பிரபந்த தனியன்கள்
பாசுரங்கள்
மற்றுமோர் தெய்வம் உண்டே* மதியிலா மானி டங்காள்,*
உற்றபோது அன்றி நீங்கள்* ஒருவன் என்று உணர மாட்டீர் ,*
அற்றம்மேல் ஒன்று அறியீர் * அவனல்லால் தெய்வ மில்லை,*
கற்றினம் மேய்த்த எந்தை* கழலிணை பணிமின் நீரே.
கங்கயிற் புனித மாய* காவிரி நடுவு பாட்டு,*
பொங்குநீர் பரந்து பாயும்* பூம்பொழி லரங்கந் தன்னுள்,*
எங்கள்மா லிறைவ னீசன்* கிடந்ததோர் கிடக்கை கண்டும்,*
எங்ஙனம் மறந்து வாழ்கேன்* ஏழையே னேழை யேனே!
வெள்ளநீர் பரந்து பாயும்* விரிபொழி லரங்கந் தன்னுள்,*
கள்ளனார் கிடந்த வாறும்* கமலநன் முகமும் கண்டு*
உள்ளமே! வலியைப் போலும்* ஒருவனென் றுணர மாட்டாய்,*
கள்ளமே காதல் செய்துன்* கள்ளத்தே கழிக்கின் றாயே!
குளித்துமூன் றனலை யோம்பும்* குறிகொளந் தணமை தன்னை,*
ஒளித்திட்டே னென்க ணில்லை* நின்கணும் பத்த னல்லேன்,*
களிப்பதென் கொண்டு நம்பீ!* கடல்வண்ணா! கதறு கின்றேன்,*
அளித்தெனக் கருள்செய் கண்டாய்* அரங்கமா நகரு ளானே!
போதெல்லாம் போது கொண்டுன்* பொன்னடி புனைய மாட்டேன்,*
தீதிலா மொழிகள் கொண்டுன்* திருக்குணம் செப்ப மாட்டேன்,*
காதலால் நெஞ்ச மன்பு* கலந்திலே னதுதன் னாலே,*
ஏதிலே னரங்கர்க்கு எல்லே!* எஞ்செய்வான் தோன்றி னேனே!
குரங்குகள் மலையை தூக்கக்* குளித்துத்தாம் புரண்டிட் டோடி,*
தரங்கநீ ரடைக்க லுற்ற* சலமிலா அணிலம் போலேன்,*
மரங்கள்போல் வலிய நெஞ்சம்* வஞ்சனேன் நெஞ்சு தன்னால்,*
அரங்கனார்க் காட்செய் யாதே அளியத்தே* னயர்க்கின் றேனே!
உம்பரா லறிய லாகா* ஒளியுளார் ஆனைக் காகி,*
செம்புலா லுண்டு வாழும்* முதலைமேல் சீறி வந்தார்,*
நம்பர மாய துண்டே?* நாய்களோம் சிறுமை யோரா,*
எம்பிராற் காட்செய் யாதே* எஞ்செய்வான் தோன்றி னேனே!
ஊரிலேன் காணி யில்லை * உறவுமற் றொருவ ரில்லை,*
பாரில்நின் பாத மூலம்* பற்றிலேன் பரம மூர்த்தி,*
காரொளி வண்ண னே!(என்)* கண்ணனே! கதறு கின்றேன்,*
ஆருளர்க் களைக ணம்மா!* அரங்கமா நகரு ளானே!
மனத்திலோர் தூய்மை யில்லை* வாயிலோ ரிஞ்சொ லில்லை,*
சினத்தினால் செற்றம் நோக்கித்* தீவிளி விளிவன் வாளா,*
புனத்துழாய் மாலை யானே!* பொன்னிசூழ் திருவ ரங்கா,*
எனக்கினிக் கதியென் சொல்லாய்* என்னையா ளுடைய கோவே!
தவத்துளார் தம்மி லல்லேன்* தனம்படத் தாரி லல்லேன்,*
உவர்த்தநீர் போல* வென்றன் உற்றவர்க் கொன்று மல்லேன்,*
துவர்த்தசெவ் வாயி னார்க்கே* துவக்கறத் துரிச னானேன்,*
அவத்தமே பிறவி தந்தாய்* அரங்கமா நகரு ளானே!
ஆர்த்துவண் டலம்பும் சோலை* அணிதிரு வரங்கந் தன்னுள்,*
கார்த்திர ளனைய மேனிக்* கண்ணனே! உன்னைக் காணும்,*
மார்க்கமொன் றறிய மாட்டா* மனிசரில் துரிச னாய,*
மூர்க்கனேன் வந்து நின்றேன்,* மூர்க்கனேன் மூர்க்க னேனே.
