கையைப் பிடித்து* வலியவே காதிற் கடிப்பை*
நோவத் திரிக்கில் உனக்கு இங்கு இழுக்குற்று என்?* காதுகள் நொந்திடும் கில்லேன்*
நாவற் பழம் கொண்டுவைத்தேன்* இவை காணாய் நம்பீ* முன் வஞ்ச மகளைச்
சாவப் பால் உண்டு சகடு இறப் பாய்ந்திட்ட* தாமோதரா இங்கே வாராய்
வார் காது தாழப் பெருக்கி அமைத்து* மகரக்குழை இட வேண்டிச்*
சீரால் அசோதை திருமாலைச் சொன்ன சொல்* சிந்தையுள் நின்று திகழப்*
பார் ஆர் தொல் புகழான் புதுவை மன்னன்* பன்னிரு நாமத்தால் சொன்ன*
ஆராத அந்தாதிப் பன்னிரண்டும் வல்லார்* அச்சுதனுக்கு அடியாரே (2)
வெண்ணெய் அளைந்த குணுங்கும்* விளையாடு புழுதியும் கொண்டு*
திண்ணென இவ் இரா உன்னைத்* தேய்த்துக் கிடக்க நான் ஒட்டேன்*
எண்ணெய் புளிப்பழம் கொண்டு* இங்கு எத்தனை போதும் இருந்தேன்*
நண்ணல் அரிய பிரானே!* நாரணா! நீராட வாராய் (2)
கன்றுகள் ஓடச் செவியிற்* கட்டெறும்பு பிடித்து இட்டால்*
தென்றிக் கெடும் ஆகில்* வெண்ணெய் திரட்டி விழுங்குமா காண்பன்*
நின்ற மராமரம் சாய்த்தாய்!* நீ பிறந்த திருவோணம்*
இன்று நீ நீராட வேண்டும்* எம்பிரான்! ஓடாதே வாராய்
பேய்ச்சி முலை உண்ணக் கண்டு* பின்னையும் நில்லாது என்நெஞ்சம்*
ஆய்ச்சியர் எல்லாரும் கூடி* அழைக்கவும் நான் முலை தந்தேன்*
காய்ச்சின நீரொடு நெல்லி* கடாரத்திற் பூரித்து வைத்தேன்*
வாய்த்த புகழ் மணிவண்ணா!* மஞ்சனம் ஆட நீ வாராய்
கஞ்சன் புணர்ப்பினில் வந்த* கடிய சகடம் உதைத்து*
வஞ்சகப் பேய்மகள் துஞ்ச* வாய் முலை வைத்த பிரானே!*
மஞ்சளும் செங்கழுநீரின்* வாசிகையும் நறுஞ்சாந்தும்*
அஞ்சனமும் கொண்டு வைத்தேன்* அழகனே! நீராட வாராய்
அப்பம் கலந்த சிற்றுண்டி* அக்காரம் பாலிற் கலந்து*
சொப்பட நான் சுட்டு வைத்தேன்* தின்னல் உறுதியேல் நம்பி!*
செப்பு இள மென்முலையார்கள்* சிறுபுறம் பேசிச் சிரிப்பர்*
சொப்பட நீராட வேண்டும்* சோத்தம் பிரான்! இங்கே வாராய்
எண்ணெய்க் குடத்தை உருட்டி* இளம்பிள்ளை கிள்ளி எழுப்பிக்*
கண்ணைப் புரட்டி விழித்துக்* கழகண்டு செய்யும் பிரானே!*
உண்ணக் கனிகள் தருவன்* ஒலிகடல் ஓதநீர் போலே*
வண்ணம் அழகிய நம்பீ!* மஞ்சனம் ஆட நீ வாராய்
கறந்த நற்பாலும் தயிரும்* கடைந்து உறிமேல் வைத்த வெண்ணெய்*
பிறந்ததுவே முதலாகப்* பெற்றறியேன் எம்பிரானே!*
சிறந்த நற்றாய் அலர் தூற்றும்* என்பதனால் பிறர் முன்னே*
மறந்தும் உரையாட மாட்டேன்* மஞ்சனம் ஆட நீ வாராய்
கன்றினை வால் ஓலை கட்டி* கனிகள் உதிர எறிந்து*
பின் தொடர்ந்து ஓடி ஓர் பாம்பைப்* பிடித்துக்கொண்டு ஆட்டினாய் போலும்*
நின்திறத்தேன் அல்லேன் நம்பீ!* நீ பிறந்த திரு நன்னாள்*
நன்று நீ நீராட வேண்டும்* நாரணா! ஓடாதே வாராய்
பூணித் தொழுவினிற் புக்குப்* புழுதி அளைந்த பொன்-மேனி*
காணப் பெரிதும் உகப்பன்* ஆகிலும் கண்டார் பழிப்பர்*
நாண் இத்தனையும் இலாதாய்!* நப்பின்னை காணிற் சிரிக்கும்*
மாணிக்கமே! என்மணியே!* மஞ்சனம் ஆட நீ வாராய்
கார் மலி மேனி நிறத்துக்* கண்ணபிரானை உகந்து*
வார் மலி கொங்கை யசோதை* மஞ்சனம் ஆட்டிய ஆற்றைப்*
பார் மலி தொல் புதுவைக் கோன்* பட்டர்பிரான் சொன்ன பாடல்*
சீர் மலி செந்தமிழ் வல்லார்* தீவினை யாதும் இலரே (2)
பின்னை மணாளனை* பேரிற் கிடந்தானை*
முன்னை அமரர்* முதற் தனி வித்தினை*
என்னையும் எங்கள்* குடி முழுது ஆட்கொண்ட*
மன்னனை வந்து குழல்வாராய் அக்காக்காய்!
மாதவன்தன் குழல்வாராய் அக்காக்காய்! (2)
பேயின் முலை உண்ட* பிள்ளை இவன் முன்னம்*
மாயச் சகடும்* மருதும் இறுத்தவன்*
காயாமலர் வண்ணன்* கண்ணன் கருங்குழல்*
தூய்து ஆக வந்து குழல்வாராய் அக்காக்காய்!
தூமணி வண்ணன் குழல்வாராய் அக்காக்காய்!
திண்ணக் கலத்திற்* திரை உறிமேல் வைத்த*
வெண்ணெய் விழுங்கி* விரைய உறங்கிடும்*
அண்ணல் அமரர்* பெருமானை ஆயர்தம்*
கண்ணனை வந்து குழல்வாராய் அக்காக்காய்!
கார்முகில் வண்ணன் குழல்வாராய் அக்காக்காய்!
பள்ளத்தில் மேயும்* பறவை உருக் கொண்டு*
கள்ள அசுரன்* வருவானைத் தான் கண்டு*
புள் இது என்று* பொதுக்கோ வாய் கீண்டிட்ட*
பிள்ளையை வந்து குழல்வாராய் அக்காக்காய்!
பேய் முலை உண்டான் குழல்வாராய் அக்காக்காய்!
கற்றினம் மேய்த்துக்* கனிக்கு ஒரு கன்றினைப்*
பற்றி எறிந்த* பரமன் திருமுடி*
உற்றன பேசி* நீ ஓடித் திரியாதே*
அற்றைக்கும் வந்து குழல்வாராய் அக்காக்காய்!
ஆழியான்தன் குழல்வாராய் அக்காக்காய்!
கிழக்கிற் குடி மன்னர்* கேடு இலாதாரை*
அழிப்பான் நினைந்திட்டு* அவ் ஆழிஅதனால்*
விழிக்கும் அளவிலே* வேர் அறுத்தானைக்*
குழற்கு அணி ஆகக் குழல்வாராய் அக்காக்காய்!
கோவிந்தன்தன் குழல்வாராய் அக்காக்காய்!
பிண்டத் திரளையும்* பேய்க்கு இட்ட நீர்ச் சோறும்*
உண்டற்கு வேண்டி* நீ ஓடித் திரியாதே*
அண்டத்து அமரர்* பெருமான் அழகு அமர்*
வண்டு ஒத்து இருண்ட குழல்வாராய் அக்காக்காய்!
மாயவன்தன் குழல்வாராய் அக்காக்காய்!
உந்தி எழுந்த* உருவ மலர்தன்னில்*
சந்தச் சதுமுகன்* தன்னைப் படைத்தவன்*
கொந்தக் குழலைக்* குறந்து புளி அட்டித்*
தந்தத்தின் சீப்பால் குழல்வாராய் அக்காக்காய்!
தாமோதரன்தன் குழல்வாராய் அக்காக்காய்!
மன்னன்தன் தேவிமார்* கண்டு மகிழ்வு எய்த*
முன் இவ் உலகினை* முற்றும் அளந்தவன்*
பொன்னின் முடியினைப்* பூ அணைமேல் வைத்துப்*
பின்னே இருந்து குழல்வாராய் அக்காக்காய்!
பேர் ஆயிரத்தான் குழல்வாராய் அக்காக்காய்!
கண்டார் பழியாமே* அக்காக்காய் கார்வண்ணன்!*
வண்டு ஆர் குழல்வார* வா என்ற ஆய்ச்சி சொல்*
விண் தோய் மதில்* வில்லிபுத்தூர்க் கோன் பட்டன் சொல்*
கொண்டாடிப் பாடக் குறுகா வினை தாமே! (2)
வேலிக் கோல் வெட்டி* விளையாடு வில் ஏற்றி*
தாலிக் கொழுந்தைத்* தடங்கழுத்திற் பூண்டு*
பீலித் தழையைப்* பிணைத்துப் பிறகிட்டு*
காலிப் பின் போவாற்கு ஓர் கோல் கொண்டு வா!
கடல் நிற வண்ணற்கு ஓர் கோல் கொண்டு வா! (2)
கொங்கும் குடந்தையும்* கோட்டியூரும் பேரும்*
எங்கும் திரிந்து* விளையாடும் என்மகன்*
சங்கம் பிடிக்கும்* தடக்கைக்குத் தக்க* நல்
அங்கம் உடையது ஓர் கோல் கொண்டு வா!
அரக்கு வழித்தது ஓர் கோல் கொண்டு வா.
கறுத்திட்டு எதிர்நின்ற* கஞ்சனைக் கொன்றான்*
பொறுத்திட்டு எதிர்வந்த* புள்ளின் வாய் கீண்டான்*
நெறித்த குழல்களை* நீங்க முன் ஓடிச்*
சிறுக்கன்று மேய்ப்பாற்கு ஓர் கோல் கொண்டு வா!
தேவபிரானுக்கு ஓர் கோல் கொண்டு வா!
ஒன்றே உரைப்பான்* ஒரு சொல்லே சொல்லுவான்*
துன்று முடியான்* துரியோதனன் பக்கல்*
சென்று அங்குப் பாரதம்* கையெறிந்தானுக்குக்*
கன்றுகள் மேய்ப்பது ஓர் கோல் கொண்டு வா
கடல்-நிற வண்ணற்கு ஓர் கோல் கொண்டு வா.
சீர் ஒன்று தூதாய்த்* திரியோதனன் பக்கல்*
ஊர் ஒன்று வேண்டிப்* பெறாத உரோடத்தால்*
பார் ஒன்றிப் பாரதம்* கைசெய்து பார்த்தற்குத்*
தேர் ஒன்றை ஊர்ந்தாற்கு ஓர் கோல் கொண்டு வா
தேவபிரானுக்கு ஓர் கோல் கொண்டு வா
ஆலத்து இலையான்* அரவின் அணை மேலான்*
நீலக் கடலுள்* நெடுங்காலம் கண்வளர்ந்தான்*
பாலப் பிராயத்தே* பார்த்தற்கு அருள்செய்த*
கோலப் பிரானுக்கு ஓர் கோல் கொண்டு வா!
குடந்தைக் கிடந்தாற்கு ஓர் கோல் கொண்டு வா.
பொற்றிகழ்* சித்திரகூடப் பொருப்பினில்*
உற்ற வடிவில்* ஒரு கண்ணும் கொண்ட* அக்
கற்றைக் குழலன்* கடியன் விரைந்து உன்னை*
மற்றைக் கண் கொள்ளாமே கோல் கொண்டு வா!
மணிவண்ண நம்பிக்கு ஓர் கோல் கொண்டு வா!
மின்னிடைச் சீதை பொருட்டா* இலங்கையர்*
மன்னன் மணிமுடி* பத்தும் உடன் வீழத்*
தன் நிகர் ஒன்று இல்லாச்* சிலை கால் வளைத்து இட்ட*
மின்னு முடியற்கு ஓர் கோல் கொண்டு வா!
வேலை அடைத்தாற்கு ஓர் கோல் கொண்டு வா.
தென் இலங்கை மன்னன்* சிரம் தோள் துணிசெய்து*
மின் இலங்கும் பூண்* விபீடண நம்பிக்கு*
என் இலங்கும் நாமத்து அளவும்* அரசு என்ற*
மின் அலங்காரற்கு ஓர் கோல் கொண்டு வா!
வேங்கட வாணற்கு ஓர் கோல் கொண்டு வா.
அக்காக்காய்! நம்பிக்குக்* கோல் கொண்டு வா என்று*
மிக்காள் உரைத்த சொல்* வில்லிபுத்தூர்ப் பட்டன்*
ஒக்க உரைத்த* தமிழ் பத்தும் வல்லவர்*
மக்களைப் பெற்று* மகிழ்வர் இவ் வையத்தே.
ஆனிரை மேய்க்க நீ போதி* அருமருந்து ஆவது அறியாய்*
கானகம் எல்லாம் திரிந்து* உன் கரிய திருமேனி வாட*
பானையிற் பாலைப் பருகிப்* பற்றாதார் எல்லாம் சிரிப்ப*
தேனில் இனிய பிரானே* செண்பகப் பூச் சூட்ட வாராய்* (2)
கரு உடை மேகங்கள் கண்டால்* உன்னைக் கண்டால் ஒக்கும் கண்கள்*
உரு உடையாய்! உலகு ஏழும்* உண்டாக வந்து பிறந்தாய்!*
திரு உடையாள் மணவாளா!* திருவரங்கத்தே கிடந்தாய்!*
மருவி மணம் கமழ்கின்ற* மல்லிகைப் பூச் சூட்ட வாராய்
மச்சொடு மாளிகை ஏறி* மாதர்கள்தம் இடம் புக்கு*
கச்சொடு பட்டைக் கிழித்து* காம்பு துகில் அவை கீறி*
நிச்சலும் தீமைகள் செய்வாய்!* நீள் திருவேங்கடத்து எந்தாய்!*
பச்சைத் தமனகத்தோடு* பாதிரிப் பூச் சூட்ட வாராய்.
தெருவின்கண் நின்று இள ஆய்ச்சி மார்களைத்* தீமை செய்யாதே*
மருவும் தமனகமும் சீர்* மாலை மணம் கமழ்கின்ற*
புருவம் கருங்குழல் நெற்றி* பொலிந்த முகிற்-கன்று போலே*
உருவம் அழகிய நம்பீ!* உகந்து இவை சூட்ட நீ வாராய்.
புள்ளினை வாய் பிளந்திட்டாய்!* பொரு கரியின் கொம்பு ஒசித்தாய்!*
கள்ள அரக்கியை மூக்கொடு* காவலனைத் தலை கொண்டாய்!*
அள்ளி நீ வெண்ணெய் விழுங்க* அஞ்சாது அடியேன் அடித்தேன்*
தெள்ளிய நீரில் எழுந்த* செங்கழுநீர் சூட்ட வாராய்.
எருதுகளோடு பொருதி* ஏதும் உலோபாய் காண் நம்பீ!*
கருதிய தீமைகள் செய்து* கஞ்சனைக் கால்கொடு பாய்ந்தாய்!*
தெருவின்கண் தீமைகள் செய்து* சிக்கென மல்லர்களோடு*
பொருது வருகின்ற பொன்னே* புன்னைப் பூச் சூட்ட நீ வாராய்.
குடங்கள் எடுத்து ஏற விட்டுக்* கூத்தாட வல்ல எம் கோவே!*
மடம் கொள் மதிமுகத்தாரை* மால்செய வல்ல என் மைந்தா!*
இடந்திட்டு இரணியன் நெஞ்சை* இரு பிளவு ஆக முன் கீண்டாய்!*
குடந்தைக் கிடந்த எம் கோவே!* குருக்கத்திப் பூச் சூட்ட வாராய்.
சீமாலிகன் அவனோடு* தோழமை கொள்ளவும் வல்லாய்!*
சாமாறு அவனை நீ எண்ணிச்* சக்கரத்தால் தலை கொண்டாய்!*
ஆமாறு அறியும் பிரானே!* அணி அரங்கத்தே கிடந்தாய்!*
ஏமாற்றம் என்னைத் தவிர்த்தாய்!* இருவாட்சிப் பூச் சூட்ட வாராய்.
அண்டத்து அமரர்கள் சூழ* அத்தாணியுள் அங்கு இருந்தாய்!*
தொண்டர்கள் நெஞ்சில் உறைவாய்!* தூமலராள் மணவாளா!*
உண்டிட்டு உலகினை ஏழும்* ஓர் ஆலிலையிற் துயில் கொண்டாய்!*
கண்டு நான் உன்னை உகக்கக்* கருமுகைப் பூச் சூட்ட வாராய்.
செண்பக மல்லிகையோடு* செங்கழுநீர் இருவாட்சி*
எண் பகர் பூவும் கொணர்ந்தேன்* இன்று இவை சூட்ட வா என்று*
மண் பகர் கொண்டானை* ஆய்ச்சி மகிழ்ந்து உரை செய்த இம் மாலை*
பண் பகர் வில்லிபுத்தூர்க் கோன்* பட்டர்பிரான் சொன்ன பத்தே. (2)
இந்திரனோடு பிரமன்* ஈசன் இமையவர் எல்லாம்*
மந்திர மா மலர் கொண்டு* மறைந்து உவராய் வந்து நின்றார்*
சந்திரன் மாளிகை சேரும்* சதுரர்கள் வெள்ளறை நின்றாய்*
அந்தியம் போது இது ஆகும்* அழகனே! காப்பிட வாராய் (2)
கன்றுகள் இல்லம் புகுந்து* கதறுகின்ற பசு எல்லாம்*
நின்றொழிந்தேன் உன்னைக் கூவி* நேசமேல் ஒன்றும் இலாதாய்!*
மன்றில் நில்லேல் அந்திப் போது* மதிற் திருவெள்ளறை நின்றாய்!*
நன்று கண்டாய் என்தன் சொல்லு* நான் உன்னைக் காப்பிட வாராய்
செப்பு ஓது மென்முலையார்கள்* சிறுசோறும் இல்லும் சிதைத்திட்டு*
அப்போது நான் உரப்பப் போய்* அடிசிலும் உண்டிலை ஆள்வாய்!*
முப் போதும் வானவர் ஏத்தும்* முனிவர்கள் வெள்ளறை நின்றாய்!
