பிரபந்த தனியன்கள்
கைதைசேர் பூம்பொல்சூழ் கச்சிநகர் வந்துதித்த,
பொய்கைப் பிரான்கவிஞர் போரேறு, - வையத்து
அடியவர் வாழ அருந்தமிழந் தாதி,
படிவிளங்கச் செய்தான் பரிந்து
பாசுரங்கள்
வையம் தகளியா* வார்கடலே நெய்யாக,*
வெய்ய கதிரோன் விளக்காக,* - செய்ய-
சுடராழி யான்அடிக்கே* சூட்டினென்சொல் மாலை,*
இடராழி நீங்குகவே என்று (2)
என்று கடல்கடைந்தது* எவ்உலகம் நீர்ஏற்றது,*
ஒன்றும் அதனை உணரேன் நான்,* - அன்றுஅது-
அடைத்துஉடைத்து* கண்படுத்த ஆழி,* இதுநீ-
படைத்துஇடந்து உண்டுஉமிழ்ந்த பார்.
பார்அளவும் ஓர்அடிவைத்து* ஓர்அடியும் பார்உடுத்த,*
நீர்அளவும் செல்ல நிமிர்ந்ததே* -சூர்உருவின்-
பேய்அளவு கண்ட* பெருமான்! அறிகிலேன்,*
நீஅளவு கண்ட நெறி.
நெறிவாசல் தானேயாய்* நின்றானை,* ஐந்து-
பொறிவாசல் போர்க்கதவம் சாத்தி,* - அறிவானாம்
ஆலமர நீழல்* அறம் நால்வர்க்கு அன்றுஉரைத்த,*
ஆலம்அமர் கண்டத்து அரன்.
அரன் நாரணன் நாமம்* ஆன்விடை புள்ஊர்தி,*
உரைநூல் மறைஉறையும் கோயில்,* - வரைநீர்-
கருமம் அழிப்புஅளிப்பு* கையதுவேல் நேமி,*
உருவம்எரி கார்மேனி ஒன்று
ஒன்றும் மறந்தறியேன்* ஓதநீர் வண்ணனைநான்,*
இன்று மறப்பனோ ஏழைகாள்* - அன்று-
கருஅரங்கத்துள் கிடந்து* கைதொழுதேன் கண்டேன்*
திருவரங்கம் மேயான் திசை.
திசையும் திசைஉறு தெய்வமும்,* தெய்வத்-
திசையும்* கருமங்கள் எல்லாம்* - அசைவில்சீர்க்-
கண்ணன் நெடுமால்* கடல்கடைந்த,* கார்ஓத-
வண்ணன் படைத்த மயக்கு.
மயங்க வலம்புரி வாய்வைத்து,* வானத்து-
இயங்கும்* எறிகதிரோன் தன்னை,* -முயங்குஅமருள்-
தேர்ஆழியால் மறைத்த* என்நீ திருமாலே,*
போர்ஆழிக் கையால் பொருது?
பொருகோட்டுஓர் ஏனமாய்ப்* புக்குஇடந்தாய்க்கு,* அன்றுஉன-
ஒருகோட்டின் மேல் கிடந்ததுஅன்றே,* -விரிதோட்ட-
சேவடியை நீட்டி* திசைநடுங்க விண்துளங்க,*
மாவடிவின் நீஅளந்த மண் *
மண்ணும் மலையும்* மறிகடலும் மாருதமும்,*
விண்ணும் விழுங்கியது மெய்என்பர்,* - எண்ணில்-
அலகுஅளவு கண்ட* சீர்ஆழியாய்க்கு,* அன்றுஇவ்-
உலகுஅளவும் உண்டோ உன் வாய்?
வாயவனை அல்லது வாழ்த்தாது,* கையுலகம்-
தாயவனை அல்லது தாம்தொழா,* - பேய்முலைநஞ்-
சூணாக உண்டான்* உருவொடு பேரல்லால்,*
காணாகண் கேளா செவி.
செவிவாய்கண் மூக்கு* உடல் என்று ஐம்புலனும்,* செந்தீ-
புவிகால்நீர் விண்பூதம் ஐந்தும்,* - அவியாத-
ஞானமும் வேள்வியும்* நல்லறமும் என்பரே,*
ஏனமாய் நின்றாற்கு இயல்வு.
