பிரபந்த தனியன்கள்
சீராரும் மாடத் திருக்கோவ லூரதனுள்
காரார் கருமுகிலைக் காணப்புக்கு, - μராத்
திருக்கண்டேன் என்றுரைத்த சீரான் கழலே,
உரைக்கண்டாய் நெஞ்சே. உகந்து.
பாசுரங்கள்
திருக்கண்டேன்* பொன்மேனி கண்டேன்,* திகழும்
அருக்கன் அணிநிறமும் கண்டேன்,* - செருக்கிளரும்
பொன்ஆழி கண்டேன்* புரி சங்கம் கைக்கண்டேன்,*
என்ஆழி வண்ணன்பால் இன்று (2)
இன்றே கழல்கண்டேன்* ஏழ்பிறப்பும் யான்அறுத்தேன்
பொன்தோய் வரைமார்பில் பூந்துழாய்,* - அன்று
திருக்கண்டு கொண்ட* திருமாலே,* உன்னை
மருக்கண்டு கொண்டுஎன் மனம்
மனத்துஉள்ளான்* மாகடல் நீர்உள்ளான்,* மலராள்
தனத்துஉள்ளான்* தண்துழாய் மார்பன்,* - சினத்துச்
செருநர்உகச் செற்றுஉகந்த* தேங்குஓத வண்ணன்,*
வருநரகம் தீர்க்கும் மருந்து
மருந்தும் பொருளும்* அமுதமும் தானே,*
திருந்திய செங்கண்மால் ஆங்கே,* - பொருந்தியும்
நின்றுஉலகம் உண்டுஉமிழ்ந்து* நீர்ஏற்று மூவடியால்,*
அன்றுஉலகம் தாயோன் அடி
அடிவண்ணம் தாமரை* அன்று உலகம் தாயோன்,*
படிவண்ணம் பார்க்கடல் நீர் வண்ணம்,* - முடிவண்ணம்
ஓர்ஆழி வெய்யோன்* ஒளியும் அஃதுஅன்றே*
ஆர்ஆழி கொண்டாற்கு அழகு?
அழகுஅன்றே ஆழியாற்கு* ஆழிநீர் வண்ணம்,*
அழகுஅன்றே அண்டம் கடத்தல்,* -அழகுஅன்றே
அங்கைநீர் ஏற்றாற்கு* அலர்மேலோன் கால்கழுவ,*
கங்கைநீர் கான்ற கழல்?
கழல்தொழுதும் வாநெஞ்சே!* கார்க்கடல்நீர் வேலை,*
பொழில்அளந்த புள்ஊர்திச் செல்வன்,* - எழில்அளந்துஅங்கு
எண்ணற்குஅரியானை* எப்பொருட்கும் சேயானை,*
நண்ணற்கு அரியானை நாம்
நாமம் பலசொல்லி* நாராயணாஎன்று,*
நாம் கையால் தொழுதும் நல்நெஞ்சே! வா* மருவி
மண்ணுலகம் உண்டுஉமிழ்ந்த* வண்டுஅறையும் தண்துழாய்,*
கண்ணனையே காண்க நம்கண்.
கண்ணும் கமலம்* கமலமே கைத்தலமும்,*
மண்அளந்த பாதமும் மற்றுஅவையே,* எண்ணில்
கருமா முகில்வண்ணன்* கார்க்கடல் நீர்வண்ணன்,*
திருமா மணிவண்ணன் தேசு
தேசும் திறலும்* திருவும் உருவமும்,*
மாசுஇல் குடிப்பிறப்பும் மற்றவையும் - பேசில்*
வலம் புரிந்த வான்சங்கம்* கொண்டான் பேர்ஓத,*
நலம்புரிந்து சென்றுஅடையும் நன்கு
நன்குஓதும்* நால் வேதத்துஉள்ளான்* நறவுஇரியும்
பொங்குஓ தருவிப் புனல்வண்ணன்,* - சங்குஓதப்
பாற்கடலான்* பாம்புஅணையின் மேலான்,* பயின்றுஉரைப்பார்
நூல்கடலான் நுண்அறிவினான்
அறிவுஎன்னும் தாள்கொளுவி* ஐம்புலனும் தம்மில்,*
செறிவுஎன்னும் திண்கதவம் செம்மி,* - மறைஎன்றும்
நன்குஓதி* நன்குஉணர்வார் காண்பரே,* நாள்தோறும்
பைங்கோத வண்ணன் படி.
