தமிழ் வேதம்

அன்பே தகளியா* ஆர்வமே நெய் ஆக,*

இன்பு உருகு சிந்தை இடு திரியா,* நன்பு உருகி*

ஞானச் சுடர் விளக்கு ஏற்றினேன்* நாரணற்கு*

ஞானத் தமிழ் புரிந்த நான். (2)

அத்தியூரான்* புள்ளை ஊர்வான்,* அணி மணியின்-

துத்தி சேர்* நாகத்தின்மேல் துயில்வான்,* - முத்தீ-

மறை ஆவான்* மா கடல் நஞ்சு உண்டான் தனக்கும்*

இறை ஆவான் எங்கள் பிரான். (2)

இறை எம் பெருமான் அருள் என்று* இமையோர்-

முறை நின்று* மொய்ம் மலர்கள் தூவ,* - அறை கழல-

சேவடியான்* செங்கண் நெடியான்,* குறள் உருவாய்-

மாவடிவின்* மண் கொண்டான் மால். (2)