இப்போது நான் ஒன்றும் செய்யேன்* எம்பிரான் காப்பிட வாராய்!
கண்ணில் மணல்கொடு தூவிக்* காலினால் பாய்ந்தனை என்று என்று*
எண் அரும் பிள்ளைகள் வந்திட்டு* -இவர் ஆர்?- முறைப்படுகின்றார்*
கண்ணனே! வெள்ளறை நின்றாய்!* கண்டாரொடே தீமை செய்வாய்!
வண்ணமே வேலையது ஒப்பாய்!* வள்ளலே! காப்பிட வாராய்
பல்லாயிரவர் இவ் ஊரில்* பிள்ளைகள் தீமைகள் செய்வார்*
எல்லாம் உன்மேல் அன்றிப் போகாது* எம்பிரான்! நீ இங்கே வாராய்*
நல்லார்கள் வெள்ளறை நின்றாய்!* ஞானச் சுடரே! உன்மேனி*
சொல் ஆர வாழ்த்தி நின்று ஏத்திச்* சொப்படக் காப்பிட வாராய்
கஞ்சன் கறுக்கொண்டு நின்மேல்* கரு நிறச் செம் மயிர்ப் பேயை*
வஞ்சிப்பதற்கு விடுத்தான்* என்பது ஓர் வார்த்தையும் உண்டு*
மஞ்சு தவழ் மணி மாட* மதிற் திருவெள்ளறை நின்றாய்!
அஞ்சுவன் நீ அங்கு நிற்க* அழகனே! காப்பிட வாராய்
கள்ளச் சகடும் மருதும்* கலக்கு அழிய உதைசெய்த*
பிள்ளையரசே!* நீ பேயைப் பிடித்து முலை உண்ட பின்னை*
உள்ளவாறு ஒன்றும் அறியேன்* ஒளியுடை வெள்ளறை நின்றாய்!*
பள்ளிகொள் போது இது ஆகும்* பரமனே! காப்பிட வாராய்
இன்பம் அதனை உயர்த்தாய்!* இமையவர்க்கு என்றும் அரியாய்!*
கும்பக் களிறு அட்ட கோவே!* கொடுங் கஞ்சன் நெஞ்சினிற் கூற்றே!*
செம்பொன் மதில் வெள்ளறையாய்!* செல்வத்தினால் வளர் பிள்ளாய்!
கம்பக் கபாலி காண் அங்கு* கடிது ஓடிக் காப்பிட வாராய்
இருக்கொடு நீர் சங்கிற் கொண்டிட்டு* எழில் மறையோர் வந்து நின்றார்*
தருக்கேல் நம்பி! சந்தி நின்று* தாய் சொல்லுக் கொள்ளாய் சில நாள்*
திருக்காப்பு நான் உன்னைச் சாத்த* தேசு உடை வெள்ளறை நின்றாய்!*
உருக் காட்டும் அந்தி விளக்கு* இன்று ஒளி கொள்ள ஏற்றுகேன் வாராய்
போது அமர் செல்வக்கொழுந்து* புணர் திருவெள்ளறையானை*
மாதர்க்கு உயர்ந்த அசோதை* மகன்தன்னைக் காப்பிட்ட மாற்றம்*
வேதப் பயன் கொள்ள வல்ல* விட்டுசித்தன் சொன்ன மாலை*
பாதப் பயன் கொள்ள வல்ல* பத்தர் உள்ளார் வினை போமே (2)
வெண்ணெய் விழுங்கி வெறுங் கலத்தை- வெற்பிடை இட்டு* அதன் ஓசை கேட்கும்*
கண்ணபிரான் கற்ற கல்வி தன்னைக்* காக்ககில்லோம் உன்மகனைக் காவாய்*
புண்ணிற் புளிப் பெய்தால் ஒக்கும் தீமை* புரை புரையால் இவை செய்ய வல்ல*
அண்ணற் கண்ணான் ஓர் மகனைப் பெற்ற* அசோதை நங்காய்! உன்மகனைக் கூவாய் (2)
வருக வருக வருக இங்கே* வாமன நம்பீ! வருக இங்கே*
கரிய குழல் செய்ய வாய் முகத்து* எம் காகுத்த நம்பீ! வருக இங்கே*
அரியன் இவன் எனக்கு இன்று நங்காய்!* அஞ்சனவண்ணா* அசலகத்தார்*
பரிபவம் பேசத் தரிக்ககில்லேன்* பாவியேனுக்கு இங்கே போதராயே
திரு உடைப் பிள்ளைதான் தீயவாறு* தேக்கம் ஒன்றும் இலன் தேசு உடையன்*
உருக வைத்த குடத்தோடு வெண்ணெய்* உறிஞ்சி உடைத்திட்டுப் போந்து நின்றான்*
அருகு இருந்தார் தம்மை அநியாயம் செய்வதுதான்* வழக்கோ? அசோதாய்!*
வருக என்று உன்மகன் தன்னைக் கூவாய்* வாழ ஒட்டான் மதுசூதனனே
கொண்டல்வண்ணா! இங்கே போதராயே* கோயிற் பிள்ளாய்! இங்கே போதராயே*
தெண் திரை சூழ் திருப்பேர்க் கிடந்த* திருநாரணா! இங்கே போதராயே*
உண்டு வந்தேன் அம்மம் என்று சொல்லி* ஓடி அகம் புக ஆய்ச்சிதானும்*
கண்டு எதிரே சென்று எடுத்துக்கொள்ளக்* கண்ணபிரான் கற்ற கல்வி தானே
பாலைக் கறந்து அடுப்பு ஏற வைத்துப்* பல்வளையாள் என்மகள் இருப்ப*
மேலை அகத்தே நெருப்பு வேண்டிச் சென்று* இறைப்பொழுது அங்கே பேசி நின்றேன்*
சாளக்கிராமம் உடைய நம்பி* சாய்த்துப் பருகிட்டுப் போந்து நின்றான்*
ஆலைக் கரும்பின் மொழி அனைய* அசோதை நங்காய்! உன்மகனைக் கூவாய்
போதர் கண்டாய் இங்கே போதர் கண்டாய்* போதரேன் என்னாதே போதர் கண்டாய்*
ஏதேனும் சொல்லி அசலகத்தார்* ஏதேனும் பேச நான் கேட்கமாட்டேன்*
கோதுகலம் உடைக்குட்டனேயோ!* குன்று எடுத்தாய்! குடம் ஆடு கூத்தா!*
வேதப் பொருளே! என் வேங்கடவா!* வித்தகனே! இங்கே போதராயே
செந்நெல் அரிசி சிறு பருப்புச்* செய்த அக்காரம் நறுநெய் பாலால்*
பன்னிரண்டு திருவோணம் அட்டேன்* பண்டும் இப் பிள்ளை பரிசு அறிவன்*
இன்னம் உகப்பன் நான் என்று சொல்லி* எல்லாம் விழுங்கிட்டுப் போந்து நின்றான்*
உன்மகன் தன்னை அசோதை நங்காய்!* கூவிக் கொள்ளாய் இவையும் சிலவே
கேசவனே! இங்கே போதராயே கில்லேன் என்னாது இங்கே போதராயே*
நேசம் இலாதார் அகத்து இருந்து* நீ விளையாடாதே போதராயே*
தூசனம் சொல்லும் தொழுத்தைமாரும்* தொண்டரும் நின்ற இடத்தில் நின்று*
தாய்சொல்லுக் கொள்வது தன்மம் கண்டாய்* தாமோதரா! இங்கே போதராயே
கன்னல் இலட்டுவத்தோடு சீடை* காரெள்ளின் உண்டை கலத்தில் இட்டு*
என் அகம் என்று நான் வைத்துப் போந்தேன்* இவன் புக்கு அவற்றைப் பெறுத்திப் போந்தான்*
பின்னும் அகம் புக்கு உறியை நோக்கிப்* பிறங்குஒளி வெண்ணெயும் சோதிக்கின்றான்*
உன்மகன் தன்னை அசோதை நங்காய்!* கூவிக் கொள்ளாய் இவையும் சிலவே
சொல்லில் அரசிப் படுதி நங்காய்!* சூழல் உடையன் உன்பிள்ளை தானே*
இல்லம் புகுந்து என்மகளைக் கூவிக்* கையில் வளையைக் கழற்றிக்கொண்டு*
கொல்லையில் நின்றும் கொணர்ந்து விற்ற* அங்கு ஒருத்திக்கு அவ் வளை கொடுத்து*
நல்லன நாவற் பழங்கள் கொண்டு* நான் அல்லேன் என்று சிரிக்கின்றானே
வண்டு களித்து இரைக்கும் பொழில் சூழ்* வருபுனற் காவிரித் தென்னரங்கன்*
பண்டு அவன் செய்த கிரீடை எல்லாம்* பட்டர்பிரான் விட்டுசித்தன் பாடல்*
கொண்டு இவை பாடிக் குனிக்க வல்லார்* கோவிந்தன்தன் அடியார்கள் ஆகி*
எண் திசைக்கும் விளக்காகி நிற்பார்* இணையடி என்தலை மேலனவே (2)
ஆற்றில் இருந்து* விளையாடுவோங்களைச்*
சேற்றால் எறிந்து* வளை துகிற் கைக்கொண்டு*
காற்றிற் கடியனாய்* ஓடி அகம் புக்கு*
மாற்றமும் தாரானால் இன்று முற்றும்*
வளைத் திறம் பேசானால் இன்று முற்றும் (2)
குண்டலம் தாழ* குழல் தாழ நாண் தாழ*
எண் திசையோரும்* இறைஞ்சித் தொழுது ஏத்த*
வண்டு அமர் பூங்குழலார்* துகிற் கைக்கொண்டு*
விண் தோய் மரத்தானால் இன்று முற்றும்*
வேண்டவும் தாரானால் இன்று முற்றும்
தடம் படு தாமரைப்* பொய்கை கலக்கி*
விடம் படு நாகத்தை* வால் பற்றி ஈர்த்து*
படம் படு பைந்தலை* மேல் எழப் பாய்ந்திட்டு*
உடம்பை அசைத்தானால் இன்று முற்றும்*
உச்சியில் நின்றானால் இன்று முற்றும்
தேனுகன் ஆவி செகுத்துப்*
பனங்கனி தான் எறிந்திட்ட* தடம் பெருந்தோளினால்*
வானவர் கோன் விட* வந்த மழை தடுத்து*
ஆனிரை காத்தானால் இன்று முற்றும்*
அவை உய்யக் கொண்டானால் இன்று முற்றும்
ஆய்ச்சியர் சேரி* அளை தயிர் பால் உண்டு*
பேர்த்து அவர் கண்டு பிடிக்கப்* பிடியுண்டு*
வேய்த் தடந்தோளினார்* வெண்ணெய் கோள் மாட்டாது*
அங்கு ஆப்புண்டு இருந்தானால் இன்று முற்றும்*
அடியுண்டு அழுதானால் இன்று முற்றும்
தள்ளித் தளர் நடை யிட்டு* இளம் பிள்ளையாய்*
உள்ளத்தின் உள்ளே* அவளை உற நோக்கிக*
கள்ளத்தினால் வந்த* பேய்ச்சி முலை உயிர்*
துள்ளச் சுவைத்தானால் இன்று முற்றும்*
துவக்கு அற உண்டானால் இன்று முற்றும்
மாவலி வேள்வியில்* மாண் உருவாய்ச் சென்று*
மூவடி தா என்று* இரந்த இம் மண்ணினை*
ஒரடி இட்டு* இரண்டாம் அடிதன்னிலே*
தாவடி இட்டானால் இன்று முற்றும்*
தரணி அளந்தானால் இன்று முற்றும்
தாழை தண்-ஆம்பற்* தடம் பெரும் பொய்கைவாய்*
வாழும் முதலை* வலைப்பட்டு வாதிப்பு உண்*
வேழம் துயர் கெட* விண்ணோர் பெருமானாய்*
ஆழி பணி கொண்டானால் இன்று முற்றும்*
அதற்கு அருள் செய்தானால் இன்று முற்றும்
வானத்து எழுந்த* மழை முகில் போல்*
எங்கும் கானத்து மேய்ந்து* களித்து விளையாடி*
ஏனத்து உருவாய்* இடந்த இம் மண்ணினைத்*
தானத்தே வைத்தானால் இன்று முற்றும்
தரணி இடந்தானால் இன்று முற்றும்
அங் கமலக் கண்ணன்தன்னை* அசோதைக்கு*
மங்கை நல்லார்கள்* தாம் வந்து முறைப்பட்ட*
அங்கு அவர் சொல்லைப்* புதுவைக்கோன் பட்டன் சொல்*
இங்கு இவை வல்லவர்க்கு* ஏதம் ஒன்று இல்லையே* (2)
தன்நேர் ஆயிரம் பிள்ளைகளோடு* தளர்நடைஇட்டு வருவான்*
பொன் ஏய் நெய்யொடு பால் அமுது உண்டு* ஒரு புள்ளுவன் பொய்யே தவழும்*
மின்நேர் நுண்ணிடை வஞ்சமகள் கொங்கை துஞ்ச* வாய்வைத்த பிரானே!*
அன்னே! உன்னை அறிந்துகொண்டேன்* உனக்கு அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே* (2)
பொன்போல் மஞ்சனம் ஆட்டி அமுது ஊட்டிப் போனேன்* வருமளவு இப்பால்*
வன் பாரச் சகடம் இறச் சாடி* வடக்கில் அகம் புக்கு இருந்து*
மின்போல் நுண்ணிடையாள் ஒரு கன்னியை* வேற்றுருவம் செய்து வைத்த*
அன்பா! உன்னை அறிந்துகொண்டேன்* உனக்கு அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே*
கும்மாயத்தொடு வெண்ணெய் விழுங்கிக்* குடத் தயிர் சாய்த்துப் பருகி*
பொய்ம் மாய மருது ஆன அசுரரைப்* பொன்றுவித்து இன்று நீ வந்தாய்*
இம் மாயம் வல்ல பிள்ளை- நம்பீ!* உன்னை என்மகனே என்பர் நின்றார்*
அம்மா உன்னை அறிந்துகொண்டேன்* உனக்கு அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே*
மைஆர் கண் மட ஆய்ச்சியர் மக்களை* மையன்மை செய்து அவர் பின்போய்*
கொய் ஆர் பூந்துகில் பற்றித் தனி நின்று* குற்றம் பல பல செய்தாய்*
பொய்யா உன்னைப் புறம் பல பேசுவ* புத்தகத்துக்கு உள கேட்டேன்*
ஐயா உன்னை அறிந்துகொண்டேன்* உனக்கு அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே*
முப்போதும் கடைந்து ஈண்டிய வெண்ணெயினோடு* தயிரும் விழுங்கி*
கப்பால் ஆயர்கள் காவிற் கொணர்ந்த* கலத்தொடு சாய்த்துப் பருகி*
மெய்ப்பால் உண்டு அழு பிள்ளைகள் போல* விம்மி விம்மி அழுகின்ற*
அப்பா! உன்னை அறிந்துகொண்டேன்* உனக்கு அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே*
கரும்பார் நீள் வயற் காய்கதிர்ச் செந்நெலைக்* கற்றாநிரை மண்டித் தின்ன*
விரும்பாக் கன்று ஒன்று கொண்டு* விளங்கனி வீழ எறிந்த பிரானே!*
சுரும்பார் மென்குழற் கன்னி ஒருத்திக்குச்* சூழ்வலை வைத்துத் திரியும்*
அரம்பா! உன்னை அறிந்துகொண்டேன்* உனக்கு அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே*