மெய்யெலாம் போக விட்டு* விரிகுழ லாரில் பட்டு,*
பொய்யெலாம் பொதிந்து கொண்ட* போட்கனேன் வந்து நின்றேன்,*
ஐயனே!அரங்க னே!உன் அருளென்னு மாசை தன்னால்,*
பொய்யனேன் வந்து நின்றேன்* பொய்யனேன் பொய்ய னேனே.
உள்ளத்தே யுறையும் மாலை* உள்ளுவா னுணர்வொன் றில்லா,*
கள்ளத்தேன் நானும் தொண்டாய்த்* தொண்டுக்கே கோலம் பூண்டேன்*<
உள்ளுவா ருள்ளிற் றெல்லாம்* உடனிருந் தறிதி யென்று,*
வெள்கிப்போ யென்னுள் ளேநான்* விலவறச் சிரித்திட் டேனே!
தாவியன் றுலக மெல்லாம்* தலைவிளாக் கொண்ட எந்தாய்,*
சேவியே னுன்னை யல்லால்* சிக்கெனச் செங்கண் மாலே,*
ஆவியே! அமுதே!* என்றன் ஆருயி ரனைய எந்தாய்,*
பாவியே னுன்னை யல்லால்* பாவியேன் பாவி யேனே.
மழைக்கன்று வரைமு னேந்தும்* மைந்தனே மதுர வாறே,*
உழைக்கன்றே போல நோக்கம்* உடையவர் வலையுள் பட்டு,*
உழைக்கின்றேற் கென்னை நோக்கா* தொழிவதே,உன்னை யன்றே*
அழைக்கின்றேன் ஆதி மூர்த்தி!* அரங்கமா நகரு ளானே!
தெளிவிலாக் கலங்கல் நீர்சூழ்* திருவரங்கங் கத்துள் ளோங்கும்,*
ஒளியுளார் தாமே யன்றே* தந்தையும் தாயு மாவார்,*
எளியதோ ரருளு மன்றே* எந்திறத் தெம்பி ரானார்,*
அளியன்நம் பையல் என்னார்* அம்மவோ கொடிய வாறே!
மேம்பொருள் போக விட்டு* மெய்ம்மையை மிகவு ணர்ந்து,*
ஆம்பரி சறிந்து கொண்டு* ஐம்புல னகத்த டக்கி,*
காம்பறத் தலைசி ரைத்துன்* கடைத்தலை யிருந்துவாழும்*
சோம்பரை உகத்தி போலும்* சூழ்புனல் அரங்கத் தானே!
அடிமையில் குடிமை யில்லா* அயல்சதுப் பேதி மாரில்,*
குடிமையில் கடைமை பட்ட* குக்கரில் பிறப்ப ரேலும்,*
முடியினில் துளபம் வைத்தாய்!* மொய்கழற் கன்பு செய்யும்,*
அடியரை யுகத்தி போலும்* அரங்கமா நகரு ளானே!
திருமறு மார்வ! நின்னைச்* சிந்தையுள் திகழ வைத்து,*
மருவிய மனத்த ராகில்* மாநிலத் துயிர்க ளெல்லாம்,*
வெருவரக் கொன்று சுட்டிட்* டீட்டிய வினைய ரேலும்,*
அருவினைப் பயன துய்யார்* அரங்கமா நகரு ளானே!
வானுளா ரறிய லாகா* வானவா! என்ப ராகில்,*
தேனுலாந் துளப மாலைச்* சென்னியாய்! என்ப ராகில்,*
ஊனமா யினகள் செய்யும்* ஊனகா ரகர்க ளேலும்,*
போனகம் செய்த சேடம்* தருவரேல் புனித மன்றே?
பழுதிலா வொழுக லாற்றுப்* பலசதுப் பேதி மார்கள்,*
இழிகுலத் தவர்க ளேலும்* எம்மடி யார்க ளாகில்,*
தொழுமினீர் கொடுமின் கொள்மின்!* என்றுநின் னோடு மொக்க,*
வழிபட வருளி னாய்போன்ம்* மதிள்திரு வரங்கத் தானே!
அமரவோ ரங்க மாறும்* வேதமோர் நான்கு மோதி,*
தமர்களில் தலைவ ராய* சாதியந் தணர்க ளேலும்,*
நுமர்களைப் பழிப்ப ராகில்* நொடிப்பதோ ரளவில்,* ஆங்கே-
அவர்கள்தாம் புலையர் போலும்* அரங்கமா நகரு ளானே!
பெண்ணுலாம் சடையி னானும்* பிரமனு முன்னைக் காண்பான்,*
எண்ணிலா வூழி யூழி* தவஞ்செய்தார் வெள்கி நிற்ப,*
விண்ணுளார் வியப்ப வந்து* ஆனைக்கன் றருளை யீந்த-
கண்ணறா,* உன்னை யென்னோ* களைகணாக் கருது மாறே!(2)
துவளத்தொண் டாய தொல்சீர்த்* தொண்டர டிப்பொ டிசொல்,*
இளையபுன் கவிதை யேலும்* எம்பிறார் கினிய வாறே!(2)