இயல்வாக ஈன்துழாயான் அடிக்கே செல்ல,*
முயல்வார் இயல்அமரர் முன்னம்,* - இயல்வாக -
நீதியால் ஓதி* நியமங்களால் பரவ,*
ஆதியாய் நின்றார் அவர்.
அவர்அவர் தாம்தாம்* அறிந்தவாறு ஏத்தி,*
இவர்இவர் எம்பெருமான் என்று,* - சுவர்மிசைச்-
சார்த்தியும்* வைத்தும் தொழுவர்* உலகுஅளந்த-
மூர்த்தி உருவே முதல்.
முதல்ஆவார் மூவரே* அம் மூவருள்ளும்*
முதல்ஆவான்* மூரிநீர் வண்ணன்,* - முதலாய-
நல்லான் அருள்அல்லால்* நாமநீர் வையகத்து,*
பல்லார் அருளும் பழுது
பழுதே பலபகலும்* போயினஎன்று,* அஞ்சி-
அழுதேன்* அரவணைமேல் கண்டு தொழுதேன்*
கடல்ஓதம் கால்அலைப்பக்* கண்வளரும்,* செங்கண்
அடல்ஓத வண்ணர் அடி
அடியும் படிகடப்ப* தோள்திசைமேல் செல்ல
முடியும் விசும்புஅளந்தது என்பர்,* - வடிஉகிரால்-
ஈர்ந்தான்* இரணியனதுஆகம்,* இரும்சிறைப்புள்-
ஊர்ந்தான்* உலகுஅளந்த நான்று
நான்ற முலைத்தலை நஞ்சுஉண்டு,* உறிவெண்ணெய்-
தோன்ற உண்டான்* வென்றி சூழ்களிற்றை ஊன்றி,*
பொருதுஉடைவு கண்டானும்* புள்வாய் கீண்டானும்,*
மருதுஇடைபோய் மண்அளந்த மால்
மாலும் கருங்கடலே!* என்நோற்றாய்,* வையகம்உண்டு-
ஆலின் இலைத்துயின்ற ஆழியான்,* - கோலக்-
கருமேனிச்* செங்கண்மால் கண்படையுள்,* என்றும்-
திருமேனி நீதீண்டப் பெற்று!
பெற்றார் தளைகழலப்* பேர்ந்துஓர் குறள்உருவாய்,*
செற்றார் படிகடந்த செங்கண்மால்,* - நல்தா-
மரைமலர்ச் சேவடியை* வானவர்கை கூப்பி,*
நிரைமலர்கொண்டு* ஏத்துவரால் நின்று.
நின்று நிலம்அங்கை* நீர்ஏற்று மூவடியால்,*
சென்று திசைஅளந்த செங்கண்மாற்கு,* - என்றும்-
படைஆழி புள்ஊர்தி* பாம்புஅணையான் பாதம்,*
அடைஆழி நெஞ்சே! அறி
அறியும் உலகுஎல்லாம்* யானேயும் அல்லேன்,*
பொறிகொள் சிறைஉவணம் ஊர்ந்தாய்,* - வெறிகமழும்-
காம்புஏய் மென்தோளி* கடைவெண்ணெய் உண்டாயைத்,*
தாம்பே கொண்டுஆர்த்த தழும்பு.
தழும்புஇருந்த சார்ங்கநாண்* தோய்ந்தவாம்அங்கை,*
தழும்புஇருந்த தாள்சகடம் சாடி,* - தழும்புஇருந்த-
பூங்கோதையாள் வெருவ* பொன்பெயரோன் மார்புஇடந்த,*
வீங்குஓத வண்ணர் விரல்.
விரலோடுவாய் தோய்ந்த வெண்ணெய்கண்டு,* ஆய்ச்சி-
உரலோடு* உறப்பிணித்த நான்று* - குரல்ஓவாது-
ஏங்கி நினைந்து* அயலார் காண இருந்திலையே?,*
ஓங்குஓத வண்ணா! உரை.
உரைமேல் கொண்டு* என்உள்ளம் ஓவாது* எப்போதும்-
வரைமேல்* மரகதமே போலத்* - திரைமேல்-
கிடந்தானை* கீண்டானை,* கேழலாய்ப் பூமி-
இடந்தானை* ஏத்தி எழும்.