மருட்டார் மென்குழற் கொண்டு பொழில் புக்கு* வாய்வைத்து அவ் ஆயர்தம் பாடி*
சுருட்டார் மென்குழற் கன்னியர் வந்து உன்னைச்* சுற்றும் தொழ நின்ற சோதி!*
பொருள்- தாயம் இலேன் எம்பெருமான்!* உன்னைப் பெற்ற குற்றம் அல்லால் மற்று இங்கு-
அரட்டா உன்னை அறிந்து கொண்டேன்* உனக்கு அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே*
வாளா ஆகிலும் காணகில்லார்* பிறர் மக்களை மையன்மை செய்து*
தோளால் இட்டு அவரோடு திளைத்து* நீ சொல்லப் படாதன செய்தாய்*
கேளார் ஆயர் குலத்தவர் இப் பழி கெட்டேன்!* வாழ்வில்லை* நந்தன்-
காளாய்! உன்னை அறிந்துகொண்டேன்* உனக்கு அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே*
தாய்மார் மோர் விற்கப் போவர்* தமப்பன்மார் கற்றா நிரைப் பின்பு போவர்*
நீ ஆய்ப்பாடி இளங் கன்னிமார்களை* நேர்படவே கொண்டு போதி*
காய்வார்க்கு என்றும் உகப்பனவே செய்து* கண்டார் கழறத் திரியும்*
ஆயா! உன்னை அறிந்துகொண்டேன்* உனக்கு அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே*
தொத்தார் பூங்குழற் கன்னி ஒருத்தியைச்* சோலைத் தடம் கொண்டு புக்கு*
முத்தார் கொங்கை புணர்ந்து இரா நாழிகை* மூவேழு சென்றபின் வந்தாய்*
ஒத்தார்க்கு ஒத்தன பேசுவர்* உன்னை உரப்பவே நான் ஒன்றும் மாட்டேன்*
அத்தா உன்னை அறிந்துகொண்டேன்* உனக்கு அஞ்சுவன் அம்மம் தரவே
காரார் மேனி நிறத்து எம்பிரானைக்* கடிகமழ் பூங்குழல் ஆய்ச்சி*
ஆரா இன்னமுது உண்ணத் தருவன் நான்* அம்மம் தாரேன் என்ற மாற்றம்*
பாரார் தொல்புகழான் புதுவை மன்னன்* பட்டர்பிரான் சொன்ன பாடல்*
ஏரார் இன்னிசை மாலைகள் வல்லார்* இருடிகேசன் அடியாரே* (2)
அஞ்சன வண்ணனை* ஆயர் கோலக் கொழுந்தினை*
மஞ்சனம் ஆட்டி* மனைகள்தோறும் திரியாமே*
கஞ்சனைக் காய்ந்த* கழல் அடி நோவக் கன்றின்பின்*
என்செயப் பிள்ளையைப் போக்கினேன்?* எல்லே பாவமே!* (2)
பற்றுமஞ்சள் பூசிப்* பாவைமாரொடு பாடியிற்*
சிற்றில் சிதைத்து எங்கும்* தீமை செய்து திரியாமே*
கற்றுத் தூளியுடை* வேடர் கானிடைக் கன்றின் பின்*
எற்றுக்கு என் பிள்ளையைப் போக்கினேன்?* எல்லே பாவமே!*
நன்மணி மேகலை* நங்கைமாரொடு நாள்தொறும்*
பொன்மணி மேனி* புழுதியாடித் திரியாமே*
கல்மணி நின்று அதிர்* கான்- அதரிடைக் கன்றின்பின்*
என் மணிவண்ணனைப் போக்கினேன்* எல்லே பாவமே!*
வண்ணக் கருங்குழல்* மாதர் வந்து அலர் தூற்றிடப்*
பண்ணிப் பல செய்து* இப் பாடி எங்கும் திரியாமே*
கண்ணுக்கு இனியானைக்* கான் -அதரிடைக் கன்றின்பின்*
எண்ணற்கு அரியானைப் போக்கினேன்* எல்லே பாவமே!*
அவ்வவ் இடம் புக்கு* அவ் ஆயர் பெண்டிர்க்கு அணுக்கனாய்க்*
கொவ்வைக் கனிவாய் கொடுத்துக்* கூழைமை செய்யாமே*
எவ்வும் சிலை உடை* வேடர் கானிடைக் கன்றின் பின்*
தெய்வத் தலைவனைப் போக்கினேன்* எல்லே பாவமே!*
மிடறு மெழுமெழுத்து ஓட* வெண்ணெய் விழுங்கிப் போய்ப்*
படிறு பல செய்து* இப் பாடி எங்கும் திரியாமே*
கடிறு பல திரி* கான் -அதரிடைக் கன்றின் பின்*
இடற என்பிள்ளையைப் போக்கினேன்* எல்லே பாவமே!*
வள்ளி நுடங்கு-இடை* மாதர் வந்து அலர் தூற்றிடத்*
துள்ளி விளையாடித்* தோழரோடு திரியாமே*
கள்ளி உணங்கு* வெங்கான் -அதரிடைக் கன்றின் பின்*
புள்ளின் தலைவனைப் போக்கினேன்* எல்லே பாவமே!*
பன்னிரு திங்கள்* வயிற்றிற் கொண்ட அப் பாங்கினால்*
என் இளங் கொங்கை* அமுதம் ஊட்டி எடுத்து யான்*
பொன்னடி நோவப்* புலரியே கானிற் கன்றின் பின்*
என் இளஞ் சிங்கத்தைப் போக்கினேன்* எல்லே பாவமே!*
குடையும் செருப்பும் கொடாதே* தாமோதரனை நான்*
உடையும் கடியன ஊன்று* வெம் பரற்கள் உடைக்*
கடிய வெங் கானிடைக்* கால்- அடி நோவக் கன்றின் பின்*
கொடியென் என்பிள்ளையைப் போக்கினேன்* :எல்லே பாவமே!*
என்றும் எனக்கு இனியானை* என் மணிவண்ணனைக்*
கன்றின் பின் போக்கினேன் என்று* அசோதை கழறிய*
பொன் திகழ் மாடப்* புதுவையர்கோன் பட்டன் சொல்*
இன் தமிழ் மாலைகள் வல்லவர்க்கு* இடர் இல்லையே* (2)
சீலைக் குதம்பை ஒருகாது* ஒருகாது செந்நிற மேற் தோன்றிப்பூ*
கோலப் பணைக் கச்சும் கூறை- உடையும்* குளிர் முத்தின் கோடாலமும்*
காலிப் பின்னே வருகின்ற* கடல்வண்ணன் வேடத்தை வந்து காணீர்*
ஞாலத்துப் புத்திரனைப் பெற்றார்* நங்கைமீர்! நானே மற்று ஆரும் இல்லை (2)
கன்னி நன் மா மதில் சூழ்தரு* பூம்பொழிற் காவிரித் தென்னரங்கம்*
மன்னிய சீர் மதுசூதனா! கேசவா!* பாவியேன் வாழ்வு உகந்து*
உன்னை இளங்கன்று மேய்க்கச்* சிறுகாலே ஊட்டி ஒருப்படுத்தேன்*
என்னின் மனம் வலியாள் ஒரு பெண் இல்லை* என்குட்டனே முத்தம் தா*
காடுகள் ஊடு போய்க்* கன்றுகள் மேய்த்து மறியோடிக்* கார்க்கோடற்பூச்-
சூடி வருகின்ற தாமோதரா!* கற்றுத் தூளி காண் உன் உடம்பு*
பேடை மயிற் சாயற் பின்னை மணாளா!* நீராட்டு அமைத்து வைத்தேன்*
ஆடி அமுதுசெய் அப்பனும் உண்டிலன்* உன்னோடு உடனே உண்பான்*
கடி ஆர் பொழில் அணி வேங்கடவா!* கரும் போரேறே!* நீ உகக்கும்-
குடையும் செருப்பும் குழலும்* தருவிக்கக் கொள்ளாதே போனாய் மாலே!*
கடிய வெங் கானிடைக் கன்றின் பின் போன* சிறுக்குட்டச் செங் கமல*
அடியும் வெதும்பி* உன்கண்கள் சிவந்தாய் அசைந்திட்டாய் நீ எம்பிரான்!*
பற்றார் நடுங்க முன் பாஞ்சசன்னியத்தை* வாய்வைத்த போரேறே!* என்
சிற்றாயர் சிங்கமே! சீதை மணாளா!* சிறுக்குட்டச் செங்கண் மாலே!*
சிற்றாடையும் சிறுப்பத்திரமும்* இவை கட்டிலின் மேல் வைத்துப் போய்*
கற்றாயரோடு நீ கன்றுகள் மேய்த்துக்* கலந்து உடன் வந்தாய் போலும்*
அஞ்சுடர் ஆழி உன் கையகத்து ஏந்தும் அழகா!* நீ பொய்கை புக்கு*
நஞ்சு உமிழ் நாகத்தினோடு பிணங்கவும்* நான் உயிர் வாழ்ந்திருந்தேன்*
என் செய்ய என்னை வயிறு மறுக்கினாய்?* ஏதும் ஓர் அச்சம் இல்லை*
கஞ்சன் மனத்துக்கு உகப்பனவே செய்தாய்* காயாம்பூ வண்ணம் கொண்டாய்!*
பன்றியும் ஆமையும் மீனமும் ஆகிய* பாற்கடல் வண்ணா!* உன்மேல்-
கன்றின் உருவாகி மேய்புலத்தே வந்த* கள்ள அசுரர் தம்மைச்*
சென்று பிடித்துச் சிறுக்கைகளாலே* விளங்காய் எறிந்தாய் போலும்*
என்றும் என்பிள்ளைக்குத் தீமைகள் செய்வார்கள்* அங்ஙனம் ஆவர்களே*
கேட்டு அறியாதன கேட்கின்றேன்* கேசவா! கோவலர் இந்திரற்குக்*
காட்டிய சோறும் கறியும் தயிரும்* கலந்து உடன் உண்டாய் போலும்*
ஊட்ட முதல் இலேன் உன்தன்னைக் கொண்டு* ஒருபோதும் எனக்கு அரிது*
வாட்டம் இலாப் புகழ் வாசுதேவா!* உன்னை அஞ்சுவன் இன்று தொட்டும்*
திண் ஆர் வெண்சங்கு உடையாய்!* திருநாள் திரு வோணம் இன்று எழு நாள்* முன்-
பண்நேர் மொழியாரைக் கூவி முளை அட்டிப்* பல்லாண்டு கூறுவித்தேன்*
கண்ணாலம் செய்யக்* கறியும் கலத்தது அரிசியும் ஆக்கி வைத்தேன்*
கண்ணா! நீ நாளைத்தொட்டுக் கன்றின் பின் போகேல்* கோலம் செய்து இங்கே இரு*
புற்றரவு அல்குல் அசோதை நல் ஆய்ச்சி* தன் புத்திரன் கோவிந்தனைக்*
கற்றினம் மேய்த்து வரக் கண்டு* உகந்து அவள் கற்பித்த மாற்றம் எல்லாம்*
செற்றம் இலாதவர் வாழ்தரு* தென்புது வை விட்டுசித்தன் சொல்*
கற்று இவை பாட வல்லார்* கடல்வண்ணன் கழலிணை காண்பர்களே (2)
தழைகளும் தொங்கலும் ததும்பி எங்கும்* தண்ணுமை எக்கம் மத்தளி தாழ்பீலி*
குழல்களும் கீதமும் ஆகி* எங்கும்- கோவிந்தன் வருகின்ற கூட்டம் கண்டு*
மழைகொலோ வருகின்றது என்று சொல்லி* மங்கைமார் சாலக வாசல் பற்றி*
நுழைவனர் நிற்பனர் ஆகி எங்கும்* உள்ளம் விட்டு ஊண் மறந்து ஒழிந்தனரே.* (2)
வல்லி நுண் இதழ் அன்ன ஆடை கொண்டு* வசை அறத் திருவரை விரித்து உடுத்து*
பல்லி நுண் பற்றாக உடைவாள் சாத்தி* பணைக்கச்சு உந்தி பல தழை நடுவே*
முல்லை நல் நறுமலர் வேங்கை மலர்- அணிந்து* பல் ஆயர் குழாம் நடுவே*
எல்லியம் போதாகப் பிள்ளை வரும்* எதிர்நின்று அங்கு இனவளை இழவேன்மினே*
சுரிகையும் தெறி-வில்லும் செண்டு-கோலும்* மேலாடையும் தோழன்மார் கொண்டு ஓட*
ஒரு கையால் ஒருவன்தன் தோளை ஊன்றி* ஆநிரையினம் மீளக் குறித்த சங்கம்*
வருகையில் வாடிய பிள்ளை கண்ணன்* மஞ்சளும் மேனியும் வடிவும் கண்டாள்*
அருகே நின்றாள் என்பெண் நோக்கிக் கண்டாள்* அது கண்டு இவ் ஊர் ஒன்று புணர்க்கின்றதே.*
குன்று எடுத்து ஆநிரை காத்த பிரான்* கோவலனாய்க் குழல் ஊதி ஊதிக்*
கன்றுகள் மேய்த்துத் தன் தோழரோடு* கலந்து உடன் வருவானைத் தெருவிற் கண்டு*
என்றும் இவனை ஒப்பாரை நங்காய்* கண்டறியேன் ஏடி! வந்து காணாய்*
ஒன்றும்நில்லா வளை கழன்று* துகில் ஏந்து இள முலையும் என் வசம் அலவே.*
சுற்றி நின்று ஆயர் தழைகள் இடச்* சுருள்பங்கி நேத்திரத்தால் அணிந்து*
பற்றி நின்று ஆயர் கடைத்தலையே* பாடவும் ஆடக் கண்டேன்* அன்றிப் பின்-
மற்று ஒருவர்க்கு என்னைப் பேசலொட்டேன்* மாலிருஞ்சோலை எம் மாயற்கு அல்லால்*
கொற்றவனுக்கு இவள் ஆம் என்று எண்ணிக்* கொடுமின்கள் கொடீராகிற் கோழம்பமே.*
சிந்துரம் இலங்கத் தன் திருநெற்றிமேல்* திருத்திய கோறம்பும் திருக்குழலும்*
அந்தரம் முழவத் தண் தழைக் காவின்கீழ்* வரும் ஆயரோடு உடன் வளைகோல் வீச*
அந்தம் ஒன்று இல்லாத ஆயப் பிள்ளை* அறிந்து அறிந்து இவ் வீதி போதுமாகில்*
பந்து கொண்டான் என்று வளைத்து வைத்துப்* பவளவாய் முறுவலும் காண்போம் தோழீ !*
சாலப் பல் நிரைப் பின்னே தழைக் காவின்கீழ்த்* தன் திருமேனிநின்று ஒளி திகழ*
நீல நல் நறுங்குஞ்சி நேத்திரத்தால் அணிந்து* பல் ஆயர் குழாம் நடுவே*
கோலச் செந்தாமரைக் கண் மிளிரக்* குழல் ஊதி இசைப் பாடிக் குனித்து* ஆயரோடு-
ஆலித்து வருகின்ற ஆயப் பிள்ளை* அழகு கண்டு என்மகள் அயர்க்கின்றதே.*
சிந்துரப்-பொடி கொண்டு சென்னி அப்பித்* திருநாமம் இட்டு அங்கு ஓர் இலையந்தன்னால்*
அந்தரம் இன்றித் தன் நெறி பங்கியை* அழகிய நேத்திரத்தால் அணிந்து*
இந்திரன் போல் வரும் ஆயப்பிள்ளை* எதிர்நின்று அங்கு இனவளை இழவேல் என்ன*
சந்தியில் நின்று கண்டீர் நங்கை தன்* துகிலொடு சரிவளை கழல்கின்றதே.
