விளக்க உரை

பாட்டுத் தோறும் திருமாலிஞ் சோலையென வருவதுகொண்டே தெரிந்து கொள்ளக்கூடிய தன்றோ; “இவை பத்தும திருமாலிருஞ் சோலைமலைக்கே” என்று விசேஷித்துச் சொல்லுவதன் கருத்து யாதென்னில்; கேண்மின்; கீழே (2-10.) கிளரொளியிளமைப் பதிகத்தில் “மயல்மிகு பொழில் சூழ்மாலிருஞ்சோலைக் என்கிறார்; அஜ்ஞானத்தை மிகுவிக்கும் தேசம் என்பது கருத்து; ஸம்சயமும் அஜ்ஞானத்தில் ஒரு வகுப்பாகையாலே, மயர்வற மதிநல மருளப்பெற்ற ஆழ்வார் தமக்கும் அஜ்ஞானமுண்டாகி “முடிச் சோதியாய் உனது முகச் சோதி மலந்ததுவோ? அடிச்சோதி நீநின்ற தாமரை யாயலர்ந்துவோ?” என்று ஸம்சயிக்க நோந்தது; இவ்வளவே யன்றிக்கே ஸர்வஜ்ஞனான ஸர்வேச்வரனுங்கூட தம்முடைய ஹேயமான தேஹத்திலே ஆதரம் பண்ணும்படி நேர்ந்ததானது மயல்மிகு பொழில் சூழ்மாலிரஞ் சோலையில் வாஸத்தின் பலனே யென்று காட்டுகை ஒரு கருத்து; அப்படி அவன் தம்முடைய தேஹத்திலே பண்ணின ஆதரத்தைத் தவிர்த்துக்கொண்டதும் திருமாலிருஞ் சோலை வாஸத்தினால்தான்; அடியார்களுக்கு விதேயனாகைக்காகவே அர்ச்சாவதார பாரிக்ரஹமாகையாலே இதை ஆழ்வார் உணர்த்தவே ஆழ்வாருடைய கட்டளையை மீறலாகாதென்று கொண்டு தவிர்ந்தானாயிற்று; இதுவும் திருமாலிரஞ் சோலை வாஸத்தின் பலனே யென்று காட்டுகை மற்றொரு கருத்து. இப்பாட்டின் முன்னடிகளில் சொல்லப்பட்டிருக்கிற விஷயமே இப்பதிகத்திற்குப் பலன் என்று கொள்ளக்கடவது. மான் ஆங்காரம் மனம் கெட-மஹான் அஹங்காரம் மநஸ்ஸென்று மூன்றைச் சொன்னது ப்ரகிருதிக்கும் உபலகூஷணம். சாரிரஸம்பந்தம் நசிக்கும்படியாக என்றபடி, ஐவர் வன்கையர் மங்க-வன்கையரான ஐவர் மங்க; பெருமிடுக்குடைய பஞ்சேந்திரியங்களும் மங்கும்படியாகவும் என்றபடி. கீழ்ப்பாட்டில் ஐந்தைந்தாகச் சொன்னவை யெல்லாவற்றுக்கும் உபலகூஷணமிது. ப்ரக்ருதி ப்ராக்ருதாத் மகமான தம்முடைய திருமேனியிலே நசைகெட்;டு என்றதாயி;ற்று. தான் ஆங்கார மாய்ப்புக்கு-என்னை யநுபவிக்கப் பெரிய செருக்கோடே வந்து புகுந்து என்றபடி. தானே தானே யானானே - நான் இரக்க வேண்டாதே தானே இரப்பாளனாகி யென்றவாறு. இப்படிப்பட்ட எம்பெருமானைக் குறித்து ஆழ்வராருளிச்செய்த ஆயிரத்துள்; மானாங்காரத்து இவை பத்தும் - இதற்கு இரண்டுபடியாகப் பொருளளிருளிச் செய்வர்; -மஹான் அஹங்காரம் முதலியவற்றின் கூட்டரவான தேஹத்தை விட்டுத் தொலைப்பதற்காகச் சொன்ன இப்பதிகம் -என்றும், பெரிய செருக்கோடே சொன்ன இப்பதிகம் என்றும். ஆழ்வார் தம்முடைய உத்தேச்யம் தலைக்கட்டுகை அணித்து என்னுமத்தாலே பெரிய செருக்கு உண்டாகக் குறையில்லையே.

English Translation

This delightful decad of the thousand songs by Satakopan of honey-dripping Kurugur groves on the destruction of Mahat, Ahankara, Manas and the five senses, addresses the Malirumsolai Lord who entered me, and himself became me.