எழுவார் விடைகொள்வார்* ஈன்துழாயானை,*
வழுவா வகைநினைந்து வைகல் தொழுவார்,*
வினைச்சுடரை நந்துவிக்கும்* வேங்கடமே,* வானோர்-
மனச்சுடரைத் தூண்டும் மலை.
மலையால் குடைகவித்து* மாவாய் பிளந்து,*
சிலையால் மராமரம்ஏழ் செற்று,* - கொலையானைப்-
போர்க்கோடு ஒசித்தனவும்* பூங்குருந்தம் சாய்த்தனவும்*
கார்க்கோடு பற்றியான் கை.
கைய வலம்புரியும் நேமியும்,* கார்வண்ணத்து-
ஐய! மலர்மகள்* நின்ஆகத்தாள்,* - செய்ய-
மறையான் நின் உந்தியான்* மாமதிள் மூன்றுஎய்த*
இறையான் நின் ஆகத்து இறை.
இறையும் நிலனும்* இருவிசும்பும் காற்றும்,*
அறைபுனலும் செந்தீயும் ஆவான்,* - பிறைமருப்பின்-
பைங்கண்மால் யானை* படுதுயரம் காத்துஅளித்த,*
செங்கண்மால் கண்டாய் தெளி.
தெளிதுஆக* உள்ளத்தைச் செந்நிறீஇ,* ஞானத்து-
எளிதுஆக* நன்குஉணர்வார் சிந்தை,* - எளிதுஆகத்-
தாய்நாடு கன்றேபோல்* தண்துழாயான் அடிக்கே,*
போய்நாடிக் கொள்ளும் புரிந்து.
புரிஒருகை பற்றி* ஓர் பொன்ஆழி ஏந்தி,*
அரிஉருவும் ஆள்உருவும்ஆகி,* - எரிஉருவ-
வண்ணத்தான் மார்புஇடந்த* மால்அடியை அல்லால்,* மற்று-
எண்ணத்தான் ஆமோ இமை?
இமையாத கண்ணால்* இருள்அகல நோக்கி,*
அமையாப் பொறிபுலன்கள்* ஐந்தும் நமையாமல்,*
ஆகத்து அணைப்பார்* அணைவரே,* ஆயிரவாய்-
நாகத்து அணையான் நகர்.
நகரம் அருள்புரிந்து* நான்முகற்குப், பூமேல்*
பகர மறைபயந்த பண்பன்* - பெயரினையே-
புந்தியால் சிந்தியாது* ஓதி உருஎண்ணும்,*
அந்தியால்ஆம் பயன்அங்குஎன்?
என்ஒருவர் மெய்என்பர்* ஏழ்உலகுஉண்டு* ஆல்இலையில்-
முன்ஒருவன் ஆய முகில்வண்ணா,* - நின்உருகிப்-
பேய்த்தாய் முலைதந்தாள்* பேர்ந்திலளால்,* பேர்அமர்க்கண்-
ஆய்த்தாய்* முலைதந்த ஆறு?
ஆறிய அன்புஇல்* அடியார்தம் ஆர்வத்தால்,*
கூறிய குற்றமாக் கொள்ளல்நீ - தேறி,*
நெடியோய்! அடி* அடைதற்குஅன்றே,* ஈர்ஐந்து-
முடியான் படைத்த முரண்?
முரணை வலிதொலைதற்கு ஆம்என்றே,* முன்னம்-
தரணி* தனதுஆகத் தானே* - இரணியனைப்-
புண்நிரந்த வள்உகிர்ஆர்* பொன்ஆழிக் கையால்* நீ-
மண்இரந்து கொண்ட வகை?
வகைஅறு நுண்கேள்வி வாய்வார்கள்,* நாளும்-
புகைவிளக்கும்* பூம்புனலும் ஏந்தி,* - திசைதிசையின்-
வேதியர்கள்* சென்றுஇறைஞ்சும் வேங்கடமே,* வெண்சங்கம்-
ஊதியவாய்* மால்உகந்த ஊர்
ஊரும் வரிஅரவம்* ஒண்குறவர் மால்யானை,*
பேர எறிந்த பெருமணியைக்,* - கார்உடைய-
மின்என்று* புற்றுஅடையும் வேங்கடமே,* மேலசுரர்-
எம்என்னும் மாலது இடம்.