படிவட்டத் தாமரை* பண்டுஉலகம் நீர்ஏற்று,*
அடிவட்டத்தால் அளப்ப நீண்ட முடிவட்டம்,*
ஆகாயம் ஊடறுத்து* அண்டம்போய் நீண்டதே,*
மாகாயமாய் நின்ற மாற்கு.
மால்பால் மனம்சுழிப்ப* மங்கையர்தோள் கைவிட்டு,*
நூல்பால் மனம்வைக்க நொய்விதுஆம்,* நால்பால
வேதத்தான் வேங்கடத்தான்* விண்ணோர் முடிதோயும்,*
பாதத்தான் பாதம் பணிந்து.
பணிந்துஉயர்ந்த பௌவப்* படுதிரைகள் மோத,*
பணிந்த பணமணிகளாலே அணிந்து,* அங்கு
அனந்தன்அணைக்* கிடக்கும் அம்மான்,* அடியேன்
மனம்தன்அணைக் கிடக்கும் வந்து.
வந்துஉதைத்த வெண்திரைகள்* செம்பவள வெண்முத்தம்*
அந்தி விளக்கும் அணிவிளக்காம்,* - எந்தை
ஒருஅல்லித் தாமரையாள்* ஒன்றியசீர் மார்வன்,*
திருவல்லிக்கேணியான் சென்று (2)
சென்றநாள் செல்லாத* செங்கண்மால் எங்கள்மால்,*
என்ற நாள்எந்நாளும் நாள்ஆகும்,* - என்றும்
இறவாத எந்தை* இணைஅடிக்கே ஆளாய்,*
மறவாது வாழ்த்துக என்வாய்.
வாய்மொழிந்து வாமனனாய்* மாவலிபால்,* மூவடிமண்
நீஅளந்து கொண்ட நெடுமாலே,* - தாவியநின்
எஞ்சா இணைஅடிக்கே* ஏழ்பிறப்பும் ஆளாகி,*
அஞ்சாது இருக்க அருள்.
அருளாது ஒழியுமே* ஆல்இலைமேல்,* அன்று
தெருளாத பிள்ளையாய்ச் சேர்ந்தான்,* இருளாத
சிந்தையராய் சேவடிக்கே* செம்மலர்தூய் கைதொழுது,*
முந்தையராய் நிற்பார்க்கு முன்?
முன்னுலகம்* உண்டுமிழ்ந்தாய்க்கு,* அவ்வுலகம் ஈரடியால்*
பின்னளந்து கோடல் பெரிதொன்றே?* - என்னே
திருமாலே!* . செங்கண் நெடியானே,* எங்கள்
பெருமானே!. நீயிதனைப் பேசு.
பேசுவார்* எவ்வளவு பேசுவர்,* அவ்வளவே
வாச மலர்த்துழாய் மாலையான்,* - தேசுஉடைய
சக்கரத்தான்* சங்கினான் சார்ங்கத்தான்,* பொங்குஅரவ
வக்கரனைக் கொன்றான் வடிவு.
வடிவுஆர் முடிகோட்டி* வானவர்கள்,* நாளும்
கடிஆர் மலர்தூவி* காணும் - படியானை,*
செம்மையால் உள்உருகி* செவ்வனே நெஞ்சமே,*
மெய்ம்மையே காண விரும்பு.
விரும்பி விண் மண்அளந்த* அஞ்சிறைய வண்டுஆர்*
சுரும்பு தொளையில் சென்றுஊத,* அரும்பும்
புனந்துழாய் மாலையான்* பொன்அம் கழற்கே,*
மனம்துழாய் மாலாய் வரும்.
வருங்கால் இருநிலனும்* மால்விசும்பும் காற்றும்,*
நெருங்கு தீ* நீர்உருவும் ஆனான்,* - பொருந்தும்
சுடர்ஆழி ஒன்றுஉடையான்* சூழ்கழலே,* நாளும்
தொடர்ஆழி* நெஞ்சே! தொழுது.