வலங் காதில் மேல்-தோன்றிப் பூ அணிந்து* மல்லிகை வனமாலை மௌவல் மாலை*
சிலிங்காரத்தால் குழல் தாழ விட்டுத்* தீங்குழல் வாய்மடுத்து ஊதி ஊதி*
அலங்காரத்தால் வரும் ஆயப் பிள்ளை* அழகு கண்டு என்மகள் ஆசைப்பட்டு*
விலங்கி நில்லாது எதிர்நின்று கண்டீர்* வெள்வளை கழன்று மெய்ம் மெலிகின்றதே.*
விண்ணின்மீது அமரர்கள் விரும்பித் தொழ* மிறைத்து ஆயர் பாடியில் வீதியூடே*
கண்ணன் காலிப் பின்னே எழுந்தருளக் கண்டு* இளஆய்க் கன்னிமார் காமுற்ற-
வண்ணம்* வண்டு அமர் பொழிற் புதுவையர்கோன்* விட்டுசித்தன் சொன்ன மாலை பத்தும்*
பண் இன்பம் வரப் பாடும் பத்தர் உள்ளார்* பரமான வைகுந்தம் நண்ணுவரே.* (2)
அட்டுக் குவி சோற்றுப் பருப்பதமும்* தயிர் வாவியும் நெய் அளறும் அடங்கப்-
பொட்டத் துற்றி* மாரிப் பகை புணர்த்த* பொரு மா கடல்வண்ணன் பொறுத்த மலை*
வட்டத் தடங்கண் மட மான் கன்றினை* வலைவாய்ப் பற்றிக் கொண்டு* குறமகளிர்-
கொட்டைத் தலைப் பால் கொடுத்து வளர்க்கும்* கோவர்த்தனம் என்னும் கொற்றக் குடையே.* (2)
வழு ஒன்றும் இல்லாச் செய்கை வானவர்கோன்* வலிப்பட்டு முனிந்து விடுக்கப்பட்ட*
மழை வந்து எழு நாள் பெய்து மாத் தடுப்ப* மதுசூதன் எடுத்து மறித்த மலை*
இழவு தரியாதது ஓர் ஈற்றுப் பிடி* இளஞ் சீயம் தொடர்ந்து முடுகுதலும்*
குழவி இடைக் கால் இட்டு எதிர்ந்து பொரும்* கோவர்த்தனம் என்னும் கொற்றக் குடையே.*
அம் மைத் தடங்கண் மட ஆய்ச்சியரும்* ஆனாயரும் ஆநிரையும் அலறி*
எம்மைச் சரண் ஏன்றுகொள் என்று இரப்ப* இலங்கு ஆழிக் கை எந்தை எடுத்த மலை*
தம்மைச் சரண் என்ற தம் பாவையரைப்* புனமேய்கின்ற மானினம் காண்மின் என்று*
கொம்மைப் புயக் குன்றர் சிலை குனிக்கும்* கோவர்த்தனம் என்னும் கொற்றக் குடையே*
கடு வாய்ச் சின வெங்கண் களிற்றினுக்குக்* கவளம் எடுத்துக் கொடுப்பான் அவன் போல்*
அடிவாய் உறக் கையிட்டு எழப் பறித்திட்டு* அமரர்பெருமான் கொண்டு நின்ற மலை*
கடல்வாய்ச் சென்று மேகம் கவிழ்ந்து இறங்கிக்* கதுவாய்ப் பட நீர்முகந்து ஏறி* எங்கும்-
குடவாய்ப் பட நின்று மழை பொழியும்* கோவர்த்தனம் என்னும் கொற்றக் குடையே.*
வானத்தில் உள்ளீர்! வலியீர் உள்ளீரேல்* அறையோ! வந்து வாங்குமின் என்பவன் போல்*
ஏனத்து உரு ஆகிய ஈசன் எந்தை* இடவன் எழ வாங்கி எடுத்த மலை*
கானக் களி-யானை தன் கொம்பு இழந்து* கதுவாய் மதம் சோரத் தன் கை எடுத்துக்*
கூனற் பிறை வேண்டி அண்ணாந்து நிற்கும்* கோவர்த்தனம் என்னும் கொற்றக் குடையே*
செப்பாடு உடைய திருமால் அவன் தன்* செந்தாமரைக் கைவிரல் ஐந்தினையும்*
கப்பு ஆக மடுத்து மணி நெடுந்தோள்* காம்பு ஆகக் கொடுத்துக் கவித்த மலை*
எப்பாடும் பரந்து இழி தெள் அருவி* இலங்கு மணி முத்துவடம் பிறழக்*
குப்பாயம் என நின்று காட்சிதரும்* கோவர்த்தனம் என்னும் கொற்றக் குடையே.*
படங்கள் பலவும் உடைப் பாம்பு- அரையன்* படர் பூமியைத் தாங்கிக் கிடப்பவன் போல்*
தடங்கை விரல் ஐந்தும் மலர வைத்துத்* தாமோதரன் தாங்கு தடவரைதான்*
அடங்கச் சென்று இலங்கையை ஈடழித்த* அனுமன் புகழ் பாடித் தம் குட்டன்களைக்*
குடங்கைக் கொண்டு மந்திகள் கண்வளர்த்தும்* கோவர்த்தனம் என்னும் கொற்றக் குடையே*
சலமா முகில் பல் கணப் போர்க்களத்துச்* சர மாரி பொழிந்து எங்கும் பூசலிட்டு*
நலிவான் உறக் கேடகம் கோப்பவன் போல்* நாராயணன் முன் முகம் காத்த மலை*
இலை வேய் குரம்பைத் தவ மா முனிவர்* இருந்தார் நடுவே சென்று அணார் சொறியக்*
கொலை வாய்ச் சின வேங்கைகள் நின்று உறங்கும்* கோவர்த்தனம் என்னும் கொற்றக் குடையே*
வன் பேய்முலை உண்டது ஓர் வாய் உடையன்* வன் தூண் என நின்றது ஓர் வன் பரத்தை*
தன் பேர் இட்டுக் கொண்டு தரணி தன்னிற்* தாமோதரன் தாங்கு தடவரை தான்*
முன்பே வழி காட்ட முசுக் கணங்கள்* முதுகிற் பெய்து தம் உடைக் குட்டன்களைக்*
கொம்பு ஏற்றி இருந்து குதி பயிற்றும்* கோவர்த்தனம் என்னும் கொற்றக் குடையே.*
கொடி ஏறு செந் தாமரைக் கைவிரல்கள்* கோலமும் அழிந்தில வாடிற்று இல*
வடிவு ஏறு திருவுகிர் நொந்தும் இல* மணிவண்ணன் மலையும் ஓர் சம்பிரதம்*
முடி ஏறிய மா முகிற் பல் கணங்கள்* முன் நெற்றி நரைத்தன போல* எங்கும்-
குடி ஏறி இருந்து மழை பொழியும்* கோவர்த்தனம் என்னும் கொற்றக் குடையே.*
அரவிற் பள்ளிகொண்டு அரவம் துரந்திட்டு* அரவப்-பகை ஊர்தி அவனுடைய*
குரவிற் கொடி முல்லைகள் நின்று உறங்கும்* கோவர்த்தனம் என்னும் கொற்றக் குடைமேல்*
திருவிற் பொலி மறைவாணர் புத்தூர்த்- திகழ்* பட்டர்பிரான் சொன்ன மாலை பத்தும்*
பரவு மனம் நன்கு உடைப் பத்தர் உள்ளார்* பரமான வைகுந்தம் நண்ணுவரே.* (2)
நாவலம் பெரிய தீவினில் வாழும்* நங்கைமீர்கள்! இது ஓர் அற்புதம் கேளீர்*
தூ வலம்புரி உடைய திருமால்* தூய வாயிற் குழல்-ஓசை வழியே*
கோவலர் சிறுமியர் இளங் கொங்கை- குதுகலிப்ப* உடல் உள் அவிழ்ந்து* எங்கும்-
காவலும் கடந்து கயிறுமாலை* ஆகி வந்து கவிழ்ந்து நின்றனரே.* (2)
இட அணரை இடத் தோளொடு சாய்த்து* இருகை கூடப் புருவம் நெரிந்து ஏறக்*
குடவயிறு பட வாய் கடைகூடக்* கோவிந்தன் குழல்கொடு ஊதின போது*
மட மயில்களொடு மான்பிணை போலே* மங்கைமார்கள் மலர்க் கூந்தல் அவிழ*
உடை நெகிழ ஓர்கையால் துகில் பற்றி* ஒல்கி ஓடு அரிக்கண் ஒட நின்றனரே.*
வான் இளவரசு வைகுந்தக் குட்டன்* வாசுதேவன் மதுரைமன்னன்* நந்த-
கோன் இளவரசு கோவலர் குட்டன்* கோவிந்தன் குழல்கொடு ஊதின போது*
வான் இளம்படியர் வந்து வந்து ஈண்டி* மனம் உருகி மலர்க்கண்கள் பனிப்பத்*
தேன் அளவு செறி கூந்தல் அவிழச்* சென்னி வேர்ப்பச் செவி சேர்த்து நின்றனரே.*
தேனுகன் பிலம்பன் காளியன் என்னும்* தீப்பப் பூடுகள் அடங்க உழக்கிக்*
கானகம் படி உலாவி உலாவிக்* கருஞ்சிறுக்கன் குழல் ஊதின போது*
மேனகையொடு திலோத்தமை அரம்பை* உருப்பசியர் அவர் வெள்கி மயங்கி*
வானகம் படியில் வாய் திறப்பு இன்றி* ஆடல் பாடல் இவை மாறினர் தாமே.*a
முன் நரசிங்கமது ஆகி* அவுணன்- முக்கியத்தை முடிப்பான், மூவுலகில்-
மன்னர் அஞ்சும்* மதுசூதனன் வாயிற்* குழலின் ஓசை செவியைப் பற்றி வாங்க*
நன் நரம்பு உடைய தும்புருவோடு* நாரதனும் தம் தம் வீணை மறந்து*
கின்னர மிதுனங்களும் தம் தம்* கின்னரம் தொடுகிலோம் என்றனரே*
செம் பெருந் தடங்- கண்ணன் திரள் தோளன்* தேவகி சிறுவன் தேவர்கள் சிங்கம்*
நம் பரமன் இந்நாள் குழல் ஊதக்* கேட்டவர்கள் இடர் உற்றன கேளீர்*
அம்பரம் திரியும் காந்தப்பர் எல்லாம்* அமுத கீத வலையால் சுருக்குண்டு*
நம் பரம் அன்று என்று நாணி மயங்கி* நைந்து சோர்ந்து கைம்மறித்து நின்றனரே.*
புவியுள் நான் கண்டது ஒர் அற்புதம் கேளீர்* பூணி மேய்க்கும் இளங்கோவலர் கூட்டத்து*
அவையுள் நாகத்து- அணையான் குழல் ஊத* அமரலோகத்து அளவும் சென்று இசைப்ப*
அவியுணா மறந்து வானவர் எல்லாம்* ஆயர்-பாடி நிறையப் புகுந்து ஈண்டிச்*
செவி-உணாவின் சுவை கொண்டு மகிழ்ந்து* கோவிந்தனைத் தொடர்ந்து என்றும் விடாரே.*
சிறுவிரல்கள் தடவிப் பரிமாறச்* செங்கண் கோடச் செய்ய வாய் கொப்பளிப்பக*
குறுவெயர்ப் புருவம் குடிலிப்பக்* கோவிந்தன் குழல்கொடு ஊதின போது*
பறவையின் கணங்கள் கூடு துறந்து* வந்து சூழ்ந்து படுகாடு கிடப்பக்*
கறவையின் கணங்கள் கால் பரப்பிட்டுக்* கவிழ்ந்து இறங்கிச் செவி ஆட்டகில்லாவே.*
திரண்டு எழு தழை மழைமுகில் வண்ணன்* செங்கமல மலர் சூழ் வண்டினம் போலே*
சுருண்டு இருண்ட குழல் தாழ்ந்த முகத்தான்* ஊதுகின்ற குழல்-ஓசை வழியே*
மருண்டு மான்-கணங்கள் மேய்கை மறந்து* மேய்ந்த புல்லும் கடைவாய் வழி சோர*
இரண்டு பாடும் துலுங்காப் புடைபெயரா* எழுது சித்திரங்கள் போல நின்றனவே.*
கருங்கண் தோகை மயிற் பீலி அணிந்து* கட்டி நன்கு உடுத்த பீதக ஆடை*
அருங்கல உருவின் ஆயர் பெருமான்* அவனொருவன் குழல் ஊதின போது*
மரங்கள் நின்று மது தாரைகள் பாயும்* மலர்கள் வீழும் வளர் கொம்புகள் தாழும்*
இரங்கும் கூம்பும் திருமால் நின்ற நின்ற- பக்கம் நோக்கி* அவை செய்யும் குணமே.*
குழல் இருண்டு சுருண்டு ஏறிய குஞ்சிக்* கோவிந்தனுடைய கோமள வாயிற்*
குழல் முழைஞ்சுகளின் ஊடு குமிழ்த்துக்* கொழித்து இழிந்த அமுதப் புனல்தன்னைக்*
குழல் முழவம் விளம்பும் புதுவைக்கோன்* விட்டுசித்தன் விரித்த தமிழ் வல்லார்*
குழலை வென்ற குளிர் வாயினராகிச்* சாதுகோட்டியுள் கொள்ளப் படுவாரே.* (2)
ஐய புழுதி உடம்பு அளைந்து* இவள் பேச்சும் அலந்தலையாய்ச்*
செய்ய நூலின் சிற்றாடை* செப்பன் உடுக்கவும் வல்லள் அல்லள்*
கையினில் சிறுதூதை யோடு* இவள் முற்றில் பிரிந்தும் இலள்*
பை அரவணைப் பள்ளியானொடு* கைவைத்து இவள்வருமே.* (2)
வாயிற் பல்லும் எழுந்தில* மயிரும் முடி கூடிற்றில*
சாய்வு இலாத குறுந்தலைச்* சில பிள்ளைகளோடு இணங்கி*
தீ இணக்கு இணங்கு ஆடி வந்து* இவள் தன் அன்ன செம்மை சொல்லி*
மாயன் மா மணிவண்ணன்மேல்* இவள் மால் உறுகின்றாளே*
பொங்கு வெண்மணல் கொண்டு* சிற்றிலும் முற்றத்து இழைக்கலுறில்*
சங்கு சக்கரம் தண்டு வாள்* வில்லும் அல்லது இழைக்கலுறாள்*
கொங்கை இன்னம் குவிந்து எழுந்தில* கோவிந்தனோடு இவளைச்*
சங்கை யாகி என் உள்ளம்* நாள்தொறும் தட்டுளுப்பு ஆகின்றதே.*
ஏழை பேதை ஓர் பாலகன் வந்து* என் பெண்மகளை எள்கி*
தோழிமார் பலர் கொண்டுபோய்ச்* செய்த சூழ்ச்சியை யார்க்கு உரைக்கேன்?*
ஆழியான் என்னும் ஆழ மோழையில்* பாய்ச்சி அகப்படுத்தி*
மூழை உப்பு அறியாது என்னும்* மூதுரையும் இலளே*
நாடும் ஊரும் அறியவே போய்* நல்ல துழாய் அலங்கல்-
சூடி* நாரணன் போம் இடம் எல்லாம்* சோதித்து உழிதர்கின்றாள்*
கேடு வேண்டுகின்றார் பலர் உளர்* கேசவனோடு இவளைப்*
பாடிகாவல் இடுமின் என்று என்று* பார் தடுமாறினதே.*
பட்டம் கட்டிப் பொற்றோடு பெய்து* இவள் பாடகமும் சிலம்பும்*
இட்ட மாக வளர்த்து எடுத்தேனுக்கு* என்னோடு இருக்கலுறாள்*
பொட்டப் போய்ப் புறப்பட்டு நின்று* இவள் பூவைப் பூவண்ணா என்னும்*
வட்ட வார் குழல் மங்கைமீர்!* இவள் மால் உறுகின்றாளே.*
பேசவும் தரியாத பெண்மையின்* பேதையேன் பேதை இவள்*
கூசமின்றி நின்றார்கள்* தம் எதிர் கோல் கழிந்தான் மூழையாய்*
கேசவா என்றும் கேடிலீ என்றும்* கிஞ்சுக வாய் மொழியாள்*
வாச வார்குழல் மங்கைமீர்!* இவள் மால் உறுகின்றாளே.*
காறை பூணும் கண்ணாடி காணும்* தன் கையில் வளை குலுக்கும்*
கூறை உடுக்கும் அயர்க்கும்* தன் கொவ்வைச் செவ்வாய் திருத்தும்*
தேறித் தேறி நின்று ஆயிரம் பேர்த்* தேவன் திறம் பிதற்றும்*
மாறில் மா மணிவண்ணன்மேல்* இவள் மால் உறுகின்றாளே.*
கைத்தலத்து உள்ள மாடு அழியக்* கண்ணாலங்கள் செய்து* இவளை-
வைத்து வைத்துக்கொண்டு என்ன வாணிபம்?* நம்மை வடுப்படுத்தும்*
செய்த்தலை எழு நாற்றுப் போல்* அவன் செய்வன செய்துகொள்ள*
மைத் தடமுகில் வண்ணன் பக்கல்* வளர விடுமின்களே.*
பெருப் பெருத்த கண்ணாலங்கள் செய்து* பேணி நம் இல்லத்துள்ளே*
இருத்துவான் எண்ணி நாம் இருக்க* இவளும் ஒன்று எண்ணுகின்றாள்*
மருத்துவப் பதம் நீங்கினாள் என்னும்* வார்த்தை படுவதன்முன்*
ஒருப்படுத்து இடுமின் இவளை* உலகளந்தான் இடைக்கே.*
ஞாலம் முற்றும் உண்டு ஆலிலைத் துயில்* நாராயணனுக்கு* இவள்-
மாலதாகி மகிழ்ந்தனள் என்று* தாய் உரை செய்ததனை*
கோலம் ஆர் பொழில் சூழ் புதுவையர்கோன்* விட்டுசித்தன் சொன்ன*
மாலை பத்தும் வல்லவர்கட்கு* இல்லை வரு துயரே.* (2)
நல்லது ஓர் தாமரைப் பொய்கை* நாண்மலர் மேல் பனி சோர*
அல்லியும் தாதும் உதிர்ந்திட்டு* அழகழிந்தால் ஒத்ததாலோ*
இல்லம் வெறியோடிற்றாலோ* என்மகளை எங்கும் காணேன்*
மல்லரை அட்டவன் பின்போய்* மதுரைப் புறம் புக்காள் கொல்லோ?* (2)
ஒன்றும் அறிவு ஒன்று இல்லாத* உருவறைக் கோபாலர் தங்கள்*
கன்று கால் மாறுமா போலே* கன்னி இருந்தாளைக் கொண்டு*
நன்றும் கிறி செய்து போனான்* நாராயணன் செய்த தீமை*
என்றும் எமர்கள் குடிக்கு* ஓர் ஏச்சுக்கொல்? ஆயிடுங் கொல்லோ?*
குமரி மணம் செய்து கொண்டு* கோலம் செய்து இல்லத்து இருத்தி*
தமரும் பிறரும் அறியத்* தாமோதரற்கு என்று சாற்றி*
அமரர் பதியுடைத் தேவி* அரசாணியை வழிபட்டு*
துமிலம் எழப் பறை கொட்டித்* தோரணம் நாட்டிடுங் கொல்லோ?*
ஒரு மகள் தன்னை உடையேன்* உலகம் நிறைந்த புகழால்*
திருமகள் போல வளர்த்தேன்* செங்கண் மால் தான் கொண்டு போனான்*
பெரு மகளாய்க் குடி வாழ்ந்து* பெரும்பிள்ளை பெற்ற அசோதை*
மருமகளைக் கண்டு உகந்து* மணாட்டுப் புறம்செய்யுங் கொல்லோ?*
தம் மாமன் நந்தகோபாலன்* தழீஇக் கொண்டு என் மகள் தன்னைச்*
செம்மாந்திரே என்று சொல்லி* செழுங் கயற் கண்ணும் செவ்வாயும்*
கொம்மை முலையும் இடையும்* கொழும்பணைத் தோள்களும் கண்டிட்டு*
இம் மகளைப் பெற்ற தாயர்* இனித் தரியார் என்னுங் கொல்லோ?*
