பிரபந்த தனியன்கள்

பொன்னுலகில் வானவரும் பூமகளும் போற்றிசெய்யும்
நன்னுதலீர். நம்பி நறையூரர், - மன்னுலகில்
என்னிலைமை கண்டு மிரங்காரே யாமாகில்,
மன்னு மடலூர்வன் வந்து.

மூளும் பழவினையெல்லாம அகல முனிந்தருளி
ஆளும் குறையல் அருள் மாரி அம்பொன் மதில் அரங்கர்
தாள் என்றி மற்று μர் சரண் இல்லை என்று தரும் தடக்கை
வாளும் பலகையுமே அடியென் என் நெஞ்சம் மன்னியதே

   பாசுரங்கள்


    உன்னிய யோகத்து உறக்கத்தை,*  ஊரகத்துள்-
    அன்னவனை அட்ட புயகரத்து எம்மான் ஏற்றை,*

    என்னை மனம்கவர்ந்த ஈசனை,* -வானவர்தம்-



    முன்னவனை மூழிக்களத்து விளக்கினை,*
    அன்னவனை ஆதனூர் ஆண்டுஅளக்கும் ஐயனை,*

    நென்னலை இன்றினை நாளையை,* -நீர்மலைமேல்-



    மன்னும் மறைநான்கும் ஆனானை,* புல்லாணித்-
    தென்னன் தமிழை வடமொழியை,*  நாங்கூரில்-

    மன்னும் மணிமாடக் கோயில் மணாளனை,*
    நல்நீர் தலைச்சங்க நாள்மதியை,* -நான்வணங்கும்-


    கண்ணனை கண்ண புரத்தானை,* தென்னறையூர்-
    மன்னும் மணிமாடக் கோயில் மணாளனை,*
    கல்நவில்தோள் காளையைக் கண்டு ஆங்குக் கைதொழுது*

    என்நிலைமை எல்லாம் அறிவித்தால் எம்பெருமான்,*
    தன்அருளும் ஆகமும் தாரானேல்,*  - தன்னைநான்- 


    மின்இடையார் சேரியிலும் வேதியர்கள் வாழ்விடத்தும்,*
    தன்அடியார் முன்பும் தரணி முழுதுஆளும்,*

    கொல்நவிலும் வேல்வேந்தர் கூட்டத்தும் நாட்டகத்தும்*
    தன்நிலைமை எல்லாம் அறிவிப்பன்,*  -தான்முனநாள்- 


    மின்இடை ஆய்ச்சியர்தம் சேரிக் களவின்கண்,*

    துன்னு படல்திறந்து புக்கு,* -தயிர்வெண்ணெய்- 



    தன்வயிறுஆர விழுங்க,* கொழுங்கயல்கண்-
    மன்னு மடவோர்கள் பற்றிஓர் வான்கயிற்றால்*
    பின்னும் உரலோடு கட்டுண்ட பெற்றிமையும்,*
    அன்னதுஓர் பூதமாய் ஆயர் விழவின்கண்*
    துன்னு சகடத்தால் புக்க பெருஞ்சோற்றை,*
    முன்இருந்து முற்றதான் துற்றிய தெற்றெனவும்*
    மன்னர் பெருஞ்சவையுள் வாழ்வேந்தர் தூதனாய்த்,*

    தன்னை இகழ்ந்துஉரைப்ப தான்முனநாள் சென்றதுவும்,*
    மன்னு பறைகறங்க மங்கையர்தம் கண்களிப்ப,*
    கொல்நவிலும் கூத்தனாய் பேர்த்தும் குடம்ஆடி,*
    என்இவன் என்னப்படுகின்ற ஈடறவும்,*
    தென்இலங்கை ஆட்டி அரக்கர் குலப்பாவை,*
    மன்னன் இராவணன்தன் நல்தங்கை,*  -வாள்எயிற்றுத்-


    துன்னு சுடுசினத்துச் சூர்ப்பணகா சோர்வுஎய்தி,*
    பொன்நிறம் கொண்டு புலர்ந்துஎழுந்த காமத்தால்,*
    தன்னை நயந்தாளைத் தான்முனிந்து மூக்கு அரிந்து,*

    மன்னிய திண்ணெனவும் வாய்ந்த மலைபோலும்,*
    தன்னிகர் ஒன்றுஇல்லாத தாடகையை* (2 ) மாமுனிக்கா-


    தென்உலகம் ஏற்றுவித்த திண்திறலும்* -மற்றுஇவைதான்-
    உன்னி உலவா உலகுஅறிய ஊர்வனநான்,*

    முன்னி முளைத்துஎழுந்து ஓங்கி ஒளிபரந்த,*
    மன்னியபூம் பெண்ணை மடல்