தொழுதால் பழுதுஉண்டே* தூநீர் உலகம்,*
முழுதுஉண்டு மொய்குழலாள் ஆய்ச்சி,* - விழுதுஉண்ட-
வாயானை* மால்விடைஏழ் செற்றானை,* வானவர்க்கும்
சேயானை* நெஞ்சே! சிறந்து?
சிறந்த என் சிந்தையும் செங்கண் அரவும்,*
நிறைந்தசீர் நீள்கச்சி உள்ளும்,* - உறைந்ததுவும்,
வேங்கடமும் வெஃகாவும்* வேளுக்கைப் பாடியுமே*
தாம்கடவார் தண் துழாயார்.
ஆரே துயர் உழந்தார்* துன்புஉற்றார் ஆண்டையார்,*
காரே மலிந்த கருங்கடலை,* நேரே
கடைந்தானை* காரணனை, நீர்அணைமேல்* பள்ளி
அடைந்தானை நாளும் அடைந்து?
அடைந்தது அரவுஅணைமேல்* ஐவர்க்குஆய் அன்று
மிடைந்தது* பாரத வெம்போர்,* - உடைந்ததுவும்
ஆய்ச்சிபால் மத்துக்கே* அம்மனே, வாள்எயிற்றுப்*
பேய்ச்சிபால் உண்ட பிரான்
பேய்ச்சிபால் உண்ட* பெருமானைப் பேர்ந்துஎடுத்து,*
ஆய்ச்சி முலைகொடுத்தாள் அஞ்சாதே,* வாய்த்த
இருள்ஆர் திருமேனி* இன்பவளச் செவ்வாய்த்,*
தெருளா மொழியானைச் சேர்ந்து.
சேர்ந்த திருமால்* கடல்குடந்தை வேங்கடம்*
நேர்ந்தஎன் சிந்தை நிறைவிசும்பு,* - வாய்ந்த
மறைபாடகம் அனந்தன்* வண்துழாய்க் கண்ணி,*
இறைபாடி ஆய இவை.
இவைஅவன் கோயில்* இரணியனது ஆகம்,*
அவைசெய்து அரிஉருவம் ஆனான்,* - செவிதெரியா
நாகத்தான்* நால் வேதத்துஉள்ளான்,* நறவுஏற்றான்-
பாகத்தான் பாற்கடல்உளான்.
பாற்கடலும் வேங்கடமும்* பாம்பும் பனிவிசும்பும்,*
நூல்கடலும் நுண்நூல தாமரைமேல்,* - பாற்பட்டு
இருந்தார் மனமும்* இடமாகக் கொண்டான்,*
குருந்து ஒசித்த கோபாலகன்.
பாலகனாய்* ஆல்இலைமேல் பைய,* உலகுஎல்லாம்
மேல்ஒருநாள்* உண்டவனே மெய்ம்மையே,* - மாலவனே-
மந்தரத்தால்* மாநீர்க் கடல்கடைந்து,* வான்அமுதம்
அந்தரத்தார்க்கு ஈந்தாய் நீ அன்று.
அன்று இவ்உலகம்* அளந்த அசைவேகொல்,*
நின்றுஇருந்து வேளுக்கை நீள்நகர்வாய்,* - அன்று
கிடந்தானை* கேடுஇல்சீரானை,* முன் கஞ்சைக்
கடந்தானை* நெஞ்சமே! காண்.
காண்காண் என* விரும்பும் கண்கள்,* கதிர்இலகு
பூண்தார் அகலத்தான் பொன்மேனி,* - பாண்கண்
தொழில்பாடி* வண்டுஅறையும் தொங்கலான்,* செம்பொன்
கழல்பாடி* யாம்தொழுதும் கை.
கைய கனல்ஆழி* கார்க்கடல்வாய் வெண்சங்கம்,*
வெய்ய கதைசார்ங்கம் வெம்சுடர்வாள்,* செய்ய
படைபரவை பாழி* பனிநீர் உலகம்,*
அடிஅளந்த மாயன் அவற்கு
அவற்குஅடிமைப் பட்டேன்* அகத்தான் புறத்தான்,*
உவர்க்கும் கருங்கடல் உள்ளான்,* துவர்க்கும்
பவளவாய்ப் பூமகளும்* பல்மணிப் பூண்ஆரம்,*
திகழும் திருமார்பன் தான்.