வேடர் மறக்குலம் போலே* வேண்டிற்றுச் செய்து என்மகளைக்*
கூடிய கூட்டமே யாகக்* கொண்டு குடி வாழுங் கொல்லோ?*
நாடும் நகரும் அறிய* நல்லது ஓர் கண்ணாலம் செய்து*
சாடு இறப் பாய்ந்த பெருமான்* தக்கவா கைப்பற்றுங் கொல்லோ?*
அண்டத்து அமரர் பெருமான்* ஆழியான் இன்று என்மகளைப்*
பண்டப் பழிப்புக்கள் சொல்லிப்* பரிசு அற ஆண்டிடுங் கொல்லோ?*
கொண்டு குடி- வாழ்க்கை வாழ்ந்து* கோவலப் பட்டம் கவித்துப்*
பண்டை மணாட்டிமார் முன்னே* பாதுகாவல் வைக்குங் கொல்லோ?*
குடியிற் பிறந்தவர் செய்யும்* குணம் ஒன்றும் செய்திலன் அந்தோ!*
நடை ஒன்றும் செய்திலன் நங்காய்!* நந்தகோபன் மகன் கண்ணன்*
இடை இருபாலும் வணங்க* இளைத்து இளைத்து என்மகள் ஏங்கிக்*
கடைகயிறே பற்றி வாங்கிக்* கை தழும்பு ஏறிடுங் கொல்லோ?*
வெண்ணிறத் தோய் தயிர் தன்னை* வெள்வரைப்பின் முன் எழுந்து*
கண் உறங்காதே இருந்து* கடையவும் தான்வல்லள் கொல்லோ?*
ஒண்ணிறத் தாமரைச் செங்கண்* உலகளந்தான் என்மகளைப்*
பண் அறையாப் பணிகொண்டு* பரிசு அற ஆண்டிடுங் கொல்லோ?*
மாயவன் பின்வழி சென்று* வழியிடை மாற்றங்கள் கேட்டு*
ஆயர்கள் சேரியிலும் புக்கு* அங்குத்தை மாற்றமும் எல்லாம்*
தாயவள் சொல்லிய சொல்லைப்* தண் புதுவைப் பட்டன் சொன்ன*
தூய தமிழ் பத்தும் வல்லார்* தூ மணிவண்ணனுக்கு ஆளரே* (2)
என் நாதன் தேவிக்கு* அன்று இன்பப்பூ ஈயாதாள்*
தன் நாதன் காணவே* தண்பூ மரத்தினை*
வன் நாதப் புள்ளால்* வலியப் பறித்திட்ட*
என் நாதன் வன்மையைப் பாடிப் பற*
எம்பிரான் வன்மையைப் பாடிப் பற.* (2)
என் வில் வலி கண்டு* போ என்று எதிர்வந்தான்*
தன் வில்லினோடும்* தவத்தை எதிர்வாங்கி*
முன் வில் வலித்து* முதுபெண் உயிருண்டான்*
தன் வில்லின் வன்மையைப் பாடிப் பற*
தாசரதி தன்மையைப் பாடிப் பற.*
உருப்பிணி நங்கையைத்* தேர் ஏற்றிக் கொண்டு*
விருப்புற்று அங்கு ஏக* விரைந்து எதிர் வந்து*
செருக்கு உற்றான்* வீரம் சிதையத்* தலையைச்-
சிரைத்திட்டான் வன்மையைப் பாடிப் பற*
தேவகி சிங்கத்தைப் பாடிப் பற.*
மாற்றுத்தாய் சென்று* வனம்போகே என்றிட*
ஈற்றுத்தாய் பின்தொடர்ந்து* எம்பிரான்! என்று அழ*
கூற்றுத் தாய் சொல்லக்* கொடிய வனம் போன*
சீற்றம் இலாதானைப் பாடிப் பற*
சீதை மணாளனைப் பாடிப் பற.*
பஞ்சவர் தூதனாய்ப்* பாரதம் கைசெய்து*
நஞ்சு உமிழ் நாகம்* கிடந்த நற் பொய்கை புக்கு*
அஞ்சப் பணத்தின்மேல்* பாய்ந்திட்டு அருள்செய்த*
அஞ்சன வண்ணனைப் பாடிப் பற*
அசோதைதன் சிங்கத்தைப் பாடிப் பற.*
முடி ஒன்றி* மூவுலகங்களும் ஆண்டு* உன்-
அடியேற்கு அருள் என்று* அவன்பின் தொடர்ந்த*
படியில் குணத்துப்* பரத நம்பிக்கு* அன்று-
அடிநிலை ஈந்தானைப் பாடிப் பற*
அயோத்தியர் கோமானைப் பாடிப் பற.*
காளியன் பொய்கை* கலங்கப் பாய்ந்திட்டு* அவன்-
நீள்முடி ஐந்திலும்* நின்று நடம்செய்து*
மீள அவனுக்கு* அருள்செய்த வித்தகன்*
தோள்-வலி வீரமே பாடிப் பற*
தூ மணிவண்ணனைப் பாடிப் பற.*
தார்க்கு இளந்தம்பிக்கு* அரசு ஈந்து* தண்டகம்-
நூற்றவள்* சொற்கொண்டு போகி* நுடங்கு இடைச்-
சூர்ப்பணகாவைச்* செவியொடு மூக்கு* அவள்-
ஆர்க்க அரிந்தானைப் பாடிப் பற*
அயோத்திக்கு அரசனைப் பாடிப் பற.*
மாயச் சகடம் உதைத்து* மருது இறுத்து*
ஆயர்களோடு போய்* ஆநிரை காத்து* அணி-
வேயின் குழல் ஊதி* வித்தகனாய் நின்ற*
ஆயர்கள் ஏற்றினைப் பாடிப் பற*
ஆநிரை மேய்த்தானைப் பாடிப் பற.*
காரார் கடலை அடைத்திட்டு* இலங்கை புக்கு*
ஓராதான் பொன்முடி* ஒன்பதோடு ஒன்றையும்*
நேரா அவன்தம்பிக்கே* நீள் அரசு ஈந்த*
ஆராவமுதனைப் பாடிப் பற*
அயோத்தியர் வேந்தனைப் பாடிப் பற.*
நந்தன் மதலையைக்* காகுத்த னைநவின்று*
உந்தி பறந்த* ஒளியிழை யார்கள்சொல்*
செந்தமிழ்த் தென்புதுவை* விட்டு சித்தன்சொல்*
ஐந்தினோடு ஐந்தும் வல்லார்க்கு* அல்லல் இல்லையே.* (2)
நெறிந்த கருங்குழல் மடவாய்!* நின் அடியேன் விண்ணப்பம்*
செறிந்த மணி முடிச் சனகன்* சிலை இறுத்து நினைக் கொணர்ந்தது-
அறிந்து அரசு களைகட்ட* அருந்தவத்தோன் இடை விலங்கச்*
செறிந்த சிலைகொடு தவத்தைச்* சிதைத்ததும் ஓர் அடையாளம்* (2)
அல்லியம்பூ மலர்க்கோதாய்!* அடிபணிந்தேன் விண்ணப்பம்*
சொல்லுகேன் கேட்டருளாய்* துணைமலர்க் கண் மடமானே!*
எல்லியம் போது இனிதிருத்தல்* இருந்தது ஓர் இட வகையில்*
மல்லிகை மா மாலைகொண்டு* அங்கு ஆர்த்ததும் ஓர் அடையாளம்*
கலக்கிய மா மனத்தனளாய்க்* கைகேசி வரம் வேண்ட*
மலக்கிய மா மனத்தனனாய்* மன்னவனும் மறாது ஒழியக்*
குலக்குமரா! காடு உறையப் போ என்று* விடை கொடுப்ப*
இலக்குமணன் தன்னொடும்* அங்கு ஏகியது ஓர் அடையாளம்*
வார் அணிந்த முலை மடவாய்!* வைதேவீ! விண்ணப்பம்*
தேர் அணிந்த அயோத்தியர்கோன்* பெருந்தேவீ! கேட்டருளாய்*
கூர் அணிந்த வேல் வலவன்* குகனோடும் கங்கைதன்னிற்*
சீர் அணிந்த தோழமை* கொண்டதும் ஓர் அடையாளம்*
மான் அமரும் மென்நோக்கி!* வைதேவீ! விண்ணப்பம்*
கான் அமரும் கல்-அதர் போய்க்* காடு உறைந்த காலத்துத்*
தேன் அமரும் பொழிற் சாரல்* சித்திரகூடத்து இருப்பப்*
பால்மொழியாய்! பரதநம்பி* பணிந்ததும் ஓர் அடையாளம*
சித்திரகூடத்து இருப்பச்* சிறுகாக்கை முலை தீண்ட*
அத்திரமே கொண்டு எறிய* அனைத்து உலகும் திரிந்து ஓடி*
வித்தகனே! இராமாவோ!* நின் அபயம் என்று அழைப்ப*
அத்திரமே அதன்கண்ணை* அறுத்ததும் ஓர் அடையாளம்*
மின் ஒத்த நுண்- இடையாய்!* மெய்- அடியேன் விண்ணப்பம்*
பொன் ஒத்த மான் ஒன்று* புகுந்து இனிது விளையாட*
நின் அன்பின் வழிநின்று* சிலை பிடித்து எம்பிரான் ஏகப்*
பின்னே அங்கு இலக்குமணன்* பிரிந்ததும் ஓர் அடையாளம்*
மைத் தகு மா மலர்க்குழலாய்!* வைதேவீ விண்ணப்பம்*
ஒத்த புகழ் வானரக்கோன்* உடன் இருந்து நினைத் தேட*
அத்தகு சீர் அயோத்தியர்கோன்* அடையாளம் இவை மொழிந்தான்*
இத் தகையால் அடையாளம்* ஈது அவன் கைம் மோதிரமே*
திக்கு நிறை புகழாளன்* தீ வேள்விச் சென்ற நாள்*
மிக்க பெரும் சபை நடுவே* வில் இறுத்தான் மோதிரம் கண்டு*
ஒக்குமால் அடையாளம்* அனுமான்! என்று* உச்சிமேல்-
வைத்துக்கொண்டு உகந்தனளால்* மலர்க்குழலாள் சீதையுமே (2)
வார் ஆரும் முலை மடவாள்* வைதேவி தனைக் கண்டு*
சீர் ஆரும் திறல் அனுமன்* தெரிந்து உரைத்த அடையாளம்*
பார் ஆரும் புகழ்ப் புதுவைப்* பட்டர்பிரான் பாடல் வல்லார்*
ஏர் ஆரும் வைகுந்தத்து* இமையவரோடு இருப்பாரே* (2)
கதிர் ஆயிரம் இரவி* கலந்து எறித்தால் ஒத்த நீள்முடியன்*
எதிர் இல் பெருமை இராமனை* இருக்கும் இடம் நாடுதிரேல்*
அதிரும் கழற் பொரு தோள்* இரணியன் ஆகம் பிளந்து* அரியாய்-
உதிரம் அளைந்த கையோடு இருந்தானை* உள்ளவா கண்டார் உளர் (2)
நாந்தகம்சங்குதண்டு* நாணொலிச்சார்ங்கம் திருச்சக்கரம்*
ஏந்துபெருமை இராமனை* இருக்குமிடம் நாடுதிரேல்*
காந்தள் முகிழ்விரல் சீதைக்காகிக்* கடுஞ்சிலை சென்றிறுக்க*
வேந்தர்தலைவன் சனகராசன்தன்* வேள்வியில் கண்டாருளர்.
கொலையானைக் கொம்பு பறித்துக்* கூடலர் சேனை பொருது அழியச்*
சிலையால் மராமரம் எய்த தேவனைச்* சிக்கென நாடுதிரேல்*
தலையால் குரக்கினம் தாங்கிச் சென்று* தடவரை கொண்டு அடைப்ப*
அலை ஆர் கடற்கரை வீற்றிருந்தானை* அங்குத்தைக் கண்டார் உளர்
தோயம்பரந்த நடுவுசூழலில்* தொல்லை வடிவுகொண்ட*
மாயக்குழவியதனை நாடுறில்* வம்மின்சுவடுஉரைக்கேன்*
ஆயர்மடமகள் பின்னைக்காகி* அடல்விடைஏழினையும்*
வீயப்பொருது வியர்த்துநின்றானை* மெய்ம்மையேகண்டார்உளர்.
நீரேறுசெஞ்சடை நீலகண்டனும்* நான்முகனும் முறையால்*
சீரேறுவாசகஞ்செய்யநின்ற* திருமாலைநாடுதிரேல்*
வாரேறுகொங்கை உருப்பிணியை* வலியப்பிடித்துக்கொண்டு-
தேரேற்றிச் சேனைநடுவு போர்செய்யச்* சிக்கெனக்கண்டார்உளர்.
பொல்லாவடிவுடைப் பேய்ச்சிதுஞ்சப்* புணர்முலைவாய்மடுக்க-
வல்லானை* மாமணிவண்ணனை* மருவும்இடம்நாடுதிரேல்
பல்லாயிரம்பெருந்தேவிமாரொடு* பௌவம்எறிதுவரை*
எல்லாரும் சூழச்சிங்காசனத்தே* இருந்தானைக்கண்டாருளர்.
வெள்ளைவிளிசங்குவெஞ்சுடர்த்திருச்சக்கரம்* ஏந்துகையன்*
உள்ளவிடம்வினவில்* உமக்குஇறைவம்மின்சுவடுரைக்கேன்*
வெள்ளைப்புரவிக்குரக்குவெல்கொடித்* தேர்மிசைமுன்புநின்று*
கள்ளப்படைத்துணையாகிப்* பாரதம்கைசெய்யக்கண்டார்உளர்.
நாழிகைகூறிட்டுக்காத்துநின்ற* அரசர்கள்தம்முகப்பே*
நாழிகைபோகப்படைபொருதவன்* தேவகிதன்சிறுவன்*
ஆழிகொண்டு அன்றுஇரவிமறைப்பச்* சயத்திரதனதலையை*
பாழிலுருளப்படைபொருதவன்* பக்கமேகண்டார்உளர்.
மண்ணும்மலையும்மறிகடல்களும்* மற்றும்யாவும்எல்லாம்*
திண்ணம்விழுங்கிஉமிழ்ந்ததேவனைச்* சிக்கெனநாடுதிரேல்*
எண்ணற்கரியதோரேனமாகி* இருநிலம்புக்கிடந்து*
வண்ணக்கருங்குழல்மாதரோடு* மணந்தானைக்கண்டாருளர்
கரியமுகில்புரைமேனிமாயனைக்* கண்டசுவடுஉரைத்துப்*
புரவிமுகம்செய்துசெந்நெல்ஓங்கி* விளைகழனிப்புதுவைத்*
திருவிற்பொலிமறைவாணன்* பட்டர்பிரான் சொன்னமாலைபத்தும்*
பரவும்மனமுடைப்பத்தருள்ளார்* பரமனடிசேர்வர்களே (2)
அலம்பாவெருட்டாக்* கொன்றுதிரியும் அரக்கரை*
குலம்பாழ்படுத்துக்* குலவிளக்காய் நின்றகோன்மலை*
சிலம்பார்க்கவந்து* தெய்வமகளிர்களாடும்சீர்*
சிலம்பாறுபாயும்* தென்திருமாலிருஞ்சோலையே. (2)
வல்லாளன்தோளும்* வாளரக்கன்முடியும்* தங்கை-
பொல்லாதமூக்கும்* போக்குவித்தான்பொருந்தும்மலை*
எல்லாஇடத்திலும்* எங்கும்பரந்து பல்லாண்டுஒலி-
செல்லாநிற்கும் சீர்த்* தென்திருமாலிருஞ்சோலையே.
தக்கார்மிக்கார்களைச்* சஞ்சலம்செய்யும்சலவரை*
தெக்காநெறியே போக்குவிக்கும்* செல்வன்பொன்மலை*
எக்காலமும்சென்று* சேவித்திருக்கும் அடியரை*
அக்கான்நெறியைமாற்றும்* தண் மாலிருஞ்சோலையே.
ஆனாயர்கூடி* அமைத்தவிழவை* அமரர்தம்-
கோனார்க்கொழியக்* கோவர்த்தனத்துச்செய்தான்மலை*
வான்நாட்டினின்று* மாமலர்க்கற்பகத்தொத்துஇழி*
தேனாறுபாயும்* தென்திருமாலிருஞ்சோலையே.
ஒருவாரணம் பணிகொண்டவன்* பொய்கையில் கஞ்சன்தன்-
ஒருவாரணம் உயிர்உண்டவன்* சென்றுறையும்மலை*
கருவாரணம்* தன்பிடிதுறந்துஓடக்* கடல்வண்ணன்-
திருவாணைகூறத்திரியும்* தண் மாலிருஞ்சோலையே.
ஏவிற்றுச்செய்வான்* ஏன்றுஎதிர்ந்துவந்தமல்லரைச்*
சாவத்தகர்த்த* சாந்தணிதோள்சதுரன்மலை*
ஆவத்தனமென்று* அமரர்களும்நன்முனிவரும்*
சேவித்திருக்கும்* தென்திருமாலிருஞ்சோலையே.
மன்னர்மறுக* மைத்துனன்மார்க்கு ஒருதேரின்மேல்*
முன்னங்குநின்று* மோழைஎழுவித்தவன் மலை*
கொன்னவில்கூர்வேற்கோன்* நெடுமாறன்தென்கூடற்கோன்*
தென்னன்கொண்டாடும்* தென்திருமாலிருஞ்சோலையே
குறுகாதமன்னரைக்* கூடுகலக்கி* வெங்கானிடைச்-
சிறுகால்நெறியே போக்குவிக்கும்* செல்வன்பொன்மலை*
அறுகால்வரிவண்டுகள்* ஆயிரநாமம்சொல்லிச்*
சிறுகாலைப்பாடும்* தென்திருமாலிருஞ்சோலையே.
சிந்தப்புடைத்துச்* செங்குருதிகொண்டு* பூதங்கள்-
அந்திப்பலிகொடுத்து* ஆவத்தனம்செய் அப்பன்மலை*
இந்திரகோபங்கள்* எம்பெருமான் கனிவாய்ஒப்பான்*
சிந்தும்புறவிற்* தென்திருமாலிருஞ்சோலையே
எட்டுத் திசையும்* எண்- இறந்த பெருந் தேவிமார்*
விட்டு விளங்க* வீற்றிருந்த விமலன் மலை*
பட்டிப்பிடிகள்* பகடுறிஞ்சிச் சென்று* மாலைவாய்த்-
தெட்டித்திளைக்கும்* தென்திருமாலிருஞ் சோலையே.
மருதப்பொழிலணி* மாலிருஞ்சோலைமலைதன்னைக்*
கருதி உறைகின்ற* கார்க்கடல்வண்ணன் அம்மான்தன்னை*
விரதம்கொண்டேத்தும்* வில்லிபுத்தூர் விட்டுசித்தன்சொல்*
கருதியுரைப்பவர்* கண்ணன்கழலிணை காண்பர்களே (2)
உருப்பிணிநங்கை தன்னைமீட்பான்* தொடர்ந்துஓடிச்சென்ற*
உருப்பனைஓட்டிக் கொண்டிட்டு* உறைத்திட்டஉறைப்பன்மலை*
பொருப்பிடைக்கொன்றைநின்று* முறிஆழியும்காசும்கொண்டு*
விருப்பொடுபொன்வழங்கும்* வியன்மாலிருஞ்சோலையதே. (2)
கஞ்சனும்காளியனும்* களிறும்மருதும்எருதும்*
வஞ்சனையில்மடிய* வளர்ந்தமணிவண்ணன்மலை*
நஞ்சுஉமிழ்நாகம்எழுந்துஅணவி* நளிர்மாமதியைச்*
செஞ்சுடர்நாவளைக்கும்* திருமாலிருஞ்சோலையதே.
மன்னுநரகன்தன்னைச்* சூழ்போகிவளைத்துஎறிந்து*
கன்னிமகளிர்தம்மைக்* கவர்ந்தகடல்வண்ணன்மலை*
புன்னைசெருந்தியொடு* புனவேங்கையும்கோங்கும்நின்று*
பொன்அரிமாலைகள்சூழ்* பொழில்மாலிருஞ்சோலையதே.
மாவலிதன்னுடைய* மகன்வாணன்மகள்இருந்த*
காவலைக்கட்டழித்த* தனிக் காளை கருதும் மலை*
கோவலர்கோவிந்தனைக்* குற மாதர்கள் பண் குறிஞ்சிப்*
பாஒலிபாடிநடம்பயில்* மாலிருஞ் சோலையதே.
பலபலநாழம்சொல்லிப்* பழித்தசிசுபாலன்தன்னை*
அலைவலைமை தவிர்த்த* அழகன்அலங்காரன்மலை*
குலமலைகோலமலை* குளிர்மாமலைகொற்றமலை*
நிலமலைநீண்டமலை* திருமாலிருஞ்சோலையதே.
பாண்டவர்தம்முடைய* பாஞ்சாலிமறுக்கம்எல்லாம்*
ஆண்டுஅங்கு நூற்றுவர்தம்* பெண்டிர்மேல்வைத்த அப்பன்மலை*
பாண்தகு வண்டினங்கள்* பண்கள்பாடிமதுப்பருக*
தோண்டல்உடையமலை* தொல்லைமாலிருஞ்சோலையதே.
கனங்குழையாள்பொருட்டாக் கணைபாரித்து* அரக்கர்தங்கள்-
இனம்கழுஏற்றுவித்த* ஏழிற்தோள்எம்இராமன்மலை*
கனம்கொழிதெள்அருவி* வந்துசூழ்ந்துஅகல்ஞாலம்எல்லாம்*
இனம்குழுஆடும்மலை* எழில்மாலிருஞ்சோலையதே.
எரிசிதறும்சரத்தால்* இலங்கையினைத்* தன்னுடைய-
வரிசிலைவாயிற்பெய்து* வாய்க்கோட்டம்தவிர்த்துஉகந்த*
அரையன்அமரும்மலை* அமரரொடுகோனும்சென்று*
திரிசுடர்சூழும்மலை* திருமாலிருஞ்சோலையதே.
கோட்டுமண்கொண்டுஇடந்து* குடங்கையில்மண்கொண்டுஅளந்து*
மீட்டும்அதுஉண்டுஉமிழ்ந்து* விளையாடும்விமலன்மலை*
ஈட்டியபல்பொருள்கள்* எம்பிரானுக்குஅடியுறைஎன்று*
ஓட்டரும்தண்சிலம்பாறுஉடை* மாலிருஞ்சோலையதே.
ஆயிரம்தோள்பரப்பி* முடிஆயிரம்மின்இலக*
ஆயிரம்பைந்தலைய* அனந்தசயனன்ஆளும்மலை*
ஆயிரம்ஆறுகளும்* சுனைகள்பலஆயிரமும்*
ஆயிரம்பூம்பொழிலும்உடை* மாலிருஞ்சோலையதே (2)
மாலிருஞ்சோலைஎன்னும்* மலையைஉடையமலையை*
நாலிருமூர்த்திதன்னை* நால்வேதக்-கடல்அமுதை*
மேல்இருங்கற்பகத்தை* வேதாந்தவிழுப்பொருளின்*
மேல்இருந்தவிளக்கை* விட்டுசித்தன்விரித்தனனே (2)
நாவகாரியம்சொல்இலாதவர்* நாள்தொறும்விருந்துஓம்புவார்*
தேவகாரியம்செய்து* வேதம்பயின்றுவாழ்திருக்கோட்டியூர்*
மூவர்காரியமும்திருத்தும்* முதல்வனைச்சிந்தியாத* அப்-
பாவகாரிகளைப்படைத்தவன்* எங்ஙனம்படைத்தான்கொலோ! (2)
குற்றம்இன்றிக்குணம்பெருக்கிக்* குருக்களுக்குஅனுகூலராய்*
செற்றம்ஒன்றும்இலாத* வண்கையினார்கள்வாழ்திருக்கோட்டியூர்த்*
துற்றிஏழ்உலகுஉண்ட* தூமணிவண்ணன்தன்னைத்தொழாதவர்*
பெற்றதாயர்வயிற்றினைப்* பெருநோய்செய்வான்பிறந்தார்களே.
வண்ணநல்மணியும் மரகதமும்அழுத்தி* நிழல்எழும்-
திண்ணைசூழ்* திருக்கோட்டியூர்த்* திருமாலவன்திருநாமங்கள்*
எண்ணக்கண்டவிரல்களால்* இறைப்போதும்எண்ணகிலாதுபோய்*
உண்ணக்கண்டதம் ஊத்தைவாய்க்குக்* கவளம்உந்துகின்றார்களே.
உரகமெல்அணையான்கையில்* உறைசங்கம்போல்மடஅன்னங்கள்*
நிரைகணம்பரந்துஏறும்* செங்கமலவயற் திருக்கோட்டியூர்*
நரகநாசனைநாவிற் கொண்டுஅழையாத* மானிடசாதியர்*
பருகுநீரும்உடுக்குங்கூறையும்* பாவம்செய்தனதாம்கொலோ!
ஆமையின்முதுகத் திடைக்குதிகொண்டு* தூமலர்சாடிப்போய்த்*
தீமைசெய்து இளவாளைகள்* விளையாடுநீர்த் திருக்கோட்டியூர்*
நேமிசேர்தடங்கையினானை* நினைப்புஇலா வலிநெஞ்சுஉடை*
பூமிபாரங்கள்உண்ணும் சோற்றினைவாங்கிப் புல்லைத்திணிமினே.
பூதம்ஐந்தொடு வேள்விஐந்து* புலன்கள்ஐந்துபொறிகளால்*
ஏதம்ஒன்றும்இலாத* வண்கையினார்கள் வாழ்திருக்கோட்டியூர்*
நாதனை நரசிங்கனை* நவின்றுஏத்துவார்கள்உழக்கிய*
பாததூளிபடுதலால்* இவ்உலகம்பாக்கியம்செய்ததே.
குருந்தமொன்றொ சித்தானொடும்சென்று* கூடிஆடிவிழாச்செய்து*
திருந்துநான்மறையோர்* இராப்பகல்ஏத்தி வாழ்திருக்கோட்டியூர்க்*
கருந்தடமுகில்வண்ணனைக்* கடைக்கொண்டு கைதொழும்பத்தர்கள்*
இருந்தஊரில்இருக்கும்மானிடர்* எத்தவங்கள்செய்தார்கொலோ!
நளிர்ந்தசீலன்நயாசலன்* அபிமானதுங்கனை* நாள்தொறும்-
தெளிந்தசெல்வனைச்* சேவகங்கொண்ட செங்கண்மால்திருக்கோட்டியூர்க்*
குளிர்ந்துஉறைகின்றகோவிந்தன்* குணம்பாடுவார்உள்ளநாட்டினுள்*
விளைந்ததானியமும் இராக்கதர்* மீதுகொள்ளகிலார்களே.
கொம்பின்ஆர்பொழில்வாய்க்* குயிலினம்கோவிந்தன்குணம்பாடுசீர்*
செம்பொன்ஆர்மதில்சூழ்* செழுங்கழனிஉடைத்திருக்கோட்டியூர்*
நம்பனைநரசிங்கனை* நவின்றுஏத்துவார்களைக் கண்டக்கால்*
எம்பிரான் தனசின்னங்கள்* இவர்இவர்என்றுஆசைகள்தீர்வனே .
காசின்வாய்க்கரம்விற்கிலும்* கரவாதுமாற்றுஇலிசோறுஇட்டு*
தேசவார்த்தைபடைக்கும்* வண்கையினார்கள்வாழ்திருக்கோட்டியூர்க்*
கேசவா! புருடோத்தமா!* கிளர்சோதியாய்! குறளா! என்று*
பேசுவார்அடியார்கள்* எம்தம்மைவிற்கவும்பெறுவார்களே.
சீதநீர்புடைசூழ்* செழுங்கழனிஉடைத்திருக்கோட்டியூர்*
ஆதியான்அடியாரையும்* அடிமையின்றித்திரிவாரையும்*
கோதில்பட்டர்பிரான்* குளிர்புதுவைமன்விட்டுசித்தன்சொல்*
ஏதம்இன்றிஉரைப்பவர்* இருடீகேசனுக்குஆளரே (2)
ஆசைவாய்ச் சென்ற சிந்தையர்ஆகி* அன்னை அத்தன் என் புத்திரர்பூமி*
வாசவார் குழலாள் என்றுமயங்கி* மாளும்எல்லைக் கண்வாய் திறவாதே*
கேசவா! புருடோத்தமா! என்றும்* கேழல்ஆகியகேடிலீ! என்றும்*
பேசுவார் அவர் எய்தும் பெருமை* பேசுவான் புகில் நம்பரம்அன்றே (2)
சீயினால் செறிந்துஏறிய புண்மேல்* செற்றல்ஏறிக் குழம்புஇருந்து* எங்கும்-
ஈயினால் அரிப்புஉண்டு மயங்கி* எல்லைவாய்ச்சென்று சேர்வதன்முன்னம்*
வாயினால் நமோநாரணா என்று* மத்தகத்திடைக் கைகளைக்கூப்பிப்*
போயினால் பின்னை இத்திசைக்கு என்றும்* பிணைக்கொடுக்கிலும் போகஒட்டாரே.
சோர்வினால் பொருள் வைத்தது உண்டாகில்* சொல்லு சொல்லு என்றுசுற்றும்இருந்து*
ஆர்வினவிலும் வாய் திறவாதே* அந்தகாலம் அடைவதன்முன்னம்*
மார்வம்என்பதுஓர் கோயில்அமைத்து* மாதவன்என்னும் தெய்வத்தைநாட்டி*
ஆர்வம்என்பதுஓர் பூஇடவல்லார்க்கு* அரவதண்டத்தில் உய்யலும்ஆமே.
மேலெழுந்ததோர் வாயுக்கிளர்ந்து* மேல்மிடற்றினை உள்எழவாங்கிக்*
காலும் கையும் விதிர்விதிர்த்துஏறிக்* கண்உறக்கமது ஆவதன்முன்னம்*
மூலம்ஆகிய ஒற்றைஎழுத்தை* மூன்றுமாத்திரை உள்ளெழவாங்கி*
வேலைவண்ணனை மேவுதிர்ஆகில்* விண்ணகத்தினில் மேவலும்மாமே.
மடிவழி வந்து நீர்புலன்சோர* வாயில்அட்டிய கஞ்சியும் மீண்டே*
கடைவழிவாரக் கண்டம்அடைப்பக்* கண்உறக்கமது ஆவதன்முன்னம்*
தொடைவழி உம்மை நாய்கள்கவரா* சூலத்தால் உம்மைப் பாய்வதும்செய்யார்*
இடைவழியில் நீர் கூறையும் இழவீர்* இருடீகேசன் என்று ஏத்தவல்லீரே.
அங்கம்விட்டுஅவை ஐந்தும் அகற்றி* ஆவி மூக்கினிற் சோதித்த பின்னை*
சங்கம்விட்டுஅவர் கையைமறித்துப்* பையவே தலை சாய்ப்பதன்முன்னம்*
வங்கம்விட்டுஉலவும் கடற்பள்ளி மாயனை* மதுசூதனை மார்பில்-
தங்க விட்டு வைத்து* ஆவதுஓர் கருமம் சாதிப்பார்க்கு* என்றும் சாதிக்கலாமே.
தென்னவன் தமர் செப்பம்இலாதார்* சேவதக்குவார் போலப்புகுந்து*
பின்னும் வன்கயிற்றால் பிணித்துஎற்றிப்* பின்முன்ஆக இழுப்பதன் முன்னம்*
இன்னவன் இனையான் என்றுசொல்லி* எண்ணி உள்ளத்து இருள்அறநோக்கி*
மன்னவன் மதுசூதனன் என்பார்* வானகத்துமன்றாடிகள்தாமே.
கூடிக்கூடி உற்றார்கள் இருந்து* குற்றம் நிற்க நற்றங்கள் பறைந்து*
பாடிப்பாடி ஓர் பாடையில்இட்டு* நரிப்படைக்கு ஒரு பாகுடம்போலே*
கோடி மூடிஎடுப்பதன் முன்னம்* கௌத்துவம்உடைக் கோவிந்தனோடு*
கூடிஆடிய உள்ளத்தர்ஆனால்* குறிப்பிடம் கடந்து உய்யலும்ஆமே.
வாயொரு பக்கம் வாங்கிவலிப்ப* வார்ந்த நீர்க்குழிக் கண்கள் மிழற்ற*
தாய்ஒருபக்கம் தந்தைஒருபக்கம்* தாரமும் ஒருபக்கம் அலற்ற*
தீஒருபக்கம் சேர்வதன் முன்னம்* செங்கண் மாலொடும் சிக்கெனச் சுற்ற-
மாய்* ஒருபக்கம் நிற்கவல்லார்க்கு* அரவதண்டத்தில் உய்யலும்ஆமே.
செத்துப்போவதோர் போதுநினைந்து* செய்யும் செய்கைகள் தேவபிரான்மேல்*
பத்தராய்இறந்தார் பெறும்பேற்றைப்* பாழித்தோள் விட்டுசித்தன் புத்தூர்க்கோன்*
சித்தம் நன்குஒருங்கித் திருமாலைச்* செய்த மாலை இவைபத்தும் வல்லார்*
சித்தம் நன்குஒருங்கித் திருமால் மேல்* சென்ற சிந்தை பெறுவர் தாமே (2)
காசும் கறைஉடைக் கூறைக்கும்* அங்குஓர் கற்றைக்கும்-
ஆசையினால்* அங்குஅவத்தப் பேர்இடும்* ஆதர்காள்!*
கேசவன் பேர்இட்டு* நீங்கள் தேனித்துஇருமினோ*
நாயகன் நாரணன்* தம் அன்னை நரகம்புகாள் (2)
அங்குஒருகூறை* அரைக்கு உடுப்பதன் ஆசையால்*
மங்கிய மானிடசாதியின்* பேர்இடும் ஆதர்காள்!*
செங்கண்நெடுமால்!* சிரீதரா! என்று அழைத்தக்கால்*
நங்கைகாள்! நாரணன்* தம் அன்னை நரகம்புகாள்.
உச்சியில் எண்ணெயும்* சுட்டியும் வளையும் உகந்து*
எச்சம் பொலிந்தீர்காள்!* என் செய்வான் பிறர்பேர்இட்டீர்?*
பிச்சைபுக்குஆகிலும்* எம்பிரான் திருநாமமே-
நச்சுமின்* நாரணன்* தம் அன்னை நரகம்புகாள்.
மானிட சாதியில் தோன்றிற்று* ஓர் மானிடசாதியை*
மானிட சாதியின் பேர்இட்டால்* மறுமைக்குஇல்லை*
வானுடை மாதவா!* கோவிந்தா! என்று அழைத்தக்கால்*
நானுடை நாரணன்* தம் அன்னை நரகம்புகாள்.
மலமுடை ஊத்தையில் தோன்றிற்று* ஓர் மல ஊத்தையை*
மலமுடை ஊத்தையின் பேர்இட்டால்* மறுமைக்குஇல்லை*
குலமுடைக் கோவிந்தா!* கோவிந்தா! என்று அழைத்தக்கால்*
நலமுடை நாரணன்* தம் அன்னை நரகம்புகாள்.
நாடும் நகரும் அறிய* மானிடப் பேர்இட்டு*
கூடிஅழுங்கிக்* குழியில் வீழ்ந்து வழுக்காதே*
சாடிறப் பாய்ந்த தலைவா!* தாமோதரா! என்று-
நாடுமின்* நாரணன்* தம் அன்னை நரகம்புகாள்.
மண்ணில் பிறந்து மண்ணாகும் மானிடப் பேர்இட்டு அங்கு-
எண்ணம்ஒன்று எண்ணியிருக்கும்* ஏழை மனிசர்காள்!*
கண்ணுக்குஇனிய* கருமுகில் வண்ணன் நாமமே-
நண்ணுமின்* நாரணன்* தம் அன்னை நரகம்புகாள்
நம்பி பிம்பிஎன்று* நாட்டு மானிடப் பேர்இட்டால்*
நம்பும் பிம்பும்எல்லாம்* நாலுநாளில் அழுங்கிப்போம்*
செம்பெருந்தாமரைக் கண்ணன்* பேர்இட்டுஅழைத்தக்கால்*
நம்பிகாள் நாரணன்* தம் அன்னை நரகம்புகாள்.
ஊத்தைக்குழியில்* அமுதம் பாய்வதுபோல்* உங்கள்-
மூத்திரப்பிள்ளையை* என் முகில்வண்ணன் பேர் இட்டு*
கோத்துக் குழைத்துக்* குணாலம்ஆடித் திரிமினோ*
நாத்தகு நாரணன்* தம் அன்னை நரகம்புகாள்.
சீர்அணி மால்* திருநாமமே இடத்தேற்றிய*
வீர்அணி தொல்புகழ்* விட்டுசித்தன் விரித்த*
ஓரணியொண்தமிழ்* ஒன்பதோடுஒன்றும் வல்லவர்*
பேர்அணி வைகுந்தத்து* என்றும் பேணியிருப்பரே. (2)
தங்கையை மூக்கும் தமையனைத் தலையும் தடிந்த* எம் தாசரதிபோய்*
எங்கும் தன் புகழாவிருந்து அரசாண்ட* எம் புருடோத்தமன் இருக்கை*
கங்கை கங்கைஎன்ற வாசகத்தாலே* கடுவினை களைந்திடுகிற்கும்*
கங்கையின் கரைமேல் கைதொழநின்ற* கண்டம்என்னும் கடிநகரே. (2)
சலம்பொதி உடம்பின் தழல்உமிழ் பேழ்வாய்ச்* சந்திரன் வெங்கதிர் அஞ்ச*
மலர்ந்துஎழுந்துஅணவும் மணிவண்ண உருவின்* மால் புருடோத்தமன் வாழ்வு*
நலம்திகழ் சடையான் முடிக்கொன்றை மலரும்* நாரணன் பாதத்துழாயும்*
கலந்துஇழி புனலால் புகர்படு கங்கைக்* கண்டம்என்னும் கடிநகரே.
அதிர்முகம்உடைய வலம்புரி குமிழ்த்தி* அழல்உமிழ் ஆழிகொண்டுஎறிந்து* அங்கு-
எதிர்முக அசுரர் தலைகளை இடறும்* எம் புருடோத்தமன் இருக்கை*
சதுமுகன் கையிற் சதுப்புயன் தாளில்* சங்கரன் சடையினில் தங்கி*
கதிர்முக மணிகொண்டுஇழி புனல்கங்கைக்* கண்டம்என்னும் கடிநகரே
இமையவர் இறுமாந்துஇருந்து அரசாள* ஏற்று வந்துஎதிர் பொருசேனை*
நமபுரம் நணுக நாந்தகம் விசிறும்* நம் புருடோத்தமன் நகர்தான்*
இமவந்தம் தொடங்கி இருங்கடல் அளவும்* இருகரை உலகுஇரைத்துஆட*
கமையுடைப் பெருமைக் கங்கையின் கரைமேல்* கண்டம்என்னும் கடிநகரே.
உழுவதோர் படையும் உலக்கையும் வில்லும்* ஒண் சுடர்ஆழியும் சங்கும்*
மழுவொடு வாளும் படைக்கலம்உடைய* மால் புருடோத்தமன் வாழ்வு*
எழுமையும் கூடி ஈண்டிய பாவம்* இறைப்பொழுது அளவினில் எல்லாம்*
கழுவிடும் பெருமைக் கங்கையின் கரைமேல்* கண்டம்என்னும் கடிநகரே.
