பிரபந்த தனியன்கள்

   பாசுரங்கள்

514##             2 1


நாமம் ஆயிரம் ஏத்த நின்ற*  நாராயணா நரனே*  உன்னை- 
மாமி தன் மகன் ஆகப் பெற்றால்*  எமக்கு வாதை தவிருமே* 


காமன் போதரு காலம் என்று*  பங்குனி நாள் கடை பாரித்தோம்* 
தீமை செய்யும் சிரீதரா!*  எங்கள் சிற்றில் வந்து சிதையேலே* (2)


515#             2 2


இன்று முற்றும் முதுகு நோவ*  இருந்திழைத்த இச்சிற்றிலை* 
நன்றும் கண்ணுற நோக்கி*  நாங்கொளும் ஆர்வந்தன்னைத் தணிகிடாய்* 


அன்று பாலகனாகி*  ஆலிலை மேல் துயின்ற எம்மாதியாய்!* 
என்றும் உந்தனுக்கு எங்கள் மேல்*  இரக்கம் எழாதது எம் பாவமே*.


516#             2 3


குண்டு நீருறை கோளரீ!* மத யானை கோள் விடுத்தாய்!*
உன்னைக் கண்டு மாலுறு வோங்களை*  கடைக்கண்களா இட்டு வாதியேல்* 


வண்டல் நுண்மணல் தெள்ளி* யாம்வளைக் கைகளால் சிரமப்பட்டோம்* 
தெண் திரைக்கடல் பள்ளியாய்!*  எங்கள் சிற்றில் வந்து சிதையேலே*


517#             2 4


பெய்யுமா முகில் போல் வண்ணா!*  உன்  த‌ன் பேச்சும் செய்கையும்* 
எங்களை மையலேற்றி மயக்க உன்முகம் மாயமந்திரந்தான் கொலோ* 


நொய்யர் பிள்ளைகள் என்பதற்கு*  உன்னை நோவ நாங்கள் உரைக்கிலோம்* 
செய்யதாமரைக் கண்ணினாய்*  எங்கள் சிற்றில்வந்து சிதையேலே*


518#             2 5


வெள்ளை நுண்மணல் கொண்டு*  சிற்றில் விசித்திரப்பட*  வீதிவாய்த்- 
தெள்ளிநாங்கள் இழைத்த கோலமழித்தியாகிலும், உன் த‌ன் மேல்* 


உள்ள்ம் ஓடி உருகலல்லால்*  உரோடம் ஓன்று மிலோம் கண்டாய்* 
கள்ளமாதவா! கேசவா!* உன் முகத்தன கண்கள் அல்லவே*


519#             2 6


முற்றிலாத பிள்ளைகளோம்*  முலை போந்திலா தோமை*  
நாள்தோறூம் சிற்றில் மேலிட்டுக்கொண்டு*  நீசிறிதுண்டு திண்ணென நாமது கற்றிலோம்*


அடலையடைத்து அரக்கர் குளங்களை*  முற்றவும் செற்று*  
இலங்கையைப் பூசலாக்கிய சேவகா!*  எம்மை வாதியேல்* 


520#             2 7


பேத நன்கறிவார் களோடு இவை*  பேசினால் பெரிது இன்சுவை* 
யாதும் ஓன்றறியாத பிள்ளைகளோமை*  நீ நலிந்து என் பயன்? 


ஓதமா கடல் வண்ணா!*  உன் மணவாட்டி மாரொடு சூழறும்* 
சேது பந்தம் திருத்தினாய் எங்கள் சிற்றில் வந்து சிதையேலே* 


521#             2 8


வட்டவாய்ச்சிறு தூதையோடு*  சிறுசுளகும் மணலுங்கொண்டு* 
இட்டமா விளையாடு வோங்களைச்*  சிற்றிலீடழித் என் பயன்?* 


தொட்டு தைத்து நலியேல் கண்டாய்*  சுடர்ச் சக்கரம் கையில் ஏந்தினாய்* 
கட்டியும் கைத்தால் இன்னாமை*  அறிதியே கடல் வண்ணனே!*
 


522#             2 9


முற்றத்தூடு புகுந்து*  நின்முகங் காட்டிப் புன்முறுவல் செய்து* 
சிற்றிலோடு எங்கள் சிந்தையும்*  சிதைக்கக் கடவையோ? கோவிந்தா* 


முற்ற மண்ணிடம் தாவி*  விண்ணுற நீண்டளந்து கொண்டாய்* 
எம்மைப்பற்றி மெய்ப் பிணக்கிட்டக்கால் இந்தப்பக்கம் நின்றவர்  என் சொல்லார்?*


523##             2 10


சீதைவாய் அமுதம் உண்டாய்!*  எங்கள் சிற்றில் நீ சிதையேலென்று* 
வீதிவாய் விளையாடும் ஆயர் சிறுமியர் மழலைச்சொல்லை* 


வேதவாய்த் தொழிலார்கள் வாழ்*  வில்லிபுத்தூர் மன் விட்டுசித்தன் தன்* 
கோதை வாய்த் தமிழ் வல்லவர்*  குறைவின்றி வைகுந்தம் சேர்வரே* (2)