தானே தனக்கு உவமன்* தன்உருவே எவ்உருவும்,*
தானே தவ உருவும் தாரகையும்,* - தானே
எரிசுடரும் மால்வரையும்* எண்திசையும்,* அண்டத்து
இருசுடரும் ஆய இறை.
இறையாய் நிலன்ஆகி* எண்திசையும் தான்ஆய்,*
மறையாய் மறைப்பொருள்ஆய் வான்ஆய்* - பிறைவாய்ந்த
வெள்ளத்து அருவி* விளங்குஒலிநீர் வேங்கடத்தான்,*
உள்ளத்தின்உள்ளே உளன்.
உளன்கண்டாய் நல்நெஞ்சே!* உத்தமன்என்றும்
உளன்கண்டாய்,* உள்ளுவார்உள்ளத்து உளன்கண்டாய்,*
விண்ஒடுங்கக் கோடுஉயரும்* வீங்குஅருவி வேங்கடத்தான்,*
மண்ஒடுங்க தான்அளந்த மன்.
மன்னு மணிமுடிநீண்டு* அண்டம்போய் எண்திசையும்,*
துன்னு பொழில்அனைத்தும் சூழ்கழலே,* - மின்னை
உடையாகக் கொண்டு* அன்றுஉலகுஅளந்தான்,* குன்றம்
குடையாக ஆகாத்த கோ.
கோவலனாய்* ஆநிரைகள் மேய்த்து குழல்ஊதி,*
மாவலனாய்க் கீண்ட மணிவண்ணன்,* மேவி
அரிஉருவம்ஆகி* இரணியனது ஆகம்,*
தெரிஉகிரால் கீண்டான் சினம்.
சினமா மதகளிற்றின்* திண்மருப்பைச் சாய்த்து,*
புனம்மேய பூமி அதனைத்,* - தனமாக
பேர்அகலத்து உள்ஒடுக்கும்* பேர்ஆர மார்வனார்,*
ஓர்அகலத்துஉள்ளது உலகு.
உலகமும்* ஊழியும் ஆழியும்,* ஒண்கேழ்
அலர்கதிரும்* செந்தீயும் ஆவான்,* - பலகதிர்கள்
பாரித்த* பைம்பொன் முடியான் அடிஇணைக்கே,*
பூரித்துஎன் நெஞ்சே புரி.
புரிந்து மதவேழம்* மாப்பிடியோடு ஊடி,*
திரிந்து சினத்தால் பொருது,* - விரிந்தசீர்
வெண்கோட்டு முத்து உதிர்க்கும்* வேங்கடமே,* மேல்ஒருநாள்
மண்கோட்டுக் கொண்டான் மலை.
மலைமுகடுமேல் வைத்து* வாசுகியைச் சுற்றி,*
தலைமுகடு தான்ஒருகை பற்றி,*- அலைமுகட்டு
அண்டம்போய் நீர்தெறிப்ப* அன்று கடல்கடைந்தான்,*
பிண்டமாய் நின்ற பிரான்.
நின்ற பெருமானே!* நீர்ஏற்று,* உலகுஎல்லாம்
சென்ற பெருமானே!* செங்கண்ணா,* - அன்று
துரகவாய் கீண்ட* துழாய்முடியாய்,* நங்கள்
நரகவாய் கீண்டாயும் நீ.
நீஅன்றே நீர்ஏற்று* உலகம் அடிஅளந்தாய்,*
நீஅன்றே நின்று நிரைமேய்த்தாய்* - நீஅன்றே
மாவாய்உரம் பிளந்து* மாமருதின்ஊடுபோய்,*
தேவாசுரம் பொருதாய் செற்று?
செற்றதுவும்* சேரா இரணியனை* சென்றுஏற்றுப்
பெற்றதுவும்* மாநிலம், பின்னைக்குஆய்* - முற்றல்
முரிஏற்றின்* முன்நின்று மொய்ம்புஒழித்தாய்,* மூரிச்
சுரிஏறு* சங்கினாய்! சூழ்ந்து
சூழ்ந்த துழாய்அலங்கல்* சோதி மணிமுடிமால்,*
தாழ்ந்த அருவித் தடவரைவாய்,* - ஆழ்ந்த
மணிநீர்ச்சுனை வளர்ந்த* மாமுதலை கொன்றான்,*
அணிநீல வண்ணத் தவன்.