இடந்தது பூமி* எடுத்தது குன்றம்,*
கடந்தது கஞ்சனைமுன் அஞ்ச* - கிடந்ததுவும்-
நீர்ஓத மாகடலே* நின்றதுவும் வேங்கடமே,*
பேர்ஓத வண்ணர் பெரிது.
பெருவில் பகழிக்* குறவர்கைச் செந்தீ*
வெருவிப் புனம்துறந்த வேழம்,* - இருவிசும்பில்-
மீன்வீழக்* கண்டுஅஞ்சும் வேங்கடமே,* மேல்அசுரர்-
கோன்வீழக் கண்டுஉகந்தான் குன்று
குன்றுஅனைய குற்றம் செயினும்* குணம்கொள்ளும்*
இன்று முதலாக என்நெஞ்சே,* - என்றும்-
புறன்உரையே ஆயினும்* பொன்ஆழிக் கையான்*
திறன்உரையே சிந்தித் திரு
திருமகளும் மண்மகளும்* ஆய்மகளும் சேர்ந்தால்*
திருமகட்கே தீர்ந்தவாறு என்கொல்,* - திருமகள்மேல்-
பால்ஓதம் சிந்தப்* பட நாகணைக் கிடந்த,*
மால்ஓத வண்ணர் மனம்?
மனமாசு தீரும்* அருவினையும் சாரா,*
தனம்ஆய தானேகை கூடும்,* - புனம்மேய-
பூந்துழாயான் அடிக்கே* போதொடு நீர்ஏந்தி,*
தம்தொழா நிற்பார் தமர்.
தமர்உகந்தது எவ்உருவம்* அவ்உருவம் தானே,*
தமர்உகந்தது எப்பேர் மற்றுஅப்பேர்,* - தமர்உகந்து-
எவ்வண்ணம் சிந்தித்து* இமையாது இருப்பரே,*
அவ்வண்ணம் ஆழியான்ஆம்.
ஆமே அமரர்க்கு* அறிய? அதுநிற்க,*
நாமே அறிகிற்போம் நல்நெஞ்சே,* - பூமேய-
மாதவத்தோன் தாள்பணிந்த* வாள்அரக்கன் நீள்முடியை,*
பாதம்அத்தால் எண்ணினான் பண்பு.
பண்புரிந்த நான்மறையோன்* சென்னிப் பலிஏற்ற,*
வெண்புரிநூல் மார்பன் வினைதீர,* - புண்புரிந்த-
ஆகத்தான்* தாள்பணிவார் கண்டீர்,* அமரர்தம்-
போகத்தால் பூமி ஆள்வார்.
வாரி சுருக்கி* மதக்களிறு ஐந்தினையும்,*
சேரி திரியாமல் செந்நிறீஇ,* - கூரிய-
மெய்ஞ்ஞானத்தால்* உணர்வார் காண்பரே,* மேல்ஒருநாள-
கைந்நாகம் காத்தான் கழல்.
கழல்ஒன்று எடுத்து* ஒருகை சுற்றிஓர் கைமேல்,*
சுழலும் சுராசுரர்கள் அஞ்ச,* - அழலும்-
செருஆழி ஏந்தினான்* சேவடிக்கே செல்ல,*
மருவுஆழி நெஞ்சே! மகிழ்.
மகிழ்அலகு ஒன்றேபோல்* மாறும் பல்யாக்கை,*
நெகிழ முயல்கிற்பார்க்கு அல்லால்,* - முகிழ்விரிந்த-
சோதிபோல் தோன்றும்* சுடர்பொன் நெடுமுடி* எம்-
ஆதி காண்பார்க்கும் அரிது
அரிய புலன்ஐந்து அடக்கி* ஆய்மலர்கொண்டு,* ஆர்வம்-
புரிய பரிசினால் புல்கில்,* - பெரியனாய்-
மாற்றாது* வீற்றிருந்த மாவலிபால்,* வண்கைநீர்-
ஏற்றானைக் காண்பது எளிது.
எளிதில் இரண்டுஅடியும்* காண்பதற்கு,* என்உள்ளம்-
தெளிய தெளிந்தொழியும் செவ்வே,* - களியில்-
பொருந்தாதவனைப்* பொரல்உற்று,* அரியாய்-
இருந்தான் திருநாமம் எண்.
எண்மர் பதினொருவர்* ஈர்அறுவர் ஓர்இருவர்,*
வண்ண மலர்ஏந்தி வைகலும்,* - நண்ணி-
ஒரு மாலையால் பரவி* ஓவாது,* எப்போதும்-
திருமாலைக் கைதொழுவர் சென்று.
சென்றால் குடைஆம்* இருந்தால் சிங்காசனம்ஆம்,*
நின்றால் மரவடிஆம் நீள்கடலுள்,* - என்றும்-
புணைஆம் மணிவிளக்குஆம்* பூம்பட்டுஆம் புல்கும்-
அணைஆம்,* திருமாற்கு அரவு. (2)
அரவம் அடல்வேழம்* ஆன்குருந்தம் புள்வாய்*
குரவை குடம்முலை மல்குன்றம்,* - கரவுஇன்றி-
விட்டுஇறுத்து மேய்த்துசித்து* கீண்டு கோத்துஆடி,* உண்டு-
அட்டுஎடுத்த செங்கண் அவன்
அவன் தமர்* எவ்வினையர் ஆகிலும்,* எம்கோன்-
அவன்தமரே* என்று ஒழிவது அல்லால்,* - நமன்தமரால்-
ஆராயப்பட்டு* அறியார் கண்டீர்,* அரவுஅணைமேல்-
பேர்ஆயற்கு ஆட் பட்டார் பேர்
பேரே வரப்பிதற்றல்* அல்லால் என் பெம்மானை,*
ஆரே அறிவார்? அதுநிற்க,* - நேரே-
கடிக்கமலத் உள்இருந்தும்* காண்கிலான்,* கண்ணன்-
அடிக்கமலம் தன்னை அயன்.
அயல்நின்ற வல்வினையை* அஞ்சினேன் அஞ்சி,*
உயநின் திருவடியே சேர்வான்,* - நயம்நின்ற-
நல்மாலை கொண்டு* 'நமோநாரணா' என்னும்,*
சொல்மாலை கற்றேன் தொழுது.
தொழுது மலர்கொண்டு* தூபம்கை ஏந்தி,*
எழுதும் எழுவாழி நெஞ்சே,* - பழுதுஇன்றி-
மந்திரங்கள் கற்பனவும்* மால்அடியே கைதொழுவான்,*
அந்தரம் ஒன்றுஇல்லை அடை.
அடைந்த அருவினையோடு* அல்லல்நோய் பாவம்,*
மிடைந்தவை மீண்டுஒழிய வேண்டில்,* - நுடங்குஇடையை-
முன்இலங்கை வைத்தான்* முரண்அழிய,* முன்ஒருநாள்-
தன்வில் அங்கை வைத்தான் சரண்.
சரணா மறைபயந்த* தாமரையானோடு,*
மரண்ஆய மன்உயிர்கட்கு எல்லாம்,* - அரண்ஆய-
பேர்ஆழி கொண்ட* பிரான்அன்றி மற்றுஅறியாது,*
ஓர்ஆழி சூழ்ந்த உலகு.
உலகும்* உலகுஇறந்த ஊழியும்,* ஒண்கேழ்-
விலகு கருங்கடலும் வெற்பும்,* - உலகினில்-
செந்தீயும்* மாருதமும் வானும்,* திருமால்தன்-
புந்தியில்ஆய புணர்ப்பு.
புணர்மருதின் ஊடுபோய்* பூங்குருந்தம் சாய்த்து,*
மணம்மருவ மால் விடைஏழ் செற்று,* - கணம்வெருவ-
ஏழ் உலகும் தாயினவும்* எண்திசையும் போயினவும்,*
சூழ்அரவப் பொங்குஅணையான் தோள்.
தோள்அவனை அல்லால் தொழா,* என் செவிஇரண்டும்-
கேள்அவனது இன்மொழியே* கேட்டிருக்கும்,* - நாநாளும்-
கோணா கணையான்* குரைகழலே கூறுவதே,*
நாணாமை நள்ளேன் நயம்
நயவேன் பிறர்பொருளை* நள்ளேன் கீழாரோடு,*
உயவேன் உயர்ந்தவரோடு அல்லால்* - வியவேன்-
திருமாலை அல்லது* தெய்வம் என்றுஏத்தேன்,*
வரும்ஆறு என் என்மேல் வினை?
வினையால் அடர்ப்படார்* வெம்நரகில் சேரார்,*
தினையேனும் தீக்கதிக்கண் செல்லார்,* - நினைதற்கு-
அரியானை* சேயானை,* ஆயிரம்பேர்ச் செங்கண்-
கரியானைக்* கைதொழுதக் கால்
காலை எழுந்து* உலகம் கற்பனவும்,* கற்றுஉணர்ந்த-
மேலைத் தலைமறையோர்* வேட்பனவும்,* - வேலைக்கண்-
ஓர்ஆழி யான்அடியே* ஓதுவதும் ஓர்ப்பனவும்,*
பேர்ஆழி கொண்டான் பெயர்.
பெயரும் கருங்கடலே நோக்கும்ஆறு,* ஒண்பூ-
உயரும்* கதிரவனே நோக்கும்,* உயிரும்-
தருமனையே நோக்கும்* ஒண்தாமரையாள் கேள்வன்,*
ஒருவனையே நோக்கும் உணர்வு
உணர்வார் ஆர் உன்பெருமை?* ஊழி தோறுஊழி,*
உணர்வார் ஆர் உன்உருவம் தன்னை?,* உணர்வார்ஆர்-
விண்ணகத்தாய்!* மண்ணகத்தாய்!* வேங்கடத்தாய்!* நால்வேதப்-
பண்ணகத்தாய்!* நீகிடந்த பால்?
பாலன் தனதுஉருவாய்* ஏழ்உலகுஉண்டு,* ஆல்இலையின்-
மேல்அன்று நீவளர்ந்த மெய்என்பர்,* - ஆல்அன்று-
வேலை நீர்உள்ளதோ* விண்ணதோ? மண்ணதோ?*
சோலைசூழ் குன்றுஎடுத்தாய் சொல்லு
சொல்லும் தனையும்* தொழுமின் விழும்உடம்பு,*
செல்லும் தனையும் திருமாலை,* - நல்இதழ்த்-
தாமத்தால் வேள்வியால்* தந்திரத்தால் மந்திரத்தால்,*
நாமத்தால் ஏத்துதிரேல் நன்று.
நன்று பிணிமூப்புக்* கையகற்றி நான்குஊழி,*
நின்று நிலம்முழுதும் ஆண்டாலும்,* என்றும்-
விடல்ஆழி நெஞ்சமே!* வேண்டினேன் கண்டாய்,*
அடல்ஆழி கொண்டான் மாட்டுஅன்பு.
அன்புஆழியானை* அணுகுஎன்னும், நா அவன்தன்*
பண்புஆழித் தோள்பரவி ஏத்துஎன்னும்,* முன்புஊழி-
காணானைக்* காண்என்னும் கண்செவி கேள்என்னும்*
பூண்ஆரம் பூண்டான் புகழ்.
புகழ்வாய் பழிப்பாய்* நீ பூந்துழாயானை,*
இகழ்வாய் கருதுவாய் நெஞ்சே,* - திகழ்நீர்க்-
கடலும் மலையும்* இருவிசும்பும் காற்றும்,*
உடலும் உயிரும் ஏற்றான்.
ஏற்றான் புள்ஊர்ந்தான்* எயில்எரித்தான் மார்வுஇடந்தான்*
நீற்றான் நிழல்மணி வண்ணத்தான்,* - கூற்றுஒருபால்-
மங்கையான்* பூமகளான் வார்சடையான்,* நீள்முடியான்-
கங்கையான்* நீள்கழலான் காப்பு.
காப்பு உன்னைஉன்னக்* கழியும் அருவினைகள்,*
ஆப்பு உன்னைஉன்ன அவிழ்ந்தொழியும்* - மூப்புஉன்னைச்-
சிந்திப்பார்க்கு* இல்லை திருமாலே,* நின்அடியை-
வந்திப்பார்* காண்பர் வழி.