தலைபெய்து குமுறிச்சலம் பொதிமேகம்* சலசல பொழிந்திடக்கண்டு*
மலைப் பெரும்குடையால் மறைத்தவன் மதுரை* மால் புருடோத்தமன் வாழ்வு*
அலைப்புஉடைத் திரைவாய் அருந்தவ முனிவர்* அவபிரதம் குடைந்தாட*
கலப்பைகள் கொழிக்கும் கங்கையின் கரைமேல்* கண்டம்என்னும் கடிநகரே.
விற்பிடித்துஇறுத்து வேழத்தை முறுக்கி* மேல்இருந்தவன் தலைசாடி*
மற்பொருதுஎழப் பாய்ந்து அரையனை உதைத்த* மால் புருடோத்தமன் வாழ்வு*
அற்புதம்உடைய ஐராவதமதமும்* அவர் இளம்படியர் ஒண்சாந்தும்*
கற்பக மலரும் கலந்துஇழி கங்கைக்* கண்டம்என்னும் கடிநகரே.
திரை பொருகடல் சூழ் திண்மதிள் துவரைவேந்து* தன்மைத்துனன் மார்க்காய்*
அரசினையவிய அரசினையருளும்* அரிபுருடோத்தமன் அமர்வு*
நிரைநிரையாக நெடியனயூபம்* நிரந்தரம் ஒழுக்குவிட்டு* இரண்டு-
கரைபுரை வேள்விப்புகை கமழ்கங்கை* கண்டமென்னும் கடிநகரே.
வடதிசை மதுரை சாளக்கிராமம்* வைகுந்தம் துவரை அயோத்தி*
இடமுடை வதரி இடவகையுடைய* எம் புருடோத்தமன் இருக்கை*
தடவரை அதிரத் தரணி விண்டிடியத்* தலைப்பற்றிக் கரைமரம்சாடி*
கடலினைக் கலங்கக் கடுத்திழி கங்கைக்* கண்டமென்னும் கடிநகரே. (2)
மூன்றெழுத்ததனை மூன்றெழுத்ததனால்* மூன்றெழுத்தாக்கி* மூன்றெழுத்தை-
ஏன்றுகொண்டிருப்பார்க்கு இரக்கம் நன்குடைய* எம் புருடோத்தமன் இருக்கை*
மூன்றடி நிமிர்த்து மூன்றினில் தோன்றி* மூன்றினில் மூன்றருவானான்*
கான்தடம் பொழில்சூழ் கங்கையின் கரைமேல்* கண்டமென்னும் கடிநகரே. (2)
பொங்கொலி கங்கைக் கரைமலி கண்டத்து* உறை புருடோத்தமனடிமேல்*
வெங்கலி நலியா வில்லிபுத்தூர்க்கோன்* விட்டுசித்தன் விருப்புற்று*
தங்கிய அன்பால் செய்த தமிழ்மாலை* தங்கிய நாவுடையார்க்கு*
கங்கையில் திருமால் கழலிணைக்கீழே* குளித்திருந்த கணக்காமே. (2)
மாதவத்தோன் புத்திரன்போய்* மறிகடல்வாய் மாண்டானை*
ஓதுவித்த தக்கணையா* உருவுருவே கொடுத்தானுர்*
தோதவத்தித் தூய்மறையோர்* துறைபடியத் துளும்பிஎங்கும்*
போதில் வைத்த தேன்சொரியும்* புனலரங்கம் என்பதுவே. (2)
பிறப்பகத்தே மாண்டொழிந்த* பிள்ளைகளை நால்வரையும்*
இறைப்பொழுதில் கொணர்ந்து கொடுத்து* ஒருப்படித்த உறைப்பனுர்*
மறைப்பெருந்தீ வளர்த்திருப்பார்* வருவிருந்தை அளித்திருப்பார்*
சிறப்புடைய மறையவர்வாழ்* திருவரங்கம் என்பதுவே.
மருமகன் தன் சந்ததியை* உயிர்மீட்டு மைத்துனன்மார்*
உருமகத்தே வீழாமே* குருமுகமாய்க் காத்தானுர்*
திருமுகமாய்ச் செங்கமலம்* திருநிறமாய்க் கருங்குவளை*
பொருமுகமாய் நின்றலரும்* புனலரங்கம் என்பதுவே.
கூன்தொழுத்தை சிதகுரைப்பக்* கொடியவள் வாய்க் கடியசொற்கேட்டு
ஈன்றெடுத்த தாயரையும்* இராச்சியமும் ஆங்கொழிய*
கான்தொடுத்த நெறிபோகிக்* கண்டகரைக் களைந்தானுர்*
தேன்தொடுத்த மலர்ச்சோலைத்* திருவரங்கம் என்பதுவே.
பெருவரங்கள் அவைபற்றிப்* பிழக்குடைய இராவணனை*
உருவரங்கப் பொருதழித்து* இவ்வுலகினைக் கண்பெறுத்தானுர்
குரவரும்பக் கோங்கலரக்* குயில்கூவும் குளிர்பொழில்சூழ்*
திருவரங்கம் என்பதுவே* என் திருமால் சேர்விடமே.
கீழுலகில் அசுரர்களைக்* கிழங்கிருந்து கிளராமே*
ஆழிவிடுத்து அவருடைய* கருவழித்த அழிப்பனுர்*
தாழைமடல் ஊடுரிஞ்சித்* தவளவண்ணப் பொடியணிந்து*
யாழின் இசை வண்டினங்கள்* ஆளம்வைக்கும் அரங்கமே.
கொழுப்புடைய செழுங்குருதி* கொழித்திழிந்து குமிழ்த்தெறிய*
பிழக்குடைய அசுரர்களைப்* பிணம்படுத்த பெருமானுர்*
தழுப்பரிய சந்தனங்கள்* தடவரைவாய் ஈர்த்துக்கொண்டு*
தெழிப்புடைய காவிரிவந்து* அடிதொழும் சீரரங்கமே.
வல்யிற்றுக் கேழலுமாய்* வாளேயிற்றுச் சீயமுமாய்*
எல்லையில்லாத் தரணியையும்* அவுணனையும் இடந்தானுர்*
எல்லியம்போது இருஞ்சிறைவண்டு* எம்பெருமான் குணம்பாடி*
மல்லிகை வெண்சங்கூதும்* மதிளரங்கம் என்பதுவே.
குன்றாடு கொழுமுகில்போல்* குவளைகள்போல் குரைகடல்போல்*
நின்றாடு கணமயில்போல்* நிறமுடைய நெடுமாலூர்*
குன்றாடு பொழில்நுழைந்து* கொடியிடையார் முலையணவி*
மன்றாடு தென்றலுமாம்* மதிளரங்கம் என்பதுவே.
பருவரங்கள் அவைபற்றிப்* படையாலித் தெழுந்தானை*
செருவரங்கப் பொருதழித்த* திருவாளன் திருப்பதிமேல்*
திருவரங்கத் தமிழ்மாலை* விட்டுசித்தன் விரித்தனகொண்டு*
இருவரங்கம் எரித்தானை* ஏத்தவல்லார் அடியோமே. (2)
மரவடியைத் தம்பிக்கு வான்பணையம் வைத்துப்போய்* வானோர்வாழ*
செருவுடைய திசைக்கருமம் திருத்திவந்து உலகாண்ட* திருமால்கோயில்*
திருவடிதன் திருவுருவும்* திருமங்கைமலர் கண்ணும் காட்டிநின்று*
உருவுடைய மலர்நீலம் காற்றாட்ட* ஒலிசலிக்கும் ஒளியரங்கமே. (2)
தன்னடியார் திறத்தகத்துத்* தாமரையாளாகிலும் சிதகுரைக்குமேல்*
என்னடியார் அதுசெய்யார்* செய்தாரேல் நன்றுசெய்தார் என்பர்போலும்*
மன்னுடைய விபீடணற்கா மதிளிலங்கைத் திசைநோக்கி மலர்க்கண்வைத்த*
என்னுடைய திருவரங்கற்கன்றியும்* மற்றோருவர்க்கு ஆளாவரே? (2)
கருளுடைய பொழில்மருதும்* கதக்களிறும் பிலம்பனையும் கடியமாவும்*
உருளுடைய சகடரையும் மல்லரையும்* உடையவிட்டு ஓசைகேட்டான்*
இருளகற்றும் எறிகதிரோன்* மண்டலத்தூடு ஏற்றிவைத்து ஏணிவாங்கி*
அருள்கொடுத்திட்டு அடியவரை* ஆட்கொள்வான் அமரும் ஊர் அணியரங்கமே.
பதினாறாம் ஆயிரவர்* தேவிமார் பணிசெய்யத் துவரை என்னும்*
அதில் நாயகராகி வீற்றிருந்த* மணவாளர் மன்னுகோயில்*
புதுநான் மலர்க்கமலம்* எம்பெருமான் பொன்வயிற்றில் பூவேபோல்வான்*
பொதுநாயகம் பாவித்து* இறுமாந்து பொன்சாய்க்கும் புனலரங்கமே.
ஆமையாய்க் கங்கையாய்* ஆழ்கடலாய் அவனியாய் அருவரைகளாய்*
நான்முகனாய் நான்மறையாய்* வேள்வியாய்த் தக்கணையாய்த் தானுமானான்*
சேமமுடை நாரதனார்* சென்றுசென்று துதித்திறைஞ்சக் கிடந்தான்கோயில்*
பூமருவிப் புள்ளினங்கள்* புள்ளரையன் புகழ்குழறும் புனலரங்கமே.
மைத்துனன்மார் காதலியை* மயிர்முடிப்பித்து அவர்களையே மன்னராக்கி*
உத்தரைதன் சிறுவனையும் உயக்கொண்ட* உயிராளன் உறையும்கோயில்*
பத்தர்களும் பகவர்களும்* பழமொழிவாய் முனிவர்களும் பரந்தநாடும்*
சித்தர்களும் தொழுதிறைஞ்சத்* திசைவிளக்காய் நிற்கின்ற திருவரங்கமே.
குறட்பிரமசாரியாய்* மாவலியைக் குறும்பதக்கி அரசுவாங்கி*
இறைப்பொழுதில் பாதாளம் கலவிருக்கை* கொடுத்துகந்த எம்மான்கோயில்*
எறிப்புடைய மணிவரைமேல்* இளஞாயிறு எழுந்தாற்போல் அரவணையின் வாய்*
சிறப்புடைய பணங்கள் மிசைச் செழுமணிகள் விட்டெறிக்கும் திருவரங்கமே.
உரம்பற்றி இரணியனை* உகிர்நுதியால் ஒள்ளியமார்ப் உறைக்கவூன்றி*
சிரம்பற்றி முடியிடியக் கண் பிதுங்க* வாயலறத் தெழித்தான்கோயில்*
உரம்பெற்ற மலர்க்கமலம்* உலகளந்த சேவடிபோல் உயர்ந்துகாட்ட*
வரம்புற்ற கதிர்ச்செந்நெல்* தாள்சாய்த்துத் தலைவணக்கும் தண்ணரங்கமே.
தேவுடைய மீனமாய் ஆமையாய்* ஏனமாய் அறியாய்க் குறளாய்*
மூவுருவில் இராமனாய்க்* கண்ணனாய்க் கற்கியாய் முடிப்பான்கோயில்*
சேவலொடு பெடையன்னம்* செங்கமல மலரேறி ஊசடிலாப்*
பூவணைமேல் துதைந்தெழு* செம்பொடியாடி விளையாடும் புனலரங்கமே.
செருவாளும் புள்ளாளன் மண்ணாளன்* செருச்செய்யும் நாந்தகமென்னும்*
ஒருவாளன் மறையாளன் ஓடாத படையாளன்* விழுக்கையாளன்*
இரவாளன் பகலாளன் எனையாளன்* ஏழுலகப் பெரும் புரவாளன்*
திருவாளன் இனிதாகத்* திருக்கண்கள் வளர்கின்ற திருவரங்கமே.
கைந்நாகத்திடர் கடிந்த* கனலாழிப் படையுயான் கருதும்கோயில்*
தென்நாடும் வடநாடும் தொழநின்ற* திருவரங்கம் திருப்பதியின்மேல்*
மெய்ந்நாவன் மெய்யடியான் விட்டுசித்தன்* விரித்ததமிழ் உரைக்கவல்லார்*
எஞ்ஞான்றும் எம்பெருமான் இணையடிக்கீழ்* இணைபிரியாது இருப்பர் தாமே.(2)
துப்புடையாரை அடைவது எல்லாம்* சோர்விடத்துத் துணை ஆவர் என்றே*
ஒப்பிலேன் ஆகிலும் நின் அடைந்தேன்* ஆனைக்கு நீ அருள் செய்தமையால்*
எய்ப்பு என்னை வந்து நலியும்போது* அங்கு ஏதும் நான் உன்னை நினைக்கமாட்டேன்*
அப்போதைக்கு இப்போதே சொல்லி வைத்தேன்* அரங்கத்து அரவணைப் பள்ளியானே! (2)
சாமிடத்து என்னைக் குறிக்கொள் கண்டாய்* சங்கொடு சக்கரம் ஏந்தினானே!*
நாமடித்து என்னை அனேக தண்டம்* செய்வதா நிற்பர் நமன்தமர்கள்*
போமிடத்து உன்திறத்து எத்தனையும்* புகாவண்ணம் நிற்பதோர் மாயைவல்லை*
ஆமிடத்தே உன்னைச் சொல்லிவைத்தேன்* அரங்கத்தரவணைப் பள்ளியானே!
எல்லையில் வாசல் குறுகச்சென்றால்* எற்றிநமன்தமர் பற்றும்போது*
நில்லுமின் என்னும் உபாயமில்லை* நேமியும் சங்கமும் ஏந்தினானே!
சொல்லலாம் போதே உன் நாமமெல்லாம்* சொல்லினேன் என்னைக் குறிக்கொண்டுஎன்றும்*
அல்லல்படாவண்ணம் காக்கவேண்டும்* அரங்கத்து அரவணைப் பள்ளியானே!
ஒற்றைவிடையனும் நான்முகனும்* உன்னையறியாப் பெருமையோனே!*
முற்றஉலகெல்லாம் நீயேயோகி* மூன்றெழுத்தாய முதல்வனேயோ!*
அற்றதுவாழ்நாள் இவற்கென்றெண்ணி* அஞ்சநமன்தமர் பற்றலுற்ற*
அற்றைக்கு நீஎன்னைக் காக்கவேண்டும்* அரங்கத்தரவணைப் பள்ளியானே!
பையரவினனைப் பாற்கடலுள்* பள்ளிகொள்கின்ற பரமமுர்த்தி!*
உய்யஉலகு படைக்கவேண்டி* உந்தியிற் தோற்றினாய் நான்முகனை*
வையமனிசரைப் பொய்யென்றெண்ணிக்* காலனையும் உடனே படைத்தாய்*
ஐய!இனி என்னைக் காக்க வேண்டும்* அரங்கத்தரவணைப் பள்ளியானே!
தண்ணெனவில்லை நமன்தமர்கள்* சாலக்கொடுமைகள் செய்யாநிற்பர்*
மண்ணொடு நீரும் எரியும் காலும்* மற்றும் ஆகாசமும் ஆகிநின்றாய்!*
எண்ணலாம்போதே உன்நாமமெல்லாம் எண்ணினேன், என்னைக் குறிக்கொண்டு என்றும்*
அண்ணலே! நீஎன்னைக் காக்கவேண்டும்* அரங்கத்தரவணைப் பள்ளியானே!
செஞ்சொல்மறைப் பொருளாகி நின்ற* தேவர்கள்நாயகனே! எம்மானே!*
எஞ்சலில் என்னுடை இன்னமுதே!* ஏழலகுமுடையாய்! என்னப்பா!*
வஞ்சவுருவின் நமன்தமர்கள்* வலிந்துநலிந்து என்னைப்பற்றும்போது*
அஞ்சலமென்று என்னைக் காக்கவேண்டும்* அரங்கத்தரவணைப் பள்ளியானே!
நான் ஏதும் உன் மாயம் ஒன்றறியேன்* நமன்தமர்பற்றி நலிந்திட்டு*
இந்த ஊனேபுகேயென்று மோதும்போது* அங்கேதும் நான் உன்னை நினைக்கமாட்டேன்*
வானேய் வானவர் தங்கள் ஈசா!* மதுரைப் பிறந்த மாமாயனே!* என்-
ஆனாய்! நீஎன்னைக் காக்கவேண்டும்* அரங்கத்தரவணைப் பள்ளியானே!
குன்றெடுத்து ஆநிரை காத்த ஆயா!* கோநிரை மேய்த்தவனே! எம்மானே!*
அன்றுமுதல் இன்றறுதியாக* ஆதியஞ்சோதி மறந்தறியேன்*
நன்றும் கொடிய நமன்தமர்கள்* நலிந்து வலிந்து என்னைப் பற்றும்போது*
அன்றங்கு நீஎன்னைக் காக்கவேண்டும்* அரங்கத்தரவணைப் பள்ளியானே!
மாயவனை மதுசூதனனை* மாதவனை மறையோர்கள் ஏத்தும்*
ஆயர்களேற்றினை அச்சுதனை அரங்கத்தரவணைப் பள்ளியானை*
வேயர்புகழ் வில்லிபுத்தூர்மன்* விட்டுசித்தன் சொன்ன மாலைபத்தும்*
தூய மனத்தனாகி வல்லார்* தூமணி வண்ணனுக்காளர் தாமே. (2)
வாக்குத் தூய்மை இலாமையினாலே* மாதவா! உன்னை வாய்க்கொள்ள மாட்டேன்*
நாக்கு நின்னைஅல்லால் அறியாது* நான் அதஞ்சுவன் என் வசமன்று*
மூர்க்குப் பேசுகின்றான் இவன்என்று* முனிவாயேலும் என்நாவினுக்கு ஆற்றேன்*
காக்கை வாயிலும் கட்டுரைகொள்வர்* காரணா! கருளக் கொடியானே! (2)
சழக்கு நாக்கொடு புன்கவி சொன்னேன்* சங்கு சக்கரம் ஏந்துகையானே!*
பிழைப்பர் ஆகிலும் தம்அடியார் சொல்* பொறுப்பது பெரியோர் கடன்அன்றே*
விழிக்கும் கண்ணிலேன் நின் கண் மற்றல்லால்* வேறுஒருவரோடு என் மனம் பற்றாது*
உழைக்குஓர் புள்ளி மிகைஅன்று கண்டாய்* ஊழியேழுலகு உண்டுமிழ்ந்தானே!