அவனே அருவரையால்* ஆநிரைகள் காத்தான்,*
அவனே அணிமருதம் சாய்த்தான்,* - அவனே
கலங்காப் பெருநகரம்* காட்டுவான் கண்டீர்,*
இலங்கா புரம்எரித்தான் எய்து.
எய்தான் மராமரம்* ஏழும் இராமனாய்,*
எய்தான் அம்மான் மறியை ஏந்திழைக்குஆய்,* - எய்ததுவும்
தென்இலங்கைக்கோன் வீழ* சென்று குறள்உருஆய்*
முன்நிலம் கைக்கொண்டான் முயன்று.
முயன்று தொழுநெஞ்சே!* மூரிநீர் வேலை,*
இயன்றமரத்துஆல்இலையின் மேலால்,* - பயின்றுஅங்குஓர்
மண்நலம்கொள் வெள்ளத்து* மாயக் குழவியாய்,*
தண்அலங்கல் மாலையான் தாள்.
தாளால் சகடம்* உதைத்து பகடுஉந்தி,*
கீளா மருதுஇடைபோய் கேழல்ஆய்,* - மீளாது
மண்அகலம் கீண்டு* அங்குஓர் மாதுஉகந்த மார்வற்குப்,*
பெண்அகலம் காதல் பெரிது.
பெரியவரைமார்பில்* பேர்ஆரம் பூண்டு,*
கரிய முகிலிடைமின் போல,* - தெரியுங்கால்
பாண்ஒடுங்க வண்டுஅறையும் பங்கயமே,* மற்றுஅவன்தன்
நீள் நெடுங்கண் காட்டும் நிறம்.
நிறம்வெளிது செய்து* பசிது கரிதுஎன்று,*
இறைஉருவம் யாம்அறியோம் எண்ணில்,* - நிறைவுஉடைய
நாமங்கை தானும்* நலம்புகழ் வல்லளே,*
பூமங்கை கேள்வன் பொலிவு?
பொலிந்துஇருண்ட கார்வானில்* மின்னேபோல் தோன்றி,*
மலிந்து திருஇருந்த மார்வன்,* - பொலிந்த
கருடன்மேல் கொண்ட* கரியான் கழலே,*
தெருள்தன்மேல் கண்டாய் தெளி.
தெளிந்த சிலாதலத்தின்* மேல்இருந்த மந்தி,*
அளிந்த கடுவனையே நோக்கி,* - விளங்கிய
வெண்மதியம் தாஎன்னும்* வேங்கடமே,* மேல்ஒருநாள்
மண்மதியில்* கொண்டுஉகந்தான் வாழ்வு.
வாழும் வகைஅறிந்தேன்* மைபோல் நெடுவரைவாய்த்,*
தாழும் அருவிபோல் தார்கிடப்ப,* - சூழும்
திருமா மணிவண்ணன்* செங்கண்மால்,* எங்கள்
பெருமான்* அடிசேரப் பெற்று.
பெற்றம் பிணைமருதம்* பேய்முலை மாச்சகடம்,*
முற்றக்காத்துஊடு போய்உண்டுஉதைத்து,* - கற்றுக்
குணிலை* விளங்கனிக்குக் கொண்டுஎறிந்தான்,* வெற்றிப்
பணிலம்வாய் வைத்துஉகந்தான் பண்டு.
பண்டுஎல்லாம் வேங்கடம்* பாற்கடல் வைகுந்தம்,*
கொண்டுஅங்கு உறைவார்க்கு கோயில்போல்,* - வண்டு
வளம்கிளரும் நீள்சோலை* வண்பூங் கடிகை,*
இளங்குமரன் தன் விண்ணகர். (2)
விண்ணகரம் வெஃகா* விரிதிரைநீர் வேங்கடம்,*
மண்நகரம் மாமாட வேளுக்கை,* - மண்ணகத்த
தென்குடந்தை* தேன்ஆர் திருவரங்கம் தென்கோட்டி,*
தன்குடங்கை நீர்ஏற்றான் தாழ்வு.