வழிநின்று* நின்னைத் தொழுவார்,* வழுவா-
மொழிநின்ற மூர்த்தியரே ஆவர்,* - பழுதுஒன்றும்-
வாராத வண்ணமே* விண்கொடுக்கும்,* மண்அளந்த-
சீரான் திருவேங்கடம்.
வேங்கடமும்* விண்ணகரும் வெஃகாவும்,* அஃகாத-
பூங்கிடங்கின் நீள்கோவல் பொன்நகரும்,* - நான்குஇடத்தும்-
நின்றான் இருந்தான்* கிடந்தான் நடந்தானே,*
என்றால் கெடுமாம் இடர்
இடர் ஆர் படுவார்?* எழுநெஞ்சே,* வேழம்-
தொடர்வான் கொடுமுதலை சூழ்ந்த,* - படம்உடைய-
பைந்நாகப் பள்ளியான்* பாதமே கைதொழுதும்,*
கொய்ந்நாகப் பூம்போது கொண்டு
கொண்டானை அல்லால்* கொடுத்தாரை யார்பழிப்பார்,*
'மண்தா' எனஇரந்து மாவலியை,* ஒண்தாரை-
நீர்அங்கை தோய* நிமிர்ந்திலையே,* நீள்விசும்பில்-
ஆரம்கை தோய அடுத்து?
அடுத்த கடும்பகைஞற்கு* ஆற்றேன் என்றுஓடி,*
படுத்த பெரும்பாழி சூழ்ந்த - விடத்துஅரவை,*
வல்லாளன் கைக்கொடுத்த* மாமேனி மாயவனுக்கு,*
அல்லாதும் ஆவரோ ஆள்?
ஆள்அமர் வென்றி* அடுகளத்துள் அந்நான்று,*
வாள்அமர் வேண்டி வரைநட்டு,* - நீள்அரவைச்-
சுற்றிக் கடைந்தான்* பெயர்அன்றே,* தொல் நரகைப்-
பற்றிக் கடத்தும் படை?
படைஆரும் வாள்கண்ணார்* பாரசிநாள்,* பைம்பூந்-
தொடையலோடு ஏந்திய தூபம்,* - இடைஇடையில்-
மீன்மாய* மாசூணும் வேங்கடமே,* மேல்ஒருநாள்-
மான்மாய* எய்தான் வரை
வரைகுடைதோள் காம்புஆக* ஆநிரைகாத்து,* ஆயர்-
நிரைவிடைஏழ்* செற்றஆறு என்னே,* - உரவுஉடைய-
நீர்ஆழி உள்கிடந்து* நேர்ஆம் நிசாசரர்மேல்,*
பேர்ஆழி கொண்ட பிரான்?
பிரான்! உன் பெருமை* பிறர் ஆர்அறிவார்?,*
உராஅய் உலகுஅளந்த நான்று,* - வராகத்து-
எயிற்றுஅளவு* போதாஆறு என்கொலோ,* எந்தை-
அடிக்குஅளவு போந்த படி?
படிகண்டு அறிதியே* பாம்புஅணையினான்,* புள்-
கொடி கண்டுஅறிதியே? கூறாய்,* - வடிவில்-
பொறிஐந்தும் உள்அடக்கி* போதொடு நீர்ஏந்தி,*
நெறிநின்ற நெஞ்சமே! நீ
நீயும் திருமகளும் நின்றாயால்,* குன்றுஎடுத்துப்-
பாயும்* பனிமறுத்த பண்பாளா,* - வாசல்-
கடைகழியா உள்புகா* காமர்பூங் கோவல்*
இடைகழியே பற்றி இனி.
இனியார் புகுவார்* எழுநரக வாசல்?*
முனியாது மூரித்தாள் கோமின்,* - கனிசாயக்-
கன்றுஎறிந்த தோளான்* கனைகழலே காண்பதற்கு,*
நன்குஅறிந்த நாவலம்சூழ் நாடு.
நாடிலும்* நின்அடியே நாடுவன்,* நாள்தோறும்-
பாடிலும்* நின்புகழே பாடுவன்,* சூடிலும்-
பொன்ஆழி ஏந்தினான்* பொன்அடியே சூடுவேற்கு,*
என்ஆகில் என்னே எனக்கு?
