பிரபந்த தனியன்கள்

   பாசுரங்கள்

627##             13 1


கண்ணன் என்னும் கருந்தெய்வம்*  காட்சிப் பழகிக் கிடப்பேனைப்* 
புண்ணிற் புளிப் பெய்தாற் போலப்*  புறம் நின்று அழகு பேசாதே* 


பெண்ணின் வருத்தம் அறியாத*  பெருமான் அரையிற் பீதக- 
வண்ண ஆடை கொண்டு*  என்னை வாட்டம் தணிய வீசீரே* (2)     


628#             13 2


பால் ஆலிலையில் துயில் கொண்ட*  பரமன் வலைப்பட்டு இருந்தேனை* 
வேலால் துன்னம் பெய்தாற் போல்*  வேண்டிற்று எல்லாம் பேசாதே* 


கோலால் நிரைமேய்த்து ஆயனாய்க்*  குடந்தைக் கிடந்த குடம் ஆடி* 
நீலார் தண்ணந் துழாய் கொண்டு*  என் நெறி மென் குழல்மேல் சூட்டிரே*     


629#             13 3


கஞ்சைக் காய்ந்த கருவில்லி*  கடைக்கண் என்னும் சிறைக்கோலால்* 
நெஞ்சு ஊடுருவ வேவுண்டு*  நிலையும் தளர்ந்து நைவேனை* 


அஞ்சேல் என்னான் அவன் ஒருவன்*  அவன் மார்வு அணிந்த வனமாலை* 
வஞ்சியாதே தருமாகில்*  மார்விற் கொணர்ந்து புரட்டீரே* 


630#             13 4


ஆரே உலகத்து ஆற்றுவார்*  ஆயர் பாடி கவர்ந்து உண்ணும்* 
காரேறு உழக்க உழக்குண்டு*  தளர்ந்தும் முறிந்தும் கிடப்பேனை* 


ஆராவமுதம் அனையான் தன்*  அமுத வாயில் ஊறிய* 
நீர்தான் கொணர்ந்து புலராமே*  பருக்கி இளைப்பை நீக்கீரே* 


631#             13 5


அழிலும் தொழிலும் உருக் காட்டான்*  அஞ்சேல் என்னான் அவன் ஒருவன்* 
தழுவி முழுசிப் புகுந்து என்னைச்*  சுற்றிச் சுழன்று போகானால்* 


தழையின் பொழில்வாய் நிரைப் பின்னே*  நெடுமால் ஊதி வருகின்ற* 
குழலின் தொளைவாய் நீர் கொண்டு*  குளிர முகத்துத் தடவீரே*      


632#             13 6


நடை ஒன்று இல்லா உலகத்து*  நந்தகோபன் மகன் என்னும்* 
கொடிய கடிய திருமாலால்*  குளப்புக்கூறு கொளப்பட்டு* 


புடையும் பெயரகில்லேன் நான்*  போழ்க்கன் மிதித்த அடிப்பாட்டில்* 
பொடித்தான் கொணர்ந்து பூசீர்கள்*  போகா உயிர் என் உடம்பையே*      


633#             13 7


வெற்றிக் கருளக் கொடியான்தன்*  மீமீது ஆடா உலகத்து* 
வெற்ற வெறிதே பெற்ற தாய்*  வேம்பே ஆக வளர்த்தாளே* 


குற்றம் அற்ற முலைதன்னைக்*  குமரன் கோலப் பணைத்தோளோடு* 
அற்ற குற்றம் அவை தீர*  அணைய அமுக்கிக் கட்டீரே*  


634#             13 8


உள்ளே உருகி நைவேனை*  உளளோ இலளோ என்னாத* 
கொள்ளை கொள்ளிக் குறும்பனைக்*  கோவர்த்தனனைக் கண்டக்கால்* 


கொள்ளும் பயன் ஒன்று இல்லாத*  கொங்கைதன்னைக் கிழங்கோடும்* 
அள்ளிப் பறித்திட்டு அவன் மார்வில்*  எறிந்து என் அழலைத் தீர்வேனே*.     


635#             13 9


கொம்மை முலைகள் இடர் தீரக்*  கோவிந்தற்கு ஓர் குற்றேவல்* 
இம்மைப் பிறவி செய்யாதே*  இனிப் போய்ச் செய்யும் தவம்தான் என்?* 


செம்மை உடைய திருமார்வில்*  சேர்த்தானேனும் ஒரு ஞான்று* 
மெய்ம்மை சொல்லி முகம் நோக்கி*  விடைதான் தருமேல் மிக நன்றே*    


636##             13 10


அல்லல் விளைத்த பெருமானை*  ஆயர்பாடிக்கு அணி விளக்கை* 
வில்லி புதுவைநகர் நம்பி*  விட்டுசித்தன் வியன் கோதை* 


வில்லைத் தொலைத்த புருவத்தாள்*  வேட்கை உற்று மிக விரும்பும்* 
சொல்லைத் துதிக்க வல்லார்கள்*  துன்பக் கடலுள் துவளாரே* (2)