தாழ்சடையும் நீள்முடியும்* ஒண்மழுவும் சக்கரமும்,*
சூழ்அரவும் பொன்நாணும் தோன்றுமால்,*- சூழும்
திரண்டு அருவி பாயும்* திருமலைமேல் எந்தைக்கு,*
இரண்டு உருவும் ஒன்றாய் இசைந்து.
இசைந்த அரவமும்* வெற்பும் கடலும்,*
பசைந்துஅங்கு அமுது படுப்ப,* - அசைந்து
கடைந்த வருத்தமோ* கச்சி வெஃகாவில்,*
கிடந்துஇருந்து நின்றதுவும் அங்கு?
அங்கற்கு இடர்இன்றி* அந்திப் பொழுதத்து,*
மங்க இரணியனது ஆகத்தை,* - பொங்கி
அரிஉருவமாய்ப் பிளந்த* அம்மான் அவனே,*
கரிஉருவம் கொம்புஒசித்தான் காய்ந்து.
காய்ந்துஇருளை மாற்றி* கதிர்இலகு மாமணிகள்,*
ஏய்ந்த பணக்கதிர்மேல் வெவ்வுயிர்ப்ப,* - வாய்ந்த
மதுகைடபரும்* வயிறுஉருகி மாண்டார்,*
அது கேடுஅவர்க்குஇறுதி ஆங்கு.
ஆங்கு மலரும்* குவியுமால் உந்திவாய்,*
ஓங்கு கமலத்தின் ஒண்போது,* - ஆம்கைத்
திகிரி சுடர்என்றும்* வெண்சங்கம்,* வானில்
பகரும்மதி என்றும் பார்த்து.
பார்த்த கடுவன்* சுனைநீர் நிழல்கண்டு,*
பேர்த்துஓர் கடுவன்எனப் பேர்ந்து,* - கார்த்த
களங்கனிக்குக்* கைநீட்டும் வேங்கடமே,* மேல்நாள்
விளங்கனிக்குக்* கன்றுஎறிந்தான் வெற்பு.
வெற்புஎன்று* வேங்கடம் பாடும்,* வியன்துழாய்
கற்புஎன்று சூடும் கருங்குழல் மேல்,* மல்பொன்ற
நீண்டதோள் மால்கிடந்த* நீள்கடல் நீர்ஆடுவான்,*
பூண்டநாள் எல்லாம் புகும்
புகுமதத்தால்* வாய்பூசி கீழ்தாழ்ந்து,* அருவி
உகுமதத்தால் கால்கழுவி கையால்,*- மிகுமதத்தேன்
விண்டமலர் கொண்டு* விறல் வேங்கடவனையே,*
கண்டு வணங்கும் களிறு.
களிறு முகில்குத்த* கைஎடுத்துஓடி,*
ஒளிறு மருப்புஒசிகை* யாளி பிளிறி-
விழ,* கொன்று நின்றுஅதிரும்* வேங்கடமே,* மேல்நாள்
குழக்கன்று* கொண்டுஎறிந்தான் குன்று.
குன்றுஒன்றின்ஆய* குறமகளிர் கோல்வளைக்கை,*
சென்று விளையாடும் தீம்கழைபோய்,* - வென்று
விளங்குமதி கோள்விடுக்கும்* வேங்கடமே,* மேலை
இளங்குமரர் கோமான் இடம்.
இடம்வலம் ஏழ்பூண்ட* இரவித் தேர்ஓட்டி,*
வடமுக வேங்கடத்து மன்னும்,* - குடம்நயந்த
கூத்தனாய் நின்றான்* குரைகழலே கூறுவதே,*
நாத்தன்னால் உள்ள நலம்.
நலமே வலிதுகொல்* நஞ்சுஊட்டு வன்பேய்,*
நிலமே புரண்டுபோய் வீழ,* - சலமேதான்
வெம்கொங்கை உண்டானை* மீட்டுஆய்ச்சி ஊட்டுவான்,*
தன்கொங்கை வாய்வைத்தாள் சார்ந்து.
சார்ந்துஅகடு தேய்ப்பத்* தடாவிய கோட்டுஉச்சிவாய்*
ஊர்ந்துஇயங்கும் வெண்மதியின்* ஒண்முயலைச்,* - சேர்ந்து
சினவேங்கை பார்க்கும்* திருமலையே,* ஆயன்
புனவேங்கை நாறும் பொருப்பு.