எனக்குஆவார்* ஆர்ஒருவரே,* எம்பெருமான்-
தனக்குஆவான்* தானே மற்றுஅல்லால்,* - புனக்காயாம்-
பூமேனி காணப்* பொதிஅவிழும் பூவைப்பூ,*
மாமேனி காட்டும் வரம்
வரத்தால் வலிநினைந்து* மாதவ! நின் பாதம்,*
சிரத்தால் வணங்கானாம் என்றே,* - உரத்தினால்-
ஈர்அரியாய்* நேர்வலியோன்ஆய இரணியனை,*
ஓர்அரியாய் நீஇடந்தது ஊன்?
ஊனக் குரம்பையின்* உள்புக்கு இருள்நீக்கி,*
ஞானச் சுடர்கொளீஇ நாள்தோறும்,* - ஏனத்து-
உருவாய் உலகுஇடந்த* ஊழியான் பாதம்,*
மருவாதார்க்கு உண்டாமோ வான்?
வான்ஆகி தீஆய்* மறிகடல்ஆய் மாருதம்ஆய்*
தேன்ஆகி பால்ஆம் திருமாலே,* - ஆன்ஆய்ச்சி-
வெண்ணெய் விழுங்க* நிறையுமே,* முன்ஒருநாள்-
மண்ணை உமிழ்ந்த வயிறு?
வயிறுஅழல வாள்உருவி* வந்தானை அஞ்ச*
எயிறுஇலக வாய்மடுத்தது என்நீ,* - பொறிஉகிரால்-
பூவடிவை ஈடுஅழித்த* பொன்ஆழிக் கையா நின்-
சேவடிமேல் ஈடுஅழிய செற்று?
செற்றுஎழுந்து தீவிழித்து* சென்ற இந்த ஏழுலகும்,*
மற்றுஇவை ஆஎன்று வாய்அங்காந்து,* முற்றும்-
மறையவற்குக் காட்டிய* மாயவனை அல்லால்,*
இறையேனும் ஏத்தாதுஎன் நா.
நாவாயில் உண்டே* 'நமோ நாரணா' என்று,*
ஓவாது உரைக்கும் உரைஉண்டே,* - மூவாத-
மாக்கதிக்கண் செல்லும்* வகைஉண்டே,* என்ஒருவர்-
தீக்கதிக்கண் செல்லும் திறம்?
திறம்பாது என்நெஞ்சமே!* செங்கண்மால் கண்டாய்,*
அறம்பாவம் என்றுஇரண்டும் ஆவான்,* புறம்தான்இம்-
மண்தான்* மறிகடல்தான் மாருதம்தான்,* வான்தானே,-
கண்டாய்* கடைக்கண் பிடி.
பிடிசேர் களிறுஅளித்த பேராளா,* உன்தன்-
அடிசேர்ந்து அருள்பெற்றாள் அன்றே,* - பொடிசேர்-
அனற்குஅங்கை ஏற்றான்* அவிர்சடைமேல் பாய்ந்த,*
புனல்கங்கை என்னும்பேர்ப் பொன்?
பொன்திகழும் மேனிப்* புரிசடைஅம் புண்ணியனும்,*
நின்றுஉலகம் தாய நெடுமாலும்,* - என்றும்-
இருவர்அங்கத்தால் திரிவரேலும்,* ஒருவன்-
ஒருவன் அங்கத்து என்றும் உளன்.
உளன்கண்டாய் நல்நெஞ்சே!* உத்தமன் என்றும்-
உளன்கண்டாய்,* உள்ளுவார் உள்ளத்து- உளன்கண்டாய்,*
வெள்ளத்தின் உள்ளானும்* வேங்கடத்து மேயானும்,*
உள்ளத்தின் உள்ளான் என்று ஓர் (2)
ஓர்அடியும் சாடுஉதைத்த* ஒண்மலர்ச் சேவடியும்,*
ஈர்அடியும் காணலாம் என்நெஞ்சே!* - ஓர்அடியில்-
தாயவனை கேசவனை* தண்துழாய் மாலைசேர்,*
மாயவனையே மனத்து வை (2)