நன்மை தீமைகள் ஒன்றும் அறியேன்* நாரணா! என்னும் இத்தனைஅல்லால்*
புன்மையால் உன்னைப் புள்ளுவம் பேசிப்* புகழ்வான் அன்று கண்டாய் திருமாலே!*
உன்னுமாறு உன்னை ஒன்றும் அறியேன்* ஓவாதே நமோநாரணா! என்பன்*
வன்மைஆவது உன் கோயிலில்வாழும்* வைட்டணவன் என்னும் வன்மை கண்டாயே.
நெடுமையால் உலகேழும் அளந்தாய்!* நின்மலா! நெடியாய்! அடியேனைக்*
குடிமை கொள்வதற்கு ஐயுறவேண்டா* கூறைசோறு இவை வேண்டுவதில்லை*
அடிமைஎன்னும் அக்கோயின்மையாலே* அங்கங்கே அவைபோதரும் கண்டாய்*
கொடுமைக் கஞ்சனைக் கொன்று நின்தாதை* கோத்தவன் தளைகோள் விடுத்தானே!
தோட்டம் இல்லவள் ஆத்தொழு ஓடை* துடவையும் கிணறும் இவைஎல்லாம்*
வாட்டம்இன்றி உன்பொன்னடிக் கீழே* வளைப்புஅகம் வகுத்துக் கொண்டிருந்தேன்*
நாட்டு மானிடத்தோடு எனக்குஅரிது* நச்சுவார் பலர் கேழலொன்றாகி*
கோட்டுமண்கொண்ட கொள்கையினானே!* குஞ்சரம் விழக் கொம்புஒசித்தானே!
கண்ணா! நான்முகனைப் படைத்தானே!* காரணா! கரியாய்! அடியேன் நான்*
உண்ணா நாள் பசி ஆவது ஒன்று இல்லை* ஓவாதே நமோ நாரணா என்று*
எண்ணா நாளும் இருக்கு எசுச் சாம* வேத நாள்மலர் கொண்டு உன பாதம்-
நண்ணாநாள்! அவை தத்துறுமாகில்* அன்று எனக்கு அவை பட்டினி நாளே.
வெள்ளை வெள்ளத்தின்மேல் ஒருபாம்பை* மெத்தையாக விரித்து* அதன்மேலே-
கள்ள நித்திரை கொள்கின்ற மார்க்கம்* காணலாங்கொல் என்றுஆசையினாலே*
உள்ளம்சோர உகந்துஎதிர்விம்மி* உரோமகூபங்களாய்க்* கண்ணநீர்கள்-
துள்ளம்சோரத் துயில்அணை கொள்ளேன்* சொல்லாய்யான் உன்னைத் தத்துறுமாறே.
வண்ணமால் வரையே குடையாக* மாரிகாத்தவனே! மதுசூதா!*
கண்ணனே! கரிகோள்விடுத்தானே!* காரணா! களிறுஅட்டபிரானே!*
எண்ணுவார் இடரைக் களைவானே!* ஏத்தரும் பெருங்கீர்த்தியினானே!*
நண்ணிநான் உன்னை நாள்தொறும் ஏத்தும்* நன்மையே அருள்செய் எம்பிரானே!
நம்பனே! நவின்றுஏத்த வல்லார்கள்* நாதனே! நரசிங்கமது ஆனாய்!*
உம்பர்கோன் உலகுஏழும் அளந்தாய்* ஊழிஆயினாய்! ஆழிமுன்ஏந்திக்*
கம்பமா கரிகோள் விடுத்தானே!* காரணா! கடலைக்கடைந்தானே!*
எம்பிரான்! என்னையாளுடைத் தேனே!* ஏழையேன் இடரைக் களையாயே.
காமர் தாதை கருதலர்சிங்கம்* காண இனிய கருங்குழற் குட்டன்*
வாமனன் என்மரகத வண்ணன்* மாதவன் மதுசூதனன் தன்னைச்*
சேமநன்குஅமரும் புதுவையர்கோன்* விட்டுசித்தன் வியன் தமிழ்பத்தும்*
நாமம்என்று நவின்றுஉரைப்பார்கள்* நண்ணுவார் ஒல்லை நாரணன்உலகே.
நெய்க்குடத்தைப்பற்றி* ஏறும்எறும்புகள்போல் நிரந்து* எங்கும்-
கைக்கொண்டு நிற்கின்ற நோய்காள்!* காலம்பெற உய்யப்போமின்*
மெய்க்கொண்டு வந்துபுகுந்து* வேதப்பிரானார் கிடந்தார்*
பைக்கொண்ட பாம்புஅணையோடும்* பண்டுஅன்று பட்டினம்காப்பே. (2)
சித்திரகுத்தன் எழுத்தால்* தென்புலக்கோன் பொறிஒற்றி*
வைத்த இலச்சினை மாற்றித்* தூதுவர் ஓடிஒளித்தார்*
முத்துத் திரைக்கடற்சேர்ப்பன்* மூதறிவாளர் முதல்வன்*
பத்தர்க்கு அமுதன்அடியேன்* பண்டுஅன்றுபட்டினம்காப்பே.
வயிற்றில் தொழுவைப்பிரித்து* வன்புலச் சேவைஅதக்கிக்*
கயிற்றும் அக்குஆணி கழித்துக்* காலிடைப் பாசம்கழற்றி*
எயிற்றிடை மண்கொண்ட எந்தை* இராப்பகல் ஓதுவித்து* என்னைப்-
பயிற்றிப் பணிசெய்யக்கொண்டான்* பண்டுஅன்றுபட்டினம்காப்பே.
மங்கிய வல்வினை நோய்காள்!* உமக்கும் ஓர் வல்வினை கண்டீர்*
இங்குப் புகேன்மின் புகேன்மின்* எளிது அன்று கண்டீர் புகேன்மின்*
சிங்கப் பிரான் அவன் எம்மான்* சேரும் திருக்கோயில் கண்டீர்*
பங்கப்படாது உய்யப் போமின்* பண்டு அன்று பட்டினம் காப்பே.
மாணிக் குறளுருவாய்* மாயனை என்மனத்துள்ளே*
பேணிக்கொணர்ந்து புகுதவைத்துக்கொண்டேன்* பிறிதுஇன்றி*
மாணிக்கப் பண்டாரம்கண்டீர்* வலிவன்குறும்பர்கள்உள்ளீர்!*
பாணிக்க வேண்டாநடமின்* பண்டுஅன்றுபட்டினம்காப்பே.
உற்றஉறு பிணிநோய்காள்!* உமக்கு ஒன்றுசொல்லுகேன் கேண்மின்*
பெற்றங்கள் மேய்க்கும் பிரானார்* பேணும் திருக்கோயில்கண்டீர்*
அற்றம்உரைக்கின்றேன்* இன்னம் ஆழ்வினைகாள்!* உமக்குஇங்குஓர்-
பற்றில்லை கண்டீர்நடமின்* பண்டுஅன்றுபட்டினம்காப்பே.
கொங்கைச் சிறுவரைஎன்னும்* பொதும்பினில் வீழ்ந்துவழுக்கி*
அங்குஓர் முழையினில்புக்கிட்டு* அழுந்திக் கிடந்துஉழல்வேனை*
வங்கக் கடல்வண்ணன் அம்மான்* வல்வினைஆயின மாற்றி*
பங்கப்படாவண்ணம் செய்தான்* பண்டுஅன்றுபட்டினம்காப்பே.
ஏதங்கள் ஆயினஎல்லாம்* இறங்கல்இடுவித்து* என்னுள்ளே-
பீதகவாடைப்பிரனார்* பிரமகுருவாகிவந்து*
போதில்கமல வன்நெஞ்சம்* புகுந்து என்சென்னித்திடரில்*
பாத இலச்சினை வைத்தார்* பண்டன்றுபட்டினம்காப்பே.
உறகல் உறகல் உறகல்* ஒண்சுடராழியே! சங்கே!*
அறவெறி நாந்தகவாளே!* அழகியசார்ங்கமே! தண்டே!*
இறவுபடாமல்இருந்த* எண்மர் உலோகபாலீர்காள்!*
பறவைஅரையா! உறகல்* பள்ளியறைக்குறிக் கொண்மின் (2)
அரவத்து அமளியினோடும்* அழகிய பாற்கடலோடும்*
அரவிந்தப் பாவையும்தானும்* அகம்படி வந்துபுகுந்து*
பரவைத் திரைபலமோதப்* பள்ளி கொள்கின்றபிரானைப்*
பரவுகின்றான் விட்டுசித்தன்* பட்டினம்காவற்பொருட்டே. (2)
துக்கச் சுழலையைச் சூழ்ந்து கிடந்த* வலையை அறப்பறித்துப்*
புக்கினில் புக்குன்னைக் கண்டுகொண்டேன்* இனிப்போக விடுவதுண்டே?*
மக்கள் அறுவரைக் கல்லிடைமோத* இழந்தவள் தன்வயிற்றில்*
சிக்கென வந்து பிறந்து நின்றாய்!* திருமாலிருஞ்சோலை எந்தாய்!* (2)
வளைத்துவைத்தேன் இனிப்போகலொட்டேன்* உன்தன் இந்திரஞாலங்களால்*
ஒளித்திடில் நின் திருவாணை கண்டாய்* நீ ஒருவர்க்கும் மெய்யனல்லை*
அளித்தெங்கும் நாடும்நகரமும்* தம்முடைத் தீவினைதீர்க்கலுற்று*
தெளித்துவலஞ்செய்யும் தீர்த்தமுடைத்* திருமாலிருஞ்சோலை எந்தாய்!
உனக்குப் பணிசெய்திருக்கும் தவமுடையேன்,* இனிப்போய்ஒருவன்-
தனக்குப்பணிந்து* கடைத்தலைநிற்கை* நின்சாயையழிவுகண்டாய்*
புனத்தினைக் கிள்ளிப்புதுவவி காட்டி* உன்பொன்னடிவாழ்கவென்று*
இனத்துக்குறவர் புதியதுண்ணும்* எழில்மாலிருஞ்சோலை எந்தாய்! (2)
காதம்பலவும் திரிந்து உழன்றேற்கு* அங்கோர்நிழலில்லை நீருமில்லை* உன்-
பாதநிழலல்லால் மற்றோருயிர்ப்பிடம்* நான்எங்கும்காண்கின்றிலேன்*
தூதுசென்றாய்! குருபாண்டவர்க்காய்* அங்கோர்பொய்ச்சுற்றம்பேசிச்சென்று*
பேதஞ்செய்து எங்கும் பிணம்படைத்தாய்!* திருமாலிருஞ்சோலை எந்தாய்!
காலுமெழா கண்ணநீரும் நில்லா* உடல்சோர்ந்து நடுங்கி* குரல்-
மேலுமெழா மயிர்க்கூச்சுமறா* எனதோள்களும் வீழ்வொழியா*
மாலுகளாநிற்கும் என்மனனே!* உன்னை வாழத்தலைப்பெய்திட்டேன்*
சேலுகளாநிற்கும் நீள்சுனைசூழ்* திருமாலிருஞ்சோலை எந்தாய்!
எருத்துக் கொடியுடையானும்* பிரமனும் இந்திரனும்* மற்றும்-
ஒருத்தரும் இப்பிறவியென்னும் நோய்க்கு* மருந்து அறிவாருமில்லை*
மருத்துவனாய் நின்ற மாமணிவண்ணா! மறுபிறவிதவிரத்-
திருத்தி* உன்கோயில் கடைப்புகப்பெய்* திருமாலிருஞ்சோலை எந்தாய்!
அக்கரையென்னுமனத்தக் கடலுள் அழுந்தி* உன்பேரருளால்*
இக்கரையேறி இளைத்திருந்தேனை* அஞ்சேலென்று கைகவியாய்*
சக்கரமும் தடக்கைகளும்* கண்களும் பீதகவாடையொடும்*
செக்கர் நிறத்துச் சிவப்புடையாய்!* திருமாலிருஞ்சோலை எந்தாய்!
எத்தனைகாலமும் எத்தனையூழியும்* இன்றொடுநாளையென்றே*
இத்தனைகாலமும் போய்க்கிறிப்பட்டேன்* இனிஉன்னைப்போகலொட்டேன்*
மைத்துனன்மார்களைவாழ்வித்து* மாற்றலர்நூற்றுவரைக்கெடுத்தாய்!*
சித்தம் நின்பாலதறிதியன்றே* திருமாலிருஞ்சோலை எந்தாய்!
அன்று வயிற்றில் கிடந்திருந்தே* அடிமைசெய்யலுற்றிருப்பன்*
இன்றுவந்துஇங்கு உன்னைக்கண்டுகொண்டேன்* இனிப்போகவிடுவதுண்டே?*
சென்றங்குவாணனை ஆயிரந்தோளும்* திருச்சக்கரமதனால்*
தென்றித்திசைதிசைவீழச்செற்றாய்!* திருமாலிருஞ்சோலை எந்தாய்!
சென்றுலகம் குடைந்தாடும் சுனைத்* திருமாலிருஞ்சோலை தன்னுள்-
நின்றபிரான்* அடிமேல் அடிமைத்திறம்* நேர்படவிண்ணப்பஞ்செய்*
பொன்திகழ்மாடம் பொலிந்துதோன்றும்* புதுவைக்கோன்விட்டுசித்தன்*
ஒன்றினோடு ஒன்பதும் பாடவல்லார்* உலகமளந்தான்தமரே. (2)
சென்னியோங்கு* தண்திருவேங்கடமுடையாய்!* உலகு-
தன்னை வாழநின்ற நம்பீ!* தாமோதரா! சதிரா!*
என்னையும் என்னுடைமையையும்* உன் சக்கரப்பொறியொற்றிக்கொண்டு*
நின்னருளே புரிந்திருந்தேன்* இனிஎன்திருக்குறிப்பே? (2)
பறவையேறு பரமபுருடா!* நீஎன்னைக் கைக்கொண்டபின்*
பிறவியென்னும் கடலும்வற்றிப்* பெரும்பதம் ஆகின்றதால்*
இறவு செய்யும் பாவக்காடு* தீக்கொளீஇவேகின்றதால்*
அறிவையென்னும் அமுதவாறு* தலைப்பற்றி வாய்க்கொண்டதே.
எம்மனா! என்குலதெய்வமே!* என்னுடைய நாயகனே!*
நின்னுளேனாய்ப் பெற்றநன்மை* இவ்வுலகினில் ஆர்பெறுவார்?
நம்மன்போலே வீழ்த்தமுக்கும்* நாட்டிலுள்ளபாவமெல்லாம்
சும்மெனாதே கைவிட்டோடித்* தூறுகள்பாய்ந்தனவே.
கடல்கடைந்து அமுதம்கொண்டு * கலசத்தைநிறைத்தாற்போல்*
உடலுருகிவாய்திறந்து* மடுத்து உன்னைநிறைத்துக்கொண்டேன்*
கொடுமை செய்யும்கூற்றமும்* என்கோலாடிகுறுகப்பெறா*
தடவரைத்தோள் சக்கரபாணீ! சார்ங்கவிற்சேவகனே!
பொன்னைக்கொண்டு உரைகல்மீதே* நிறமெழவுரைத்தாற்போல்*
உன்னைக்கொண்டு என்நாவகம்பால்* மாற்றின்றிஉரைத்துக்கொண்டேன்*
உன்னைக்கொண்டு என்னுள்வைத்தேன்* என்னையும்உன்னிலிட்டேன்*
என்னப்பா! என்னிருடீகேசா!* என்னுயிர்க்காவலனே!
உன்னுடைய விக்கிரமம்* ஒன்றோழியாமல் எல்லாம்*
என்னுடைய நெஞ்சகம்பால்* சுவர்வழி எழுதிக்கொண்டேன்*
மன்னடங்க மழுவலங்கைக்கொண்ட* இராமநம்பீ!*
என்னிடைவந்து எம்பெருமான்!* இனியெங்குப்போகின்றதே?
பருப்பதத்துக் கயல்பொறித்த* பாண்டியர்குலபதிபோல்*
திருப்பொலிந்தசேவடி* என் சென்னியின் மேல் பொறித்தாய்*
மருப்பொசித்தாய்! மல்லடர்த்தாய்!* என்றென்றுஉன்வாசகமே*
உருப்பொலிந்தநாவினேனை* உனக்கு உரித்தாக்கினையே. (2)
அனந்தன்பாலும் கருடன்பாலும் ஐதுநொய்தாகவைத்து* என்-
மனந்தனுள்ளே வந்துவைகி* வாழச்செய்தாய்எம்பிரான்!*
நினைந்து என்னுள்ளே நின்றுநெக்குக்* கண்கள் அசும்பொழுக*
நினைந்திருந்தே சிரமம்தீர்ந்தேன்* நேமி நெடியவனே!
பனிக்கடலில் பள்ளிகோளைப்* பழகவிட்டு ஓடிவந்துஎன்-
மனக்கடலில் வாழவல்ல* மாயமணாளநம்பீ!*
தனிக்கடலே! தனிச்சுடரே!* தனியுலகே என்றென்று*
உனக்கிடமாய்யிருக்க* என்னை உனக்கு உரித்தாக்கினையே.
தடவரை வாய்மிளிர்ந்து மின்னும்* தவள நெடுங்கொடிபோல்*
சுடரொளியாய் நெஞ்சினுள்ளே* தோன்றும்என்சோதிநம்பீ!*
வடதடமும் வைகுந்தமும்* மதிள்துவராபதியும்*
இடவகைகள் இகழ்ந்திட்டு* என்பால் இடவகைகொண்டனையே. (2)
வேயர் தங்கள் குலத்துதித்த* விட்டுசித்தன் மனத்தே*
கோயில்கொண்ட கோவலனைக்* கொழுங்குளிர் முகில்வண்ணனை*
ஆயரேற்றை அமரர்கோவை* அந்தணர்தம் அமுதத்தினை*
சாயைபோலப் பாடவல்லார்* தாமும் அணுக்கர்களே. (2)