பொருப்பிடையே நின்றும்* புனல்குளித்தும்,* ஐந்து
நெருப்பிடையே நிற்கவும் நீர் வேண்டா* - விருப்புஉடைய
வெஃகாவே சேர்ந்தானை* மெய்ம்மலர்தூய்க் கைதொழுதால்,*
அஃகாவே தீவினைகள் ஆய்ந்து.
ஆய்ந்த அருமறையோன்* நான்முகத்தோன் நன்குறங்கில்
வாய்ந்த குழவியாய் வாள்அரக்கன்,* - ஏய்ந்த
முடிப்போது* மூன்றுஏழ்என்றுஎண்ணினான்,* ஆர்ந்த
அடிப்போது நங்கட்கு அரண்.
அரண்ஆம் நமக்குஎன்றும்* ஆழி வலவன்
முரன்நாள் வலம்சுழிந்த மொய்ம்பன்,* - சரண்ஆமேல்
ஏதுகதி ஏதுநிலை* ஏதுபிறப்பு என்னாதே,*
ஓதுகதி மாயனையே ஓர்த்து.
ஓர்த்த மனத்தராய்* ஐந்துஅடக்கி ஆராய்ந்து,*
பேர்த்தால் பிறப்புஏழும் பேர்க்கலாம்,* - கார்த்த
விரைஆர் நறும்துழாய்* வீங்குஓத மேனி,*
நிரைஆர மார்வனையே நின்று.
நின்று எதிராய* நிரைமணித்தேர் வாணன்தோள்,*
ஒன்றிய ஈர்ஐஞ்ஞூறுஉடன் துணிய,* - வென்றுஇலங்கும்
ஆர்படுவான் நேமி* அரவுஅணையான் சேவடிக்கே,*
நேர்படுவான் தான்முயலும் நெஞ்சு.
நெஞ்சால்* நினைப்புஅரியனேலும்* நிலைப்பெற்று என்
நெஞ்சமே! பேசாய்* நினைக்குங்கால்,*- நெஞ்சத்துப்
பேராது நிற்கும்* பெருமானை என்கொலோ,*
ஓராது நிற்பது உணர்வு?
உணரில் உணர்வுஅரியன்* உள்ளம் புகுந்து*
புணரிலும் காண்புஅரியன் உண்மை,* - இணர்அணைய
கொங்குஅணைந்து வண்டுஅறையும்* தண்துழாய்க் கோமானை,*
எங்குஅணைந்து காண்டும் இனி?
இனிஅவன் மாயன் என உரைப்பரேலும்,*
இனிஅவன் காண்புஅரியனேலும்,* - இனியவன்
கள்ளத்தால் மண்கொண்டு* விண்கடந்த பைங்கழலான்,*
உள்ளத்தின் உள்ளே உளன்.
உளனாய* நான்மறையின் உட்பொருளை,* உள்ளத்து-
உளனாகத் தேர்ந்து உணர்வரேலும்,* - உளனாய
வண்தாமரை நெடுங்கண்* மாயவனை யாவரே,*
கண்டார் உகப்பர் கவி?
கவியினார் கைபுனைந்து* கண்ஆர் கழல்போய்,*
செவியின்ஆர் கேள்வியராய்ச் சேர்ந்தார்,* - புவியினார்
போற்றி உரைக்க* பொலியுமே,* பின்னைக்குஆய்
ஏற்றுஉயிரை அட்டான் எழில்?
எழில்கொண்ட* மின்னுக் கொடிஎடுத்து,* வேகத்-
தொழில்கொண்டு தான்முழங்கித் தோன்றும்,* - எழில் கொண்ட
நீர்மேகம் அன்ன* நெடுமால் நிறம்போல,*
கார்வானம் காட்டும் கலந்து.
கலந்து மணிஇமைக்கும் கண்ணா,* நின் மேனி
மலர்ந்து* மரகதமே காட்டும்,* - நலம்திகழும்
கொந்தின்வாய் வண்டுஅறையும்* தண்துழாய்க் கோமானை,*
அந்திவான் காட்டும் அது.
அது நன்று இது தீதுஎன்று* ஐயப்படாதே,*
மதுநின்ற தண்துழாய் மார்வன்,* - பொதுநின்ற*
பொன்அம் கழலே தொழுமின்,* முழுவினைகள்
முன்னம் கழலும் முடிந்து.
முடிந்த பொழுதில்* குறவாணர்,* ஏனம்
படிந்துஉழுசால்* பைந்தினைகள் வித்த,* - தடிந்துஎழுந்த
வேய்ங்கழைபோய்* விண்திறக்கும் வேங்கடமே,* மேல்ஒருநாள்
தீம்குழல்* வாய் வைத்தான் சிலம்பு.
சிலம்பும் செறிகழலும் சென்றுஇசைப்ப,* விண்ஆறு
அலம்பிய சேவடிபோய்,* அண்டம் - புலம்பியதோள்*
எண்திசையும் சூழ* இடம்போதாது என்கொலோ,*
வண்துழாய் மால்அளந்த மண்?
மண்உண்டும்* பேய்ச்சி முலைஉண்டும் ஆற்றாதாய்,*
வெண்ணெய் விழுங்க வெகுண்டு,* ஆய்ச்சி - கண்ணிக்
கயிற்றினால் கட்ட* தான் கட்டுண்டு இருந்தான்,*
வயிற்றினோடு ஆற்றா மகன்.
மகன்ஒருவர்க்கு அல்லாத* மாமேனி மாயன்,*
மகன்ஆம் அவன்மகன் தன்* காதல் மகனைச்*
சிறைசெய்த வாணன்தோள்* செற்றான் கழலே*
நிறைசெய்து என் நெஞ்சே! நினை.
நினைத்துஉலகில் ஆர்தெளிவார்* நீண்ட திருமால்,*
அனைத்துஉலகும் உள்ஒடுக்கி ஆல்மேல்,* - கனைத்துஉலவு
வெள்ளத்துஓர் பிள்ளையாய்* மெள்ளத் துயின்றானை,*
உள்ளத்தே வைநெஞ்சமே! உய்த்து.
உய்த்துஉணர்வு என்னும்* ஒளிகொள் விளக்குஏற்றி,*
வைத்துஅவனை நாடி வலைப்படுத்தேன்,* - மெத்தெனவே
நின்றான் இருந்தான்* கிடந்தான் என் நெஞ்சத்து,*
பொன்றாமை மாயன் புகுந்து.
புகுந்துஇலங்கும்* அந்திப் பொழுதத்து,* அரியாய்
இகழ்ந்த* இரணியனது ஆகம்,* - சுகிர்ந்துஎங்கும்
சிந்தப் பிளந்த* திருமால் திருவடியே*
வந்தித்து என்நெஞ்சமே! வாழ்த்து.
வாழ்த்திய வாயராய்* வானோர் மணிமகுடம்*
தாழ்த்தி வணங்கத் தழும்பாமே,* - கேழ்த்த
அடித்தாமரை* மலர்மேல் மங்கை மணாளன்,*
அடித்தாமரைஆம் அலர்.
அலர்எடுத்த உந்தியான்* ஆங்குஎழிலஆய,*
மலர்எடுத்த மாமேனி மாயன்,* - அலர்எடுத்த
வண்ணத்தான் மாமலரான்* வார்சடையான்* என்றுஇவர்கட்கு
எண்ணத்தான்ஆமோ இமை?
இமம்சூழ் மலையும்* இருவிசும்பும் காற்றும்,*
அமம்சூழ்ந்துஅற விளங்கித் தோன்றும்,* - நமன்சூழ்
நரகத்து* நம்மை நணுகாமல் காப்பான்,*
துரகத்தை வாய்பிளந்தான் தொட்டு.
தொட்ட படைஎட்டும்* தோலாத வென்றியான்,*
அட்ட புயகரத்தான் அஞ்ஞான்று,* - குட்டத்துக்
கோள்முதலை துஞ்ச* குறித்துஎறிந்த சக்கரத்தான்*
தாள்முதலே நங்கட்குச் சார்வு (2)
சார்வு நமக்குஎன்றும் சக்கரத்தான்,* தண்துழாய்த்
தார்வாழ்* வரைமார்பன் தான்முயங்கும்,* - கார்ஆர்ந்த
வான்அமரும் மின்இமைக்கும்* வண்தாமரைநெடுங்கண்,*
தேன்அமரும் பூமேல் திரு